(Nicole's POV)
Nakarating na ako sa bahay, dumeretso ako sa room ko at naglinis ng katawan.
Yung gabing to? Sa una lang masaya, parang na Ms. Colombia nga ako eh. Akala ko ako na yung pinakamasayang tao sa buong universe, pero kay kadugtong pa talagang lungkot. Lungkot dahil mas pinadaig ko yung pagseselos ko.
Ano ba to? Ganito ba talaga pag nasasaktan? Humuhugot? Haayy naku!
Hindi niya man lang ako sinundan? O di kaya i text or call kung okay lang ako? Pero sino ba naman ako para i treat niya ng ganoon? Di hamak na kaibigan niya lang ako.
Makatulog na nga!
Humiga naman ako
Pero agad akong napaupo sa kama ko ng mag ring yung cp ko.
Si Chine lang pala yung tumatawag
Aysssh! Ms. Colombia parin! Umasa sa wala? Aysh! Ano akala ko? Na tatawag siya? Psh! Dream on Nicole
"Oh? Chine?"- me
(Nakauwi kana ba?)
"Oo, natutulog na nga ako eh, nagising ako sa tawag mo"- me
Yeah i lied.
(Ok sige, si Anthony umuwi narin, pag usapan natin bukas yung nangyari ha?)
"Umuwi? Ahh.. Wala akong pake, sige. Bukas nalang"- me
-end call-
Inend call ko na, hayst!
Konsensya- wala daw pake oh
Ewan ko sayo Konsensya. Matutulog na ako!
-+-+-+-
"Nicoleeeeee! Gising na! May pasok pa tayo"- Marie
"Ayokong pumasok"- me
"Dalian mo na diyan"- Marie
Bumangon nalang ako, parang lantang gulay ako ngayon. Haysst! Pumasok naman sila ni Louise, nakabihis na sila.
"Nicole, ano ba talaga yung nangyari?"- Chine
"Ganito kasi yun..."- me
At kinwento ko sa kanila yung nangyari kagabi.
"When jealousy strikes nga naman oh? Pero hindi ka naman magseselos kung wala kang gusto sa isang tao diba?"- Marie
BINABASA MO ANG
Love Between War
Teen FictionSomewhere between all our laughs, long talks, stupid little fights, and our lame jokes ..... I FELL IN LOVE