Ben ik normaal, of anders

hoofdstuk 35

zie hierboven een plaatje van Amhar :)
~~~~~~~

POV. ?
Amhar en ik sprongen door de waterval. we kwamen met een plons in het water en ik zwom naar de oever en trok mezelf de kant op. en kuchte. Amhar? Amhar? en opeens schoot hij uit het water en stond naast me op de kant. drijfnat, maar binnen een paar seconde was ie droog. ik keek naar mezelf. ik was ook droog. tja wat verwacht je dan, met elfenwater, niemand die hier uit de waterwereld komt is nat. ik keek naar m'n pak, m'n bos elfen pak. ja ik ben een bos elf, daarom heb ik ook een hert als dier.

alle dieren kunnen hier vliegen, zo ook Amhar. alleen Amhar heeft geen vleugels, als hij rent gaat hij de lucht in, als ik uitgeput ben van het vliegen dan ga ik altijd op zijn rug zitten. op zulk soort momenten ben ik blij dat ie geen vleugels heeft want anders lijkt het me irritant zitten....

maar goed, dat ter zijde. ik moest Sylvie zoeken. ik moest het haar ooit gaan vertellen. of zo. wil ik het wel vertellen... "doe wat je denkt dat goed is." dankjewel voor de tip Amhar.... ik zuchtte, alsof ik dat zelf nog niet wist... ik dacht na. zal ik het tegen Sylvie zeggen...of niet?

~~~~~~~
de volgende dag, buiten bij het meer
~~~~~~~

POV. Sylvie
"we gaan een draaikolk maken en vanuit daar er zelf uit komen, dat je zeg maar het middelpunt bent van de draaikolk." mijn ogen werden groot. hoe moet ik dat ooit gaan doen! ik kan net een kolk maken! riep ik met volle verbazing. "ik zal je laten zien hoe het moed. Kalea liep in het water hief haar handen omhoog en draaide 2 rondjes en er was een enorme draaikolk te zien, maar Kalea was nergens te bekennen. en opeens spoot ze uit de draaikolk en ze torende boven de draaikolk uit. wow riep ik naar haar. super vet! ze lachte en ze deed haar handen omhoog, en weer naar beneden en de draaikolk was binnen 1 seconde weer weg.

en hoe moet ik dan kunnen? "nou heel simpel, want dat ga ik je nu leren, ik wil je eigenlijk gewoon meenemen, maar ik denk dat ik niet 2 mensen tegelijk omhoog kan krijgen... maar ik kan het proberen...." klinkt spannend. "dan kan je ook gelijk zien wat ik doe in de draaikolk. ik knikte.

Kalea deed haar handen omhoog en draaide weer 2 rondjes. er ontstond een draaikolk die net tot boven onze hoofden rijkte. ik keek naar de grond, we stonden op een soort water platform. en ik zag dat Kalea haar hadden een soort van uit de grond trok, zoals ik plantjes bij aarde uit de grond zou moeten kunnen trekken bij aarde. maar nu deed zij het zelf dus ook en ik voelde het platform langzaam omhoog gaan.... "kan je helpen?" ja tuurlijk, maar wat moet ik doen terwijl ik voelde dat het platform sneller omhoog ging. "doe mij maar na." ik knikte en deed hetzelfde als Kalea en gek genoeg werkte het ook nog en op het einde schoten we omhoog! we torende samen boven de waterkolk uit.

"hé kijk daar is Spetter" is dat jou dier? Kalea knikte en liet de waterkolk zakken. "hé lieverd, tijd geleden dat ik jou heb gezien, hè." en ze knuffelde de dolfijn. ik lachte. het was een prachtige beest. "je mag hem wel aaien hoor." ik liep naar de dolfijn toe en aaide hem. hij had een gladde huid, met blauwe glitters. hij is echt mooi. "dankjewel." en ze lachte. ik lachte ook.

"nu is het aan jou de beurt om het te proberen." ik knikte en haalde diep adem. ik vond het eng. ik weet niet waarom maar ik vond het toch eng. na een paar uur oefenen kon ik het al redelijk maar ik vond het nog wel moeilijk. "nou dat ging toch al heel goed?" ja best wel, ik moet alleen nog wel een beetje oefenen.

~~~~~~~
vragen voor de Q&A kan nog steeds! ik heb echt een super goed idee, dat had ik een paar hoofdstukken hiervoor al gezegd, maar dit is een nog veel beter idee! maar dat horen jullie binnenkort nog wel!

vote 🐬
comment 🐬
follow 🐬