Ya sırtımıza alıp taşıyoruz,ya ayağımızın altına alıp çiğniyoruz...
Öğrenemedik bir türlü yan yana yürümeyi..!
Yakarışlarımın sessizliğe gömüldüğü topraklarında ,
Hislerimi kaybettiğim mevsim soğuğunda gülüşlerim üşüyor ve yatmış kışına ne bir mevsim kalır yarına ,nede umut sağlar bir daha ki Bahar'a ,her bir tanesi içime dokunuyor yağmurun ,içime işliyor her yağmurda yokluğun .
Susmak bazı seylerın ilâcıdır hayatta
Insanlar konuşmaz bağırıp çağırırlar
Kaliteli insan kumaşı bulmak Çölde
su aramaya benzer.
Bütün kelimeler Yürekten gelir , ağız sadece günah keçisidir.
Bi o kadar saf ve Bulanık'tır kelimeler .
Sessiz sedasız yıkılır Duvarların
Umut kırıntıları ayakta tutar insanı
Tırnaklarıyla kazdığı Çukur mezar olur
Pişmanlık damgası vurulur yüreğe
Sahip Olduğun Değerler basitleşir
Sıkışıp kalan gökyüzün kararır
Var olma amacını yitirenleri
Tek tek içinde öldürürsün .
