Teen Wolf(efsane)

6.

Yaa multiye bakın allison onları hatırlamıyooo :(((

"Bak senin için geldik sana söylemiştik" dedi içlerinden biri

"evet" diye sinirle karşılık verdim.

"neyi söylemişlerdi" dedi stiles

"ben küçükken odama girmişlerdi ben büyüyünce yine geleceklerini söylemişlerdi çocuktum anlamamıştım ailem kabus gördüğümü söylüyorlardı. Ama şu olaylardan sonra anladım ki gerçekmiş" dedim sakince..

O an gözlerimi kapattım herşey gözlerimin önünde belirdi

Flasback

"hadi alex yat artık çok geç oldu" dedi annem

"hayır ben küçük çocuk değilim"

"daha 10 yaşındasın" dedi abim

Abim mi?

"ne yapalım yani bu benim suçum mu"dedim ukalaca

"hadi alex! "dedi babam

" offf" layarak odama çıktım.

Odama girdim ama odamda maskeli adamlar vardı.

"meraba alex nasılsın"

"siz.. Siz kimsiniz"

"biz doktorlarız sen büyü yine gelicez " dediler

Çok korkunçlardı" ama.. Amaa diye kaldım" birden siyah bir dumanla kapıya doğru ağır ağır yürümeye başladılar biri arkasını döndü ve "BİZ DEHŞET DOKTORLARI" dedi.

Bağırarak ağlamaya başladım abim koşup geldi ve sarıldı

"şşştttt tamam tamam ne oldu neden ağlıyorsun " dedi

Ona herşeyi anlattım

" tamam yok bişi kabus görmüşsün, korkma ben yanındayım"

Flashback son

"a..aa.. Abim.... Abim" diyerek dizlerimin üstüne çöktüm ve gözümden dökülen yaşları elimin tersi ile sildim

Stiles yanıma gelip sarıldı ve" ne oldu" dedi konuşamıyordum

"senin şu an yaşadığın ailen gerçek ailen değil ama deden gerçek deden hadi abini bul yine geleceğiz" dedi yine aralarından biri

"bunu neden yapıyorsunuz bana neden ipucu verip gidiyorsunuz söyleyin işte! " diye bağırıyordum

" biz dehşet doktorlarıyız bi plan var ve biz ona uyuyoruz " dedi yine aynı doktor

Ve yine siyah dumanla yok oldular

" ne oldu alex anlat bize" dedi allison ağlıyordum sadece ağlıyordum şoka girmiştim resmen sonra stiles beni kucağına aldı ve koltuğa yatırdı lydia içerden su getirdi ve stiles bana yavaşça içirdi biraz da olsa kendime gelmiştim.

"abim varmış" dedim birden

"nasıl?" dediler aynı anda şaşırmış bir şekilde.

Olanları ve gördüklerimi sakince anlattım

"daha önce abim olduğunu görmemiştim ama onlar varken herşey gözümün önünde yeniden canlandı ama bu sefer abimde vardı" dedim.

"peki abini tanıyabilir misin" dedi stiles

(şimdi çenesi yamuktu o halde scott diyip scotta sarılmak vardı ama öyle bişi yok. Yanlış anlamayın niyetim scottu kötülemek değil eğlenmek)

"bilmiyorum"

"evine gidelim "dedi lydia

" orası benim evim değil, onlar benim annem ve babam değil "diyip yeniden ağlamaya başladım ben bu kadar güçsüz değildim ne oluyor bana normalde çok sert ve soğuk davranırım ama galiba konu ailem olunca duygulara söz geçiremiyorum.

Sonra aşağıdan hırlama ve kükreme sesleri geldi. Scoot ve lsaac zincirlerden kurtulmuştu ve bize doğru geliyorlardı.

"saklanınnn!! " diye bağırıp dönüştüm stiles lydia ve allison saklandılar.

İkisinide yakasından tutup durmaları için yere fırlattım. Yinede kalkıp üstüme yürüyorlardı. Isaac karnıma bi pençe attı. Canım yanmıştı ama dayanabilirdim.

İkisinide çok sert bi şekilde yere yapıştırdım. Scott durdu yüzüme bakıp insan haline döndü, karnımdaki yara iyileşti.

Birden scott yaklaştı ve yüzüme baktı

"alex ama bu olamaz o sensin" dedi

"ne benim" (lsaacdan tekme)

"ahh!! "

"Isaac!!!!" diye hırladım pardon kükredim. Isaac insan haline döndü ve yorulmuştu kendini koltuğa attı. Lydia, stiles ve allison saklandikları yerden çıktılar.

"ne benim scott söyle hadi" dedim bir çırpıda

"kardeşim"

Meraba nasılsınız bakalım. Biliyosunuz teog yılım bu yüzden annem ve babam hafta içleri telefonuma el koyuyorlar hafta sonu veriyorlar bu yüzden bölümleri hafta sonu yazıp yayımlıyorum ama hafta içleri bölümleri bi kağıda yazıyorum...

Görüşürüz

Good bye

Seviliyorsunuz

Görüşmek üzere

Hoşçakalın

Dsssfss her neyse çok uzattımmm bayy