O salak sese karşılık verdim:
-A benim akıllı sevgilim.A benim ileri-gerizekâlı sevgilim...Savaş'ın yüzünde kocaman bir gülücük belirdi.İçimden bir ses kıçına 'tepik' atmak değil de"siktir defol"demek istiyordu.Sadece ona bakıp"gerilizekâlı"dedim.Savaş kafasını eğip "Demek öyle haa"dedi.Ya bu çocuk salaktı ya da ben orospuydum.Sonunda ayağa kalktım,hastaneye gittim.Ejder morgta yatıyordu.Üzerine örtü örtüp dışarı çıkardılar.Gözyaşları ile arkasından gittim.Ölmedi di mi?
Cenazede siyahlara bürünmüşlerin arasında farklı bir renk vardı.Ben,buz mavisi.Onun en sevdiği renkti ve ben giymiştim.En sevdiği kız giymişti.Tabut toprağın içine koyuldu ve dört aşağı,dört yukarı toprak örttüler.Ben ise saf gibi bekledim.Ezik bir saf gibi...Mal bir saf gibi..O beni sevdi...Peki ben ne yaptım?O mal Savaş'a kaldım.Ejder'e ihanet ettim.Ve şimdi mezarı boylamıştı.Genç yaşında ölmüştü.Benim yüzümden.Salak ben...
