HIS PROMISE

Part 2- #HisPromise

After a weeks..

XHIA'S POV

Nagmall ako saglit para mag grocery ng stock na foods para sa amin ni Bryant. Nagsasama na kami ni Bryant sa iisang bahay, nirequest ko kila Dad yon. Para naman masubaybayan ko ng mabuti yung boyfriend ko. Gusto ko ako mag aalaga sakanya. Mahirap tanggapin pero lalo pang lumalala yung sakit niya. Everytime na sasakit yung ulo niya, namamalipit na siya sa sakit. Kapag ganon, wala akong magawa. Naiiyak nalang ako kapag nagwawala siya sa sobrang sakit ng ulo niya. Kung titingnan niyo siya ngayon medyo pumapayat na siya, pero macho pa din naman. Yung mata niya, laging nangangalum-mata tapos pa siya namumutla.

Minsan kapag iiyak ako hindi ako nagpapakita sakanya. Ayokong nakikita niya na mahina ako at kinakaawaan siya. Ayaw niya kasi yon e. Pero minsan hindi ko na makaya. Ansakit kasi na makita siyang ganon, pinipilit ko nalang magpakatatag para sakanya, para sa amin. Umaasa ako na isang araw magbibigay ng himala si Lord. Kapag may time ako lagi ako pumupuntang church, lagi akong nagdadasal na sana may pag asa pa. Dati lang kasama ko siya nagpupuntang simbahan at nagdadasal, pero ngayon mag isa nalang ako.

Napadaan ako sa park, at hininto saglit yung sasakyan. Napatingin ako sa isang bench doon. Yung nag iisang bench katabi ng isang puno, may mga bulaklak pa don. Walang masyado nauupo don. Yung place na yon, doon kami lagi tumatambay ni Bryant. Doon kami masayang nagtatawanan, nagbibiruan. Namimiss ko na yon. Sana lang isang araw, makasama ko ulit siya dyan.
Pinunasan ko yung luhang tumulo sa pisngi ko.

*kriiiing*

Napatingin ako sa cellphone ko.

Bah calling...

"Hello ba--".

"ASAN KA NA NAMAN BA?! ANO NAKIPAGKITA KA NA NAMAN SA LALAKI MO?! PINAGPALIT MO NA KO?! IIWAN MO NA BA KO HA? DAHIL MAY SAKIT AKO? IHARAP MO SAKIN YANG PAPATAYIN KO YAN!". sigaw niya mula sa kabilang linya. Napapikit naman ako kasabay ng pagtulo ng luha ko.

"B-bah.. wag ka na s-sumigaw. Nag grocery lang po ako, pauwi na din ako. Hintayin mo ko. Mag..magpahinga ka muna diyan ha? Ipagluluto kita pagdating ko. I.. I love you..". mahinahon na sabi ko, natahimik naman siya sa kabilang linya. Kapag kasi pinatulan ko siya baka mag away lang kami.

"Ok.". Binaba na niya yung tawag niya. Napahinga ako ng malalim at nagpunas ng luha.

Sanay na ko sa mga ganyan niya. Kapag aalis ako, lagi niya kong pinagbibintangan na nakikipagkita ako sa lalaki ko, nakikipagdate ako. Wala naman akong iba eh. Siya lang yung nag iisa dito sa puso ko. Alam naman niya kung gaano ko siya kamahal at wala na kong balak maghanap pa ng iba. Kuntento na ko sakanya. Medyo madalas nga hindi na niya sinasagot yung 'i love you' ko. Napapaisip na nga ako minsan kung mahal pa ba niya ko. Pero sabi niya non, mahal na mahal niya ko at kahit kelan hindi na magbabago yon. Yun nalang ang pinanghahawakan ko sa ngayon.

Ipinasok ko na yung sasakyan ko sa garahe. Pagkatapos ko i park, kinuha ko na yung mga pinamili ko at pumasok sa loob ng bahay.

Inilapag ko yung mga dala ko sa mesa sa kitchen. Mamaya ko na aayusin to. Aakyatin ko muna si Bah, iche check ko lang siya.

"AAAAHH! Damn! Ayoko na! Gusto ko na mamatay!!!". Napatakbo ako sa sigaw niya. Shit! Ano na naman nangyari? Halos magkanda dapa dapa ako pero hindi ko ininda yon. Pagbukas ko ng pinto ng kwarto namin, nakita ko ang mga basag na mga picture frame at lamp sa sahig. Napatakip ako sa bibig ko at naiyak. Nilapitan ko siya, na nakaupo sa gilid ng kama namin sa sahig. Umiiyak siya.. halos madurog ang puso ko.

"Bah.. a-anong masakit? Ba-bakit ka sumisiga..w? Ta-tama ma p-please?..". Sabi ko habang niyayakap siya.

"X-xhia.. nahihirapan na ko. A-ayoko na mahal.. ayoko na..". Para naman akong nanlambot sa sinabi niya.

"No please.. mahal naman. Kayanin mo pleasee? Nandito pa ko bah. Please wag mo ko iiwan, kayanin mo.." napahagulgol na ko dahil nasasaktan ako. Bakit? Bakit kailangan mangyari sa amin to? Masaya na kami eh.. okay na sana eh, pero bakit may dumating pang malaking pagsubok?..

Iniangat niya yung mukha niya at tumingin sakin. makikita mo sa mata niya kung gaano siya nahihirapan at nasasaktan. Ayokong tingnan siya..

"W-wag mo ko iiwan yat.. di-dito ka lang sa tabi ko..". Napatango nalang ako at niyakap namin ang isa't isa.

Lord.. bakit siya pa? Bakit si Bryant pa? Pwede bang ako nalang? Ayokong nahihirapan siya.. ano bang dapat kong gawin? Tulungan niyo po ako please..

Bigla naman ako may naisip.

"Bah! Dito ka na sa bed, magpahinga ka na. Mamaya may pupuntahan tayo. Magpahinga ka muna ha? Magpalakas ka..". Inalalayan ko siyang tumayo, sinunod naman niya ko. Nahiga na siya at kinumtan ko na siya. Ngumiti ako sakanya at hinalikan siya sa noo.

"I love you bah.. Mamaya, sisiguraduhin kong sasaya ka.". Ngumuti ulit ako sakanya, ngumiti din siya ng kaunti.

"Thank you Xhia.. I love you too." . ipinkit na niya yung mata niya.

Lumabas na ko ng kwarto namin, para makapagpahinga na siya ng maayos. Kinuha ko yung phone ko sa bulsa at tinext si Dad na may favor ako sakanya.

Later bah.. pasasayahin kita. Bibigyan kita ng dahilan para wag sumuko. Hindi ko hahayaan na mawala ka sakin. I wanna make you smile..

*smile*

---------------
vote and comment. :)

@SuperJubsBell