Mevsim Rüzgârı

2-

     Ülkem ile tanıştıktan sonra sınıflarımıza geçmiştik. İyi bir kız olduğunu bana ilk yardım ettiğinde anlamalıydım aslında. Diğerleri gibi bana kötü davranmayışını sevmiştim.

   Son dört dersi sakin bir şekilde geçirdikten sonra baş ağrısı ile son iki dersi es geçip eve gelmiştim. Annem ve babam muhtemelen işteydiler , ağabeyim ise... bilmiyorum.

    Odama çıkıp ayıcıklı pijamalarımı giyip saçımı kendimce ev topuzu ama genelde adı olmayan bir şekilde topladım. Dolabımda ki eşyaların altında ki çikolata hazinemden üç dört tane çikolatayı alıp yatağıma atladım. Birincisini açıp yemeğe başladığımda gözümün önüne ela gözler geldi. Yediğim çikolata boğazımda kalırken hem öksürüyordum hem de dolan gözlerimi açıp kapayarak geçirmeye çalışıyordum. Öksürüğüm dindiğinde ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım odayı doldururken bir krizin daha başındaydım. Çikolata krizine girip korku filmi izliyordum.

     Elimdeki yarım kalmış çikolatayı ağzıma tıkarken ikinci paket ile cebelleşiyordum. Yan tarafımdan bilgisayarımı alıp daha önce korkup izleyemediğim korku filmini açtım. Wifi bedava...

     Kadın kafasından aşağı sıcak şeyi dökerken gözlerimi kapatıp çığlık attım. Etrafa bakındığımda hava kararmaya başlamıştı. Ekranı büyük bir gürültüyle kapatıp kendimi yatakta geriye doğru bıraktım.Odamın kapısı açıldığında çığlığı bastım. Kapıda yapılı biri duruyordu. Karanlıktan pek kim olduğunu seçemiyordum.Ben bağırmaya devam ederken oda bağırmaya başlamıştı.

    Arkadan bir kadın gördüğümde gözlerimi kapattım.Işık açıldığın da ikimizde susmuştuk.

  "Ne bağırıyorsunuz evladım?"  annemin sesi kulaklarıma dolunca ellerimi gözlerimden çektim.

   "Ne biliyim? bu manyak bağırınca bende bağırmaya başladım." Ağabeyime kafamı çevirdiğimde camı açıyordu."Yine mi çikolata yedin sen ?" annem yatağımın üzerindeki yığınla çikolata paketlerine bakıyordu .

  "Krize girdim ne yapayım, kendime engel olamıyorum." diyerek ayağa kalktım.Midem ağzıma geldi tabiri gerçekti.Midem yukarıya çıkmıştı resmen.Koşarak odadan çıktım.Banyoya girdiğimde klozetin önünde çöküp içimdekileri boşalttım. 

  "Bir daha çikolata yemiyorsun Nefes." annem beni ayağa kaldırıp lavabonun önünde durdurdu. Musluğu açıp yüzüme iki üç kere su çarptım ve ağzımı çalkaladım.

  "İyiyim ben tamam." dedim ve odama ilerledim.Midem hala bulanıyordu ama yapacak bir şey yoktu.

  "Alaz hadi bakkala git, yumurta lazım." annemin sesi bütün evin içinde yayılırken yorganımın altına girmiştim bile. Ağabeyim gitmeyip beni göndereceğine adım gibi emindim çünkü.

  "Banyoya giriyorum, hatta girdim." dedi ve şiddetli bir kapı vurulması duydum. Hayvan  kapıyı kıracak! El mecburu annem tekrar bağırmadan yataktan çıktım. Aşağı inip mutfak kapısının pervazında beni bekleyen annemden parayı aldım.

   "Gidiyorum ama cipste alırım ona göre." diyerek ayağımdaki ev terliklerimle annemden kaçmak için evden fırladım. Koşarak bahçeden çıkınca yavaşladım. Nefesim kesilmişti. Koşmaya alışık değil ki bedenim. Karşı kaldırıma geçip biraz daha yürüdükten sonra köşedeki bakkala geldim.

    Yumurtayı sallaya sallaya eve giderken karşımda Kuzey, Aslı ve arkadaşlarını görmemle elim ayağım bir birine karıştı. "Bakın burada bir böcek var." Ekim yanıma gelip elimden yumurtaların olduğu poşeti çekip aldı. İçine açıp bakınca yüzündeki sırıtış genişledi. Ada da onun yanına gelip bakarken oda sırıtıyordu. Ellerinde yumurtaların olduğu poşet ile eski yerlerine aldılar. Ada,Aslı'nın kulağına bir şeyler mırıldandığında şüpheyle onlara bakıyordum. Aslı'nın büyük kahkahası sokağı doldururken elini poşetin içine atıp bir yumurta aldı ve bana fırlattı. Attığı yumurta kafama gelirken çığlığı basmıştım. Sokaktan geçen bir kaç insan bize şaşkınca bakarken ben kendimi korumak için kollarımı kafamı kapatmıştım. Yumurtalar tek tek vücudumla buluşurken bu defa ağlamamıştım. Benden ne istiyorlar bilmiyorum ama artık istediklerini vermeyecektim.