Aradan 2-3 hafta geçti.Bu arada Emreler bizi takip etmeyi bırakmıyordu.Bir salı günü son tenefüstü ve zil çaldı.İçimden "ohh bugünüde atlattım çıkma teklifi gelemez"dedim.Demez olaydım.Arkamı bir döndüm koşarak geliyor.Çocuk daha benimle çıkarmısının B sini söylemeden,yüzüne direk "HAYIR"ı yapıştırdım.Sonra pişman oldum son derse girdiğimizde İremle konuştuk.Pişman olduğumu anlattım.O da atletizmde Emre'de atletizmde olduğu için şanslıydım İrem'e:
-Emre'ye Hayır dediğim için pişman olduğumu söyle.
-Tamam söylerim ama çocuk çok kırıldı ya...
Ertesi gün oldu İrem atletizmde Emre'ye söylemiş ve 1.tenefüs yanına gitmemi istemiş.Ve o zaman sonum gelmişti.Dersin bitmesini istemedim.1.tenefüs maalesef ki oldu.Arka bahçeye Emre'nin yanına gittim.
-Benimle çıkarmısın?
-Bunu gerçekten düşünmem lazım.Ben sana 2-3 gün sonra haber yollarım.
