His Cruel Ways

Chapter 15

Thanks Queen for the suggestion!! I've been having a hard time finishing this one but you're so brilliant to suggest something so useful!! I owe you one. 😋 time to be serious with this

STACEY's POV

After weeks and weeks and weeks of encouraging Blue to join the contest, wala padin. Tae, letche, puta nageffort pa ko but I'm sooo done with this! Kung ayaw, wag pilitin. Ako ba mawawalan? Hindi naman diba? Im just giving him the chance to bring back his old life pero ayaw niya kaya bahala siya. Uggh! I so hate him na talaga.

Naglalakad ako papuntang room nang makasalubong ko si Blue. Ilang araw ko na siyang di pinapansin dahil sa frustration ko sakanya. Well, I get it naman na ayaw niya.. So, intindihin din niya na ayaw ko muna siyang makausap. I thought I could change him. I thought, kaya kong ibalik yung dating Blue but I was wrong all along. I'm still not enough kaya titigil na din ako kakaasa, kakapilit sa pesteng contest na yan. Ey bat ang laki ng hugot ko? Ugh

"Samantha.. Sorry, kausapin mo naman ako please." Sabi niya habang hawak yung braso ko.

"Shut up. Wala tayong dapat pagusapan pa. Get out of my way." Sabi ko habang tinatanggal yung kamay niya sa braso ko.

"Sam, if it's about the contest, sorry pero hindi ko talaga kaya."

Naglakad na kong palayo. Hindi naman ako galit. Disappointed lang at pag disappointed ako sa isang tao, ayokong nakikita pagmumukha nila. Kaya kung ayaw niyang masaktan, wag nalang muna siyang magpapakita sakin. Kung pipilitin kong makipagusap sakanya habang galit ako, masasaktan ko lang siya.

After ng pasok ko, I decided to go home na. Gabi na din kasi and I want to eat my dinner at home. Ilang araw na din akong sa fastfood lang kumakain pag dinner para maiwasan lang si Blue. But this night is an exemption. Miss ko na luto ni mama kaya sa bahay ako kakain. Let Blue be damned. Tinawagan ko na yung driver para makauwi na ko but hell!! Day off pala niya ngayon. Wala na bang ikamamalas pa tong araw na to?

Tinext ko nalang si kuya na kung pwede siya nalang sumundo sakin. After minutes of waiting ng reply niya, wala padin so I decided to call him but.. Oh great. Unattended siya. This is killing me. Gutom na ko tapos gabi na. Natatakot naman akong magtaxi kasi baka ibenta niya ko at mga lamang loob ko. Scary!

Habang nag-iisip isip ako ng kung sinong pwedeng sumundo sakin, biglang may huminto na kotse sa harap ko. Di ko sana papansinin ng biglang ibaba niya yung window ng kotse niya.

"Hop in." Sabi niya habang binubuksan yung pinto ng sasakyan.

I was stunned. I never expected to see him today after nung nangyari sa mall. Am I dreaming? Ang alam ko kasi galit to sakin.

"Sun.. Uh? Hindi okay lang. Hinihintay ko lang si Kuya." I lied. Wala naman talagang kuyang susundo sakin.

"Seems like you've changed a lot. Pakipot ka na ngayon" sabi niya habang umiiling

"Uh ah ey.." Tongue tied. Perfect.

"Sam, you're not good at lying kaya sumakay ka na. Pinapasundo ka sakin ng papa mo since day off daw ng driver niyo. And as for your Kuya, nasa Cebu sila remember? With his friends?"

Oh.. Yeah right. Nasa Cebu pala si kuya ngayon. How could I forget? Ngayon pala yung flight niya. Tanga mo Stacey. Sumakay na ko ng sasakyan niya. Sa harap niya ko pinasakay since magmumukha daw siyang driver kapag passenger's seat ako umupo. Like seriously? Ang arte padin niya!!

"So, kamusta ka?" I broke the silence

"Okay lang. Bumalik na pala si Venice."

"Si Venice? Andito na?" I said. Nagulat ako.

"Yes. Kahapon pa." He said. Hindi ba talaga siya affected?

Wala nang nagsasalita samin after that hanggang sa dumating na kami sa bahay. Maybe beacause may gap padin. Hindi ko naman siya masisisi.

"Thank you sa paghatid. You sure you dont wanna drop by?" Sabi ko habang tinatanggal yung seatbelt ko.

"Hindi na. May kikitain din kasi ako and looks like Blue is there. Anjan yung car niya oh."

"Oh. Oo nga. Sige bye. Ingat sa pagdrive." I faked a smile. Umandar naman yung sasakyan niya at pumasok na ko sa loob. Although Im bit nervous kasi siguradong dito nanaman kakain yung buwayang lalakeng yun.

Pagpasok ko, tinawag ako agad ni mama na pumunta sa Kitchen kasi ako lang daw ang hinihintay at kakain na. Hindi na ko nagpalit and as expected, andito nga si Blue. Ready nang kumain but.. I freezed nang makita ko Venice. Nakaupo din sa dining table.

"STACEY!!! Oh my god I miss you so much!" Tumayo siya at niyakap ako.

"Ohh, Ve..ni..ce.. You're here." I said. Kung kelan sobrang gulo, saka pa siya dumating.

"To tell you honestly, mas gwapo yang pinsan ni Sun keysa sakanya." Binulong sakin ni Venice bago siya umupo.

ANONG NANGYAYARI?!

"Hi Samantha! Umupo ka na at kumain na tayo. Kanina pa ko nagugutom ey." Inirapan ko nalang siya. Kelan ba siya hindi nagutom?

"So.. diba Blue may good news ka? Sabihin mo na. Kompleto na tayo. You wouldn't mind if andito naman si Venice diba? Parte nadin siya ng pamilya." Panimula ni mama.

"Oh, Hi Venice!!! Ikaw yung girlfriend ng pinsan ko diba?" Nakangiti niyang sabi

Oh Blue, ang hilig mo talagang gawing awkward ang mga bagay bagay.

"Ex. Ex girlfriend." Sagot no Venice sakanya.

"Oh, sorry to hear that. Di ko alam. Di kami close ey." Kinamot naman niya ulo niya habang nakapeace sign pa. Ugh, grow up Blue!

"So, yung sasabihin ko pala is.. Tinanggap ko na po yung offer ni Samantha. Sasali na po ako dun sa contest." Dagdag ni Blue.

"WAIT.. What??" Muntik ko na maibuga yung iniinom kong tubig. Totoo ba to?

"Mabuti naman iho at naisipan mo na ding sumali." Sabi naman ni Papa

Hindi padin ako makapaniwala. Seryoso ba siya sa pinagsasabi niya? Last time I checked, ayaw niyang sumali and then ngayon gusto na niya? Ey kung ipakain ko kaya sakanya tong basong hawak ko?

"Well, tito kasi po.. Narealized ko po na its time na din po para ituloy ko to. Ito din naman po yung gusto ni Mama kung andito pa siya."

"Paanong nagbagong isip mo? Well, im a bit schocked to hear this. Panay kasing complain niyang si Samantha this past few weeks kasi ayaw mo daw sumali." Tanong naman ni Mama.

"Si Sam po kasi.. Dinikit niya ng lahat ng piano notes sa buong kwarto ko. Tapos hindi din po ko makatulog kakatawag niya gabi gabi" natatawang sabi ni Blue.

"As if Blue. As if" inirapan ko nalang ulit siya pero ang totoo niyan, natutuwa ako kasi finally, sasali na din siya.

"So.. Ito ba yung contest na iheheld next month? Yung national piano contest?" Tanong naman ni Venice.

"Uhm. Oo." Sagot naman ni Blue

"Oh great! Well you see, umuwi ako para sa contest na yun. So that means, magkakalaban tayo Blue!" Masayang sagot ni Venice

"Oh talaga iha? Mabuti naman kung ganun may kasamang pagpapraktis yang si Blue." Sabi naman ni mama.

"So its settled then. We will be practice buddies from now on!" Nakangiting sabi ni Venice

Isa lang masasabi, dapat di ko na pinilit si Blue. Fuck. What is the meaning of this.