Kerstmis van de Ziener (betaversie)

2

Ondanks het feit dat Jayden de smokkelaarsroute die schepen toegang verschaft tot de open cluster die de Melkweg de Plejaden noemt op zijn duimpje kent, houdt hij nauwlettend zijn instrumenten in de gaten terwijl hij door de gassen van de omliggende nevel navigeert. Zijn schip is sterk en snel en kan het natuurgeweld prima aan, maar dat maakt de reis niet minder gevaarlijk. Hele vloten hebben in het verleden geprobeerd de Zeven Zusters binnen te dringen en hebben gefaald, wat een belangrijke reden was voor zijn voorouders om dit gebied te selecteren als hun nieuwe thuis. Het aantal schepen dat hier verloren is gegaan sinds de mensheid interstellair reizen heeft ontwikkeld is ontelbaar en zelfs de Verschoppelingen hebben menig schip verloren aan hun natuurlijke grensbescherming; meestal door een onoplettend ogenblik of onervarenheid van de piloot of domweg technisch falen.

De scanners van de Vrouwe - enkele maanden geleden door hem geüpgrade van de standaardinstallatie naar een type dat in de Plejaden zelf wordt geproduceerd - houden continue de stromingen in de gaswolk in de gaten om de piloot te waarschuwen voor grote wolken gas die zijn route doorkruisen en hierdoor mogelijk een gevaar kunnen opleveren. Hoewel de temperatuur van het gas en stof - dat onder andere grote hoeveelheden lithium bevat - als relatief koud wordt gezien in vergelijking tot veel nevels elders in de Melkweg met een geheel andere samenstelling, vormen de door straling geïoniseerde deeltjes in hoge concentraties een gevaar voor de diverse elektronica aan boord van zijn schip.

Hij zit al zeker een half uur alleen in de cockpit. Emma kon zichzelf doorgaans wel vermaken door het bekijken van al het moois dat het universum te bieden had, maar deze gasnevel had ze nu al vaak genoeg gezien dat haar ongeduld het blijkbaar had gewonnen van haar interesse. Ze was de cockpit uit gelopen om God-mag-weten-wat elders in het schip uit te spoken. Ze had enkele maanden geleden literatuur ontdekt en zocht sindsdien met enige regelmaat een rustig plekje op ergens in het schip om zichzelf te verliezen in een boek. Jayden is dan ook stomverbaasd als hij haar voetstappen binnen hoort komen.

Haar armen omklemmen liefelijk zijn hals en ze plant met haar zachte, volle lippen een kus op zijn wang. "Hé, schatje. Fijne kerstdagen."

Jayden schrikt van de onverwachte affectief bedoelde handeling en weet nog net te voorkomen dat hij een stuurfout maakt. "Jeez, Em! Ik hou ook van jou, maar ik ben met een nogal gevaar..." Hij is niet in staat zijn zin af te maken.

Emma stapt in zijn zicht en neemt een pose aan met haar handen in haar heupen en een speelse fonkeling in haar ogen. "Ik kon niet langer wachten. Ik wilde je je kerstcadeautje alvast laten zien."

Ze droeg een rode babydoll jurk met een pluche witte rand, rode nylon jarretelkousen, rode pumps (met een lage hak, want hakken en Emma gaan nu eenmaal niet zo goed samen) en rode fluwelen handschoenen die bijna even lang als haar armen waren, eveneens met een witte pluche rand. Om het setje af te ronden had ze een rode kerstmuts op. Ongetwijfeld met de bedoeling om alle aspecten van het setje de revue grondig te laten passeren draait ze nog een rondje om haar as zodat Jayden goed zicht krijgt op haar volle billen en de rode string die ervoor zorgt dat haar meest intieme plekje toch netjes bedekt is.

Met een rood aangelopen gezicht gaat Jaydens blik van Emma naar zijn instrumenten en weer terug. Alsof hij ineens last heeft van een hevige vorm van ADD is zijn aandacht bij zijn stuurmanskunst houden plotseling vreselijk moeilijk. "Euhm schat, je weet dat ik door levensgevaarlijk gebied navigeer en mijn aandacht erbij moet houden, toch?"

Emma doet een stapje dichterbij zodat ze schuin voor zijn stoel staat en kijkt hem schalks aan. Jayden kent die blik inmiddels erg goed. "Ik zeg ook niet dat jij je cadeautje nu al mag uitpakken."

"Tease", grinnikt hij maar herinnert zichzelf er meteen weer aan dat ze in de buurt zijn van een paar flinke stromen geladen stof en gas. Eén foutje en...

Emma's lichaam spant zich zonder enige waarschuwing aan en ze staart voor zich uit. Jaydens blik gaat meteen naar haar ogen en hij ziet al wat er aan de hand is; ze heeft een visioen. Hij weet dat dit meestal betekend dat er acuut gevaar dreigt en hij loopt onmiddellijk koortsachtig zijn instrumenten na. Heeft hij iets gemist? In de loop der maanden heeft hij geleerd niet af te wachten totdat Emma uit haar trance komt om te weten te komen wat er aan de hand is. Een proactieve aanpak kan vaak nog een extra paar seconden speling opleveren aangezien ze inmiddels weten dat Emma uitsluitend in de zeer nabije toekomst kan kijken en dat ze haar gave nog steeds nauwelijks onder controle heeft. Tot zijn frustratie kan hij niets vinden. Het enige gevaar dat hij ziet is de stroom die vlak bij hen loopt, maar daar was hij al omheen aan het sturen. Dat kon de oorzaak van haar visioen niet zijn.

Emma doet een stap opzij en lijkt haar evenwicht te verliezen. Met haar rechterhand geeft ze een klap op zijn linkerconsole en tot zijn schrik ziet hij dat ze op de noodknop van hun motoren heeft gedrukt.

Meteen schakelen de motoren zichzelf uit en Jayden verliest alle controle over het schip. De neus van de Vrouwe begint naar voren te draaien, maar het schip vermindert nog nauwelijks vaart door de voorwaartse beweging die door het vacuüm van de ruimte gehandhaafd wordt. De noodknop schakelt meteen alle stroom van het motorblok en de navigatiesystemen uit. In sommige gevallen kan dit hun leven redden, maar in zo een situatie zitten ze nu juist niet.

"Stik", zegt hij zachtjes als hij ziet dat ze recht op de stroming afzweven waar Jayden omheen aan het navigeren was.

Voordat hij Emma kan grijpen of zichzelf schrap kan zetten klapt het gas met hoge snelheid tegen de neus aan. Het schip begint door de klap te draaien, krijgt een duw van dezelfde stroming en wordt vervolgens tollend weggeslingerd.

Jayden wordt eerst in zijn stoel gedrukt, valt er daarna uit en valt op de vloer van de cockpit. Hij ziet nog net hoe Emma met een harde smak tegen de muur naast de ingang geslagen wordt.