The guy, who loved a girl

Hoofdstuk 3

We lopen de boulevard over en ik kijk naar de zee aan de linker kant van ons.

'Kom, we gaan hierheen.' Mason loopt richting een discotheek waar groot . "Pamella" boven staat. 'Leuke naam.'

Als we de club in lopen komt de hitte me al gelijk tegemoet. De muziek dreunt door in mijn oren en ik bekijk de mensen massa.

Het is best druk en de meerderheid van de mensen is aan het dansen wat een gezellige sfeer geeft. 'Ik ga wat te drinken halen wil je ook?' Vraagt Mason. Ik schud mijn hoofd en hij verdwijnt in de mensen massa richting de bar.

Ik kijk een beetje om me heen tot een bekende stem me aanspreekt. 'Heey toilet girl, jij ook hier.'

Ik draai me om en kijk in het gezicht van de jongen van vanmiddag. Ik glimlach naar hem 'Rosalie.' Stel ik mezelf voor. 'Thomas.' Antwoord hij en laat zijn ogen over mijn lichaam glijden.

'Ben je hier met je ouders op vakantie?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee, ik ben mee met mijn vriendje en zijn familie.' Hij knikt. 'En jij dan?'

'Met wat vrienden van me.' Ik knik en kijk de kant van de bar op hopend dat Mason snel terug komt voor dit gesprek akward wordt.

'Vertel eens iets over jezelf, waar woon je bijvoorbeeld en hoe oud ben je.'

'Ik ben 17 jaar woon in Amsterdam en ga studeren aan rechten volgend jaar' Thomas krijgt een grijns op zijn gezicht. 'Dan zit je bij mij op school, ik zit alleen wel een jaar hoger. Zoek me een keer op als je je verveelt.'

'Zal ik doen, leuk.'  'Maar goed mee met je vriendje op vakantie, hebben jullie al lang?'

'Bijna 9 maanden, en jij? Heb jij een vriendin?' Thomas begint te lachen en schud zijn hoofd. 'Ik ben niet echt een vriendjes type denk ik.' Verbaast me niks dat hij dit zegt. Hij ziet er ook niet echt uit als een ideaal vriendje. Eerder als een jongen die weet dat hij knap is en daar graag misbruik van maakt.

Ik haal mijn schouders op. 'Ieder zo zijn ding.' Thomas glimlacht naar me. 'Precies prinses, maar ik ga weer naar mijn vrienden.' Hij bukt zich naar voren en strijkt een plukje haar achter mijn oor. 'Ik zie je nog wel Rosalie.' Fluistert hij waarna hij de menigte in verdwijnt.

Een nare rilling loopt over mijn rug, enge gast.

Mason komt aangelopen. 'Sorry dat het zo lang duurde, het was echt verschrikkelijk druk.' Glimlacht hij naar me en neemt een slok van zijn drinken. Ik vertel hem over Thomas en Mason trekt zijn wenkbrauw op. 'Hekel aan zulke types.' Zegt hij en zet zijn lege    plastic beker op een tafeltje neer.

Mason kijkt de mensen massa in. 'Zullen we gaan dansen?' Stel ik voor. 'Ja is goed.' Mason trekt me mee de dansvloer op en we bewegen op de maat van de muziek.

'Ik ben eigelijk best moe, zullen we terug gaan?' Vraag ik na een tijdje en Mason stemt in. We verlaten  de club en het is best koud buiten nu het nacht is.

We gaan terug naar de tent en besluiten eerst onze tanden te poetsen bij het toiletgebouw en dan pas om te kleden.

Na een beetje doorzeuren heb ik Mason zover om bij het meiden toiletgebouw zijn tanden te poetsen. Wat een rare blik oplevert van een meisje die in haar pyjama naar het toilet gaat en Mason zag staan, waardoor wij twee de slappe lach kregen.

'Kom we gaan terug naar de tent.' We lopen richting de tent ik ga in de tent zitten en Mason ritst de buiten en binnen rits dicht. 

Ik kleed me om en schiet halverwege in de slappe lach. 'Wat is er?' Vraagt hij. 'Weet je hoe kut het is je in een tent om te kleden.' Lach ik en hij grijnst. 'Trek je geen kleren aan, zou ik niet erg vinden.' Ik geef hem een duwtje en nu lacht hij ook.

Ik verwissel nog snel mijn shirt en ga onder de dekens liggen. Mason had zich al veel sneller omgekleed en ligt met zijn rug naar mij toe. Ik ga ook met mijn rug naar hem toe liggen en sluit mijn ogen.

zijn opmerking van net spookt door mijn hoofd. We zijn nog nooit verder gegaan zou hij daar mee zitten?

'Mason?' Vraag ik zachtjes. 'Ja.'  'Zou jij verder willen gaan?'

'Ja, maar ik zou ook wel kunnen wachten. Zou jij verder willen gaan dan?' Het is zo fijn dat hij altijd zo geduldig en open is met dit soort onderwerpen.

Ik haal mijn schouders op 'Ik weet het niet.'

Ik ga op mijn rug liggen en Mason gaat  op zijn buik liggen, hij leunt op zijn elleboog waardoor hij me aankijkt. Ik leg mijn hand op zijn wang en hij sluit zijn ogen door mijn aanraking. 'Met jou denk ik wel.' Zeg ik zachtjes. Gelijk schieten zijn ogen open en vinden ze de mijnen.

'Zeker weten.' Hij kijkt mij onderzoekend aan. 'Je hebt altijd gezegd dat je wilt wachten.' Ik zucht, hij heeft gelijk.

'Maar dat was niet omdat ik het echt meende, ik wou gewoon zeker weten dat het iemand niet daarom ging. Snap je wat ik bedoel?'

Hij knikt en veegt een plukje haar uit mijn gezicht. 'Ja, ja ik snap je wel.'

Ik glimlach. 'Weet ik toch.' Hij opent zijn armen. 'Kom hier.' Ik kruip tegen hem aan en hij slaat zijn armen stevig om me heen en drukt een kus op mijn voorhoofd. 'Slaaplekker Roosy.'

Mason valt al snel in slaap maar mijn gedachtes blijven door spoken over van alles en nog wat.

Ik kijk naar Mason zijn ogen zijn gesloten en hij heeft een kleine glimlach op zijn gezicht wat me hart verwarmd.

Mason is knap, heel knap. Ik wist dat net zoals alle anderen meiden van de school, ondanks dat hij het zelf niet doorhad staarde iedereen in de gangen altijd naar hem.  Als hij lacht is hij oprecht prachtig en zijn kaaklijn en haar zo perfect.

Ik zucht, wat nou als hij volgend jaar bij iemand in de klas komt die leuker dan mij is? Ik bedoel er zitten heel veel mooie meiden bij ons op school.

Gelijk schut ik die gedachtes van me af. Nee, zo is Mason niet.