Kerstmis van de Ziener (betaversie)

8

"Jeetje, wat een toestand", verzucht Thijs. Ze hebben een rustig plekje in een bar opgezocht om hetgeen wat onderweg naar het Electra systeem is gebeurt te bespreken. "Heeft het schip niets?"

"Wat?" roept Emma verontwaardigd uit. "Zou je niet eens vragen of wij niets mankeren? Ik heb nog hoofdpijn van die klap tegen die muur!"

Thijs kijkt haar met een schuin hoofd aan. "Je hebt nog praatjes genoeg, dus het zal allemaal wel meevallen. Daarbij heb je zelf de motoren uitgeschakeld midden in een storm. Ik doorloop zo de systemen wel even, gewoon voor mijn eigen gemoedsrust."

Jayden houdt zijn lachen in, maar is geamuseerd door het feit dat Thijs duidelijk niet de reactie geeft die Emma had verwacht.

"Je gaat je gang maar, maar als je het in je harses haalt om stiekem op zoek te gaan naar dat setje waar ik je net over vertelde, dan heb je het mooi mis", zegt Emma stellig en benadrukt haar ongenoegen door haar wijsvinger op hem te richten.

"Ik zou niet durven." Thijs staat op.

Jayden kent hem goed genoeg om te weten dat hij echt meteen naar het schip zal gaan om het op schade te controleren. Hij vindt dat zijn neef soms wat overdrijft, maar zijn schip blijft zo in ieder geval in uitstekende staat, precies zoals hij het hebben wil. Hij is wel de laatste persoon in het universum om Thijs ervan te weerhouden zijn controles uit te voeren.

"En trouwens", vervolgt Thijs, "ik zie geen enkele reden om naar dat pakje op zoek te gaan. Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt."

"Mooi!", mokt Emma. Ze baalt zichtbaar van het feit dat ze Thijs niet op de kast heeft kunnen krijgen.

"Het is ook totaal onnodig. Zodra de noodstroom ingeschakeld wordt nemen de interne camera's van het schip alles op wat er gebeurt; voor het geval dat. Dus als jullie mij zoeken, dan ben ik op de Vrouwe. Ik zorg dat ik op tijd bij tante Doortje ben en zie jullie daar wel." Hij drinkt de laatste slok uit zijn glas, zet het weer terug op tafel en loopt richting de uitgang van de bar.

Emma blijft aan het tafeltje zitten. De irritatie op haar gezicht is overduidelijk. Jayden kijkt haar verbaasd aan.

"Wat?", vraagt ze hem.

Jayden schudt zijn hoofd en neemt een slok. "Niets. Ik dacht alleen dat jij gezworen had dat ondanks Thijs met ons mee vliegt, hij jou nooit en te nimmer in iets anders dan je normale kleding te zien zou krijgen."

"Ja, en dat is ook nog steeds zo!" Ze lijkt het nog niet te begrijpen.

"De interne camera's..." Jayden heeft liever dat ze haar eigen conclusies trekt. De reactie is dan veel leuker.

Emma staart heel even voor zich uit. Dan kijkt ze naar Jayden, vervolgens in de richting van Thijs, die de bar inmiddels uit is gelopen. Ze zien hem voor het raam van de bar langs rennen. Schijnbaar heeft hij ineens ontzettende haast. Jayden weet wel waarom. Emma heeft het nog niet in de gaten.

"De interne camera's...", mompelt ze en is even in gedachten verzonken. "Toen de noodstroom ingeschakeld was." Dan worden haar ogen groot en springt ze overeind. "Sodeju! Toen de noodstroom ingeschakeld was!"

Jayden kijkt haar met een brede grijns aan. Ze heeft het eindelijk door. "Ik zou maar opschieten als ik jou was. Hij heeft nu al bijna twee minuten voorsprong."

Emma grist haar leren jack van haar rugleuning en rent in volle vaart achter Thijs aan, in de richting van de hangardekken.

Jayden schud lachend zijn hoofd, drinkt zijn eigen glas leeg en staat op. Hij wou dat hij erbij was om het gezicht van zowel Emma als Thijs te zien als ze erachter komen dat hij de beelden waarop te zien is dat Emma in haar kerst-setje door het schip rent en zweeft allang heeft gewist, maar in plaats van naar zijn schip te lopen voor de show loopt hij in de richting van de leefring, waar tante Doortje woont en het kerstdiner bijna geserveerd zal worden.