"Ciddi misin?" diyerek Esra'ya doğru baktım. "Acaba o hatırlamış mıdır beni?" dedim sesimi alçaltarak.
"Bence hatırlamıştır." dedi ciddi bir yüz ifadesiyle "Ben olsam o derece âşık olduğum kişiyi hatırlardım." diyerek sırıtmaya başladı.
"Ben Esra'yı nasıl hatırlamam? Baya değişmiş aslında." dedim Koray'a dönerek.
"İnsanlar unutmak istediği şeyleri 6 yılda unutabilirler. Ayrılmayı ne kadar sen istemiş olsan da Esra'yı çok seviyordun. Ayrılınca çok üzülmüştün." dedi eskileri hatırlamayı istemiyordu.
"Neyse bunu sonra konuşuruz. Şimdi yemeğimizi yiyelim ve gidelim." dedim.
"Doğru söylüyorsun. Bir an önce yiyip gidelim." dedi etrafına son kez bakarken.
Yemeği yedikten sonra hesabı ödeyip kafeteryadan ayrıldık. Şirkete doğru gidiyorduk ikimizin de hiç sesi çıkmıyordu. Asansöre bindim ve telefonuma baktım. Şirkette yapılacak fazla bir şey yoktu. Eğer Kerem bugün gelmeseydi onun yaptığı çeviriyi de ben yapacaktım. Masamın başına oturup son çeviri dosyasını da çevirdikten sonra asansöre binip giriş katına indim. Sekretere dosyaları bırakıp Kerem'e erken çıkabileceğini söylemesini ve e-posta adresimi ona verdikten sonra yarın benim tatilim olduğunu söyledim. Bana tatil olan günlerin ona da tatil olduğunu söylemesine istedikten sonra şirketten çıkıp otoparka doğru gitmeye başladım. Arabaya bindiğim sırada Esra mesaj attı. Akşam bir şeyler yapmak istediğini söylüyordu. Koray ve eşinin bana geleceğini eğer isterse onunda gelebileceğini söyleyip arabayı çalıştırdım. Sakince sürüyordum arabayı. Evin önüne geldiğimde arabayı park ettim. Kapılarını kilitleyip eve doğru ilerlemeye başladım. Kapıyı açtım ve tam içeri girerken mesaj geldi. Esra geleceğini söylüyordu. Hemen Koray'a akşam Selin'le bana gelmesini söyledim. Üstümü değiştirdim ve kitabımı alıp aşağıya indim. Onların gelmesini beklerken kitabı okumaya başladım.
Kapı çaldığında "Geldim!" diyerek kapıyı açtım. Gelen Esra'ydı.
"Hoş geldin." dedim gülümseyerek.
"Hoş buldum." dedi içeri geçip.
"Nasılsın?" diye sordum yanına oturup.
"İyiyim. Sen nasılsın?" dedi iç çekerek.
"İyiyim ama sana bir şey sormam lazım." dedim ciddiyetle.
"Dinliyorum." dedi sakince.
"Dün gece seni evin önünde gördüm. Yanında biri vardı. Kimdi o?" diye sordum.
Beklenmedik sorum karşısında afallamıştı. Düşünmeden cevap verdi." "Eski sevgilimdi. Hala beni seviyor ve peşimi bırakmıyor." dedi derin bir nefes alarak.
"Anladım ayrıca bir şey söyleyeceğim. Ne kadar doğru olur bilmiyorum ama sözümü kesmeden dinle tamam mı?" dedim.
"Tamam. Ne hakkında?" diye sordu.
"Ona sen karar ver." dedim.
Sessizlik olunca konuşamaya başladım. "Bak ben daha yeni sevgilimden ayrıldım. Ona seviyordum. Daha doğrusu ben sevdiğimi düşünüyordum ama şimdi acı çekmiyorum. O sanki sıradan bir arkadaşımmış gibi ve sıradan bir arkadaşımı kaybetmişim. Bu yüzden biraz üzgün gibi hissediyorum. Aslında bakarsan ben başkasına âşık oldum. Kendime bile yeni yeni itiraf ediyorum. Sonra öğrendim ki âşık olduğum kişi benim lise de delicesine sevdiğim kızmış. Esra seni seviyorum. Sana âşık oldum." dedim. Sana geldikçe söylemek daha da zor oluyordu.
Esra tam bir şey diyecekti ki zil çaldı. Zil çalınca birbirimize çok yakın olduğumuzu fark ettim. Gidip kapıyı açtım. Gelen Koray'lardı.
