Annemin nerdeyiz deyisiyle uyandım .Aa uyuya kalmışım bide saate baktığımda 1:30 !Ohaa! Ben kaç saat uyumuşum böyle.Babam bilmiyorum dedi ne !İnanamıyorum ya !Gecenin bu saatinde kapkaranlik bi yerde kaybolduk ya yuh bu kadarı nada pes diyorum başkada bişey demiyorum...Sonra ceren karnının aciktigini söyledi .Bu arada bende midemin bulandigini fark ettim.Annem çok sinirliydi.Babama şimdi Napcaz aferin sana falan diyodu.Olaya ben müdahele ettim anneme tamam anne kaybolmuş olabiliriz karnımız aç olabilir ama biz bizeyiz biz bize Yeteriz dedim.Babam bana aslan kızım be dedi.Gururlanmistim.Sonra ormanın içine doğru bi ışık gördük evet bir sürü ışık .Bura bir kasabaydı! Ama neden ormanın içindeydiki çok kısa sürede babamda fark etti ve heyecanla "Sanırım şansımız döndü bakın bi yer var burda !" Ceren de sevinç çığlıkları atıyordu babam arabayı oraya saptırdı.Aslında burası biraz ürkütücüydü hatta baya ürkütücüydü...