friend of harry potter en de gevangene van Azakaban

de duffelingen

Ik zal mezelf even voorstellen. Ik ben Sara... Sara Jane Ravenklauw. Ja, je leest het goed, er staat Ravenklauw. Ik stam af van Rowena Ravenklauw (van mijn vaders kant), een van de oprichters van Zweinstein. Ik woon samen met mijn moeder Jane (Taylor) Ravenklauw in een klein huisje in Londen. Mijn vader, Quintin Ravenklauw, is toen ik 1 jaar was vermoord door de duistere tovenaar Voldemort. Ik herinner me niet veel van hem, maar ondanks dat mis ik hem heel erg. Volgens mijn moeder heeft hij dapper tegen Voldemort, zoadat ze tijd had om samen met mij te ontsnappen. Vlak voordat ik naar Zweinstein ging kreeg ik mijn eerste huisdier, een adelaar die ik Leila heb genoemd. Ik heb op Zweinstein 4 beste vrienden: Harry Potter, Ron Wemel, Hermelien Griffel en Loena Leeflang. Ik heb Harry op de wegisweg ontmoet, Hermelien en Ron in de trein en Loena tijdens het banket in de grote zaal. Ik ben net zoals Loena ingedeeld in Ravenklauw, hoewel de sorteerhoed overwoog om me in Griffoendor te zetten door mijn moed. De ingang van Ravenklauw wordt bewaakt door het schilderij van mijn voorouder Rowena.

Ik klop aan bij het huis van meneer en mevrouw Duffeling. Ik ga onverwachts op bezoek bij Harry. De deur gaat open en het hoofd van Mevrouw Duffeling verschijnt. 'Goedenavond mevrouw, ik kom voor Harry Potter.' Ze zegt niks maar kijkt me walgend aan. 'Harry! Kom naar beneden! Nu!' Wow, een beetje rustig mag ook wel. Harry sloft naar beneden en zijn ogen worden groot als hij mij ziet. 'Sara!' Mevrouw Duffeling springt vulg aan de kant en loopt de woonkamer in. 'Wat doe jij hier, Sara?' Ik lach. 'Ik kom op bezoek, hoe is het met je?' 'Goed, alleen kom je op een slecht moment. Margo, de zus van mijn oom, komt zo op bezoek.' Ik trek een wenkbrauw op. 'Daar heb jij toch niks mee te maken?' 'Nou, ik zal zoals altijd wel weer de borden moeten opruimen en andere vervelende klusjes doen.' 'Dan ga ik je daarbij helpen.' 'Hu?' 'Ik ga je helpen.' Maar Sara, ze is echt vreselijk. Zeg maar gerust een echte slavendrijver.' Ik haal mijn schouders op. 'Maakt mij niet uit.' 'Weet je het echt zeker?' 'Ja.' 'Oké dan.' We lopen de woonkamer in, waar mevrouw Duffeling het eten aan het klaarmaken is. Dirk, de neef van Harry, zit voor de tv en eet een zak chips. 'Eeeh, mevrouw Duffeling?' Ze draait zich verstoord om. 'Ik zou graag Harry willen helpen met de klusjes die hij straks moet doen.' Ze kijkt verbaasd. 'Echt?' 'Ja mevrouw.' 'Goed dan.' Net op dat moment gaat de bel. Harry wil open doen, maar ik houd hem tegen. 'Ik doe wel open, Harry.' Ik open de deur en een mollige vrouw loopt naar binnen. Ze heeft een paraplu in haar hand, die ze ruw aan Harry geeft. Achter haar loopt meneer Duffeling, ik heb al eens eerder gezien, op het King's Cross Station. Plots rent er een hondje naar binnen, die bijna net zo mollig is als die vrouw. Harry gaat achter me staan en fluistert: 'Sara, je kunt het beste heel beleefd tegen haar doen, anders kijkt ze je de hele avond niet meer aan. Of ze zet je aan het werk.' 'Eeeh... oké.' Nu pas ziet Margot me. 'En wie ben jij?' Ik geef haar een hand. 'Dag mevrouw, ik ben Sara Ravenklauw en ik ben een vriendin van Harry.' 'O, nou, ik ben Margot.' Ze is duidelijk een beetje overdonderd door mijn vriendelijkheid. Meneer Duffeling wil de woonkamer inlopen, maar Harry houdt hem tegen. Hij zegt iets tegen hem, maar ik kan niet verstaan wat, want Margot klets er hard doorheen. Het hondje van Margot komt aangerent en gaat voor mijn voeten zitten. Ik kniel naast hem een streel hem over zijn kop. Plots klinkt er een gil van blijdschap. Het is Margot, die richting mij en het hondje wijst. 'Moet je zien! Ik heb mijn hondje nog nooit zo bij vreemde zien doen! Kijk eens hoe goed ze voor honden is!' Haar blijheid verdwijnt als sneeuw voor de zon als ze Harry ziet staan. 'O, jij bent hier ook nog steeds?' Harry kijkt haar vreemd aan. 'Ja.' 'Zeg niet zo onbeleefd "ja". Mijn broer is veel te goed voor je, als je bij mij op de stoep had gelegen had ik je al lang naar het weeshuis gebracht!' Ik werp een "trek het je niet aan" blik op Harry en loop naar de keuken.