Gatunek: Lekki Horror
Główny pomysł: Arielka
Pisanie: Erikssa/Lenka/Arielka
Pewnego zimowego dnia, gdy ciemność opanowała każdy zakątek Londynu Amy wracając skrótem z uczelni, ujrzała w zakątku ciemnego lasu pewną tajemniczą postać, która na początku wzbudzała w niej strach, lecz niezaspokojona ciekawość wygrała i dziewczyna postanowiła zbliżyć się do oddalonego obiektu.
Zbliżając się potknęła się o wystający korzeń i upadła. Podnosząc się zauważyła, że obiekt powoli się do niej zbliża. Podniosła się powoli i skierowała swój wzrok na czarną postać. Był wysoki to mężczyzna z czarnymi włosami. Amy postanowiła, że nazwie go Panem X.
Sama nie wiedziała dlaczego, ale nagle poczuła jak dawna żądza krwi się w niej budzi. Amy uświadamia sobie, że mężczyzna to jej były nauczyciel historii, którego nienawidziła. Przypomina sobie wszystkie złe chwile , które spędziła u niego na lekcjach: odpytywanie przy tablicy, niezrozumiałe testy i kartkówki.
Nie mogąc mu tego w żaden sposób wybaczyć postanawia się na nim zemścić. Zarzuca na mężczyznę czarną torbę, którą ma na plecach i go nią poddusza. Zaskoczony mężczyzna nagłym zwrotem akcji traci równowagę i ląduje na ziemi, próbuje się rzucać na wszystkie strony, ale nic z tego. Amy nie zamierza odpuścić. Mężczyzna traci przytomność.
Amy wykorzystuje chwile i dzwoni po swojego najlepszego przyjaciela. Ten dowiedziawszy się o wszystkim postanawia pomóc dziewczynie i jak najszybciej przyjeżdża samochodem do opuszczonego, mrocznego lasu.
Po chwili nadjeżdża oszałamiająco piękny blondyn o niebieskich oczach, jest to jej przyjaciel od kołyski. Dlatego szybko wyskakuje z auta i bez żadnych pytań bierze za nogi Pana X. Amy pomaga mu chwytając za ramiona. Oboje wpychają go do bagażnika nie patrząc czy uszkodzą mężczyznę. Z piskiem opon odjeżdżają w stronę opuszczonego domu, gdzie często razem się kochają.
Amy podczas podróżny planuje już w głowie następne kroki swoich morderczych poczynań. Gdy dotarli do domu Amy , ta natychmiastowo opracowała plan zbrodni i postanowiła przejść do jego realizacji. Z pomocą swojego kolegi chwyta znienawidzonego mężczyznę i jednym ruchem wsadza go do pralki.
Nastawia najdłuższy program, by poddać swoją ofiarę najgorszym torturom. Porównywalnym do tych, które przeżyła w przeszłości , dzięki niemu. Wszystkie wspomnienia wróciły, wszystkie najgorsze chwile.Z niecierpliwością czeka , aż pralka zakończy swój tryb, czas ciągnie się w nieskończoność.
Głosy w jej głowie próbują nakłonić ją do zmiany decyzji, lecz chęć zemsty jest silniejsza. Chęć zemsty, za to , jakich krzywd doznała dzięki niemu. Tysiące godzin zmarnowanych na naukę historii - przedmiotu, który stał się horrorem dla Amy. Wieczna niepewność o swój los, który uzależniony był od kilku krateczek w dzienniku.
Nienawidziła tego, nawet chciała o tym zapomnieć, lecz obrazy w jej głowie, wszystkie krzywdy , których zaznała, nie pozwoliły jej na to. Obiecała sobie, że pewnego dnia się zemści. Tak też zrobiła. Gdy pralka wydała dźwięk kończący program, dziewczyna lekko uchyliła drzwiczki od pralki.
Obraz, który ujrzała dogłębnie zaspokajał jej psychiczny umysł. Poszarpane ciało mężczyzny stało się dla niej formą terapii. Nie czekając dłużej chwyciła za foliowy worek i umieściła w nim rozszarpane ciało mężczyzny. Ostrożnie wyszła z domu i pod powłoką ciemnej nocy zaczęła zakopywać jego ciało w swoim ogródku.
Z każdą chwilą czuła , jak zło tkwiące gdzieś w niej ustępuje. Teraz pozostała wielka i nieograniczona nicość. Minęła zima , Amy dawno zapomniała o czynie, którego się dopuściła. Pewnego dnia jednak spostrzegła w swoim ogrodzie nowy element, dotychczasowo jej nieznany.
Wtedy przypomniała sobie, że właśnie w tym miejscu znajduje się ów mężczyzna. Nagle poczuła drżenie pod stopami. Spod ziemi wyszedł ogromny CHOCHOŁ, który próbował za wszelką cenę pochłonąć dziewczynę. Amy nie była w stanie się bronić, w swojej głowie krzyczała z rozpaczy.
Wiedziała, że nie ma z nim szans, ostatnim słowem , jakie wyszeptała było ciche "przepraszam" po czym Chochoł zabrał ją ze sobą, w miejsce, które było jej nieznane. Zabrał ją do swego nieskończonego świata.
KONIEC
~*~*~*~*~*~
Jeśli Wam się podobało, zostawicie vote lub komentujcie swoje przemyślenia ;)
Dzięki temu na pewno będziemy kontynuować xx
Do zobaczenia Chocholi Fani :*
CZYTASZ
Historie Chochoła
PoetryPrzeróżne opowiadania autorstwa: @Arielka13275 - Arielka @I_am_Amnesty - Domi @Erikssa - Erikssa @Lenkkkkaaa13 - Lenka