XHIA'S POV
My surprise for him is all settled. Anyways, we're here at park yung kaninang hinintuan ko nung galing akong mall. Nilagyan ko ng blindfold yung mata niya, surprise nga diba? I'm so thankful dahil hindi sumusumpong yung sakit niya. Nga pala, andito pa kami sa loob ng kotse. Syempre ako nagdrive.
"Yat, nasaan ba kasi tayo? Pwede ko na bang tanggalin yung blindfold? Ang hirap ng walang nakikita.". Natawa naman ako sa pagrereklamo niya. He looks so excited.
"Okay bah, but wait. Baba muna tayo ng kotse.". Bumaba ako sa driver seat at pinuntahan ko siya. Pinagbuksan ko siya ng pinto at inalalayan siyang bumaba. Baliktad ba? Gusto ko kasi ako naman yung gumawa ng surprise para sakanya.
"You can take your blindfold na bah!". excited na sabi ko. Unti-unti niyang tinanggal yung blindfold at halos kuminang ang mata niya sa nakita niya.
"So what now bah?". Nakangiti kong sabi sa kanya. Unti-unting nagform ng smile yung labi niya. Bigla siyang humarap sakin at niyakap ako ng mahigpit. Lalo naman ako napangiti.
"I love you Xhia! I'm so happy, thank you for this surprise..". Naramdaman ko namang may tumulong luha sa balikat ko. Naramdaman ko yun kasi naka sleeveless lang ako. Bumitaw ako sa pagkakayakap niya at tinignan siya sa mata.
"I love you too so much bah. You're always welcome. I want you to be happy. Please don't cry..". Pinunasan ko yung luha niya at ngumiti siya sakin.
"Let's go? I know you're hungry. Let's eat first.". He smile.
Ang sarap lang sa pakiramdam na makita siyang nakangiti at masaya. Yung kitang kita mo sa mata niya kung gaano siya kasaya ngayon. Worth it ang effort ko! *blush*
May naka set na table at dalawang chairs sa gitna ng park. Walang tao dito na iba, kundi kami lang. Pinareserve ko talaga 'to kay Daddy kahit bawal haha.
"Wow! My favorite, cowboy casserole. Ikaw nagluto nito Yat?". Nakangiting tanong niya sakin. Napangiti din ako, nakakahawa kasi yung mga ngiti niya.
"Yes my dear. C'mon let's eat, after this let's dance naman. Slow dance lang naman bah.". Hinawakan niya yung kamay ko na nakapatong sa table.
"Yat.. you don't know how happy I am right now..". Hinalikan niya yung kamay ko. Napangiti ako kasabay ng pagtulo ng luha ko. Tears of joy.
"Hindi mo din alam bah, kung gaano ako kasaya na makita kang nakangiti..". Lumapit siya saki at pinunasan yung luha ko.
"I'm sorry.. I love you, wag ka na umiyak. Palagi nalang kita napapaiyak. I want to be happy tonight with you, because we're not sure, baka mamaya may kapalit yung saya na 'to.". Parang may kung anong tumusok sa dibdib ko dahil sa sinabi niya. Mukhang nadala na ata siya, kasi dati palagi lang kami masaya. Tapos ngayon naman binawian kami, puro paghihirap naman. Hindi ko nalang pinansin yung sinabi niya, ayokong masira yung gabi na 'to.
"I love you too bah. Balik ka na sa upuan mo, kain na tayo. Damihan mo ha?". Pinilit kong ngumiti sakanya, tumango naman siya bilang sagot.
Nilagyan niya ng pagkain yung plato ko. Nakakatuwa kasi dati ganyan lagi yung ginagawa niya kapag kakain kami. At the same time nakakalungkot na nakakaiyak kasi, ngayon niya nalang ulit nagagawa sakin yung mga bagay na 'to.
After namin kumain, nagpahinga lang kami ng konti and then nagslow dance kami, ang music 'I won't give up'. Ganda nga ng song, bagay sa aming dalawa. Nung sumayaw kami tahimik lang kaming magkayakp, naririnig ko pa nga yung kabog ng puso niya ang lakas. Parang ayoko na matapos yung gabi na 'to.
"Yat.. thank you ulit sa lahat ng effort. I can't explain my feeling.". Sabi niya habang nakayakap sa likuran ko. Nandito kami sa grass garden nagstar gazing kami.
"Stop saying thank you. Ginawa ko 'to para mapasaya ka at dahil mahal na mahal kita.". naramdaman kong hinahalikan niya yung buhok ko.
"Xhia, sorry. Ako dapat ang gumagawa nito sayo eh. Hindi ikaw.". Bigla naman nanggilid yung luha ko. Kasi naalala ko yung kondisyon niya.
"Shh.. it's okay, kung dati ikaw gumagawa nito sakin. Ngayon ako naman. Hayaan mo kong gawin 'to sayo, gusto ko kasing makita ulit yung Bryant ko na masigla at masaya..". Sabi ko habang nakatingin sa langit.
Lord, nakikita niyo ba kami ngayon? Nakikita niyo ba kung gaano kasaya yung lalaking mahal ko? Yaan ba yung gusto niyong kunin sakin? Hindi ako papayag..
"Yat.. wag mo ko iiwan ha? Kahit..kahit iba na yung k-kalagayan ko..". tuluyan nang tumulo yung luha ko.
"Yes bah. I can't leave you. G-galing ka okay? Tutulungan kita bah.. Gagawin ko kung anong makakaya ko. B-basta tulungan mo din yung sarili mo. Fight for us.. f-fight for me please..". Bigla naman siyang humiwalay at iniharap ako sa kanya. Nakita ko umiiyak na din siya.
"I can't promise..pero susubukan ko. I will fight for us Yat. I will fight this fvcking cancer for you. I can't leave you.. hindi ko hahayaan na iwan ka mag isa. But I have a favor.". Pinunasan ko yung luha niya. Napangiti ako sa sinabi niya. Lalaban siya para sa amin..para sa akin..
"Anything bah..". Sabi ko ng nakangiti habang tumutulo yung luha ko.
"Habaan mo pa yung pasensya mo sakin.. please?". hinalikan niya yung kamay ko.
"Kahit hindi mo hingin sakin yan. Kahit hindi ka magplease.. kahit kelan hindi mauubos yung pasenysa ko sayo. Ganyan kita kamahal Dyken Bryant Lee.. I love you..".
"I'm so lucky.. I'm so lucky because you're mine. Mahal na mahal din kita Xhia Kleir Hilary.. I love you so much..". Lalo akong napangiti sa sinabi niya. Unti-unti niyang nilapat yung labi niya sakin.
Dyken Bryant Lee.. hinding hindi ako magsasawang intindihin at mahalin ka.. I will promise.. I won't give up on you..
--------------
Vote and comment. :)
@SuperJubsBell
BINABASA MO ANG
HIS PROMISE
Random"I will never leave you Yat.."- Dyken Bryant Lee. "Promise Bah?"- Xhia Kleir Hilary. "Promise Yat."
