Arkamdaki Chanyeol ile korkum azalmisti.Ama yine de korkum cok fazlaydi.
C-Daha gitmeyelim korkuyorum.Burasi cok tenha!
Ben-Gitmek zorundayiz.Bunu ogrenmeliyim.
C-Neyi?
Ben-Bunu bosver ama benimle gel.Cok korkuyorum.Yanimda kal.
C-...
Ben-Ha?
C-...
Uzun suredir konusmayinca Chanyeolun bana kustugunu sandim.
Arkami donerken seslendim:
Ben-Chany---Ne???Nereye gittin??
Arkami dondugumde onu bulamayinca korktum.Etrafa baktigimda ne kadar ileri gittigimizin daha yeni farkina varmistim.Burasi neresiydi?
Ben-Chanyeol bana oyun oynama!!!Şakaysa komik degil!!!
Bağirdigimda yankilanan sesim korkmama daha cok yardim etti.Aglamaya basladim.
Ben-Cha*hıck*yee-ol yap-ma korku*hıck*yorum.
Olayin ciddiliginden onun saka yapmadigini anladim.Bagirip burdan kurtulmak istedim.
Ben-IMDAAT!!!KIMSE YOK MU BURDA!!!
Bazi ayak sesleri duydum ve oradaki eve dogru koştum.Eve girdim kapisini acik girdugum icin.
Birinin geldigini duyunca ilk gordugum odaya attim kendimi.
Yere dustugumde önume bakma firsati buldum.
Duvarlar benim fotograflarimla doluydu.
Hala birinin cikip bana "Saka"diye bagirip 1 Nisan sakasi oldugunu soylemesini umut ettim.Ama ne cikan oldu ne de bugun 1 Nisandi...
Tarih:7 Ocak 2016
Okuyun lütfen.Korkunc bir hikaye degil kesinlikle!Yani bana göre neyse iste okuyun siz ahahah ...
#dyo
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Just Passion
FanfictionKim kendi saplantilisina aşik olabilirki? Bazen zarar verip sonrada sanki o birsey yapmamis gibi kendini affettiren bir ruh hastasina? Olur mu demeyin! Ben oldum iste!Hemde onun beni sevdigi gibi bende onu sevdim! Ve onu eski haline döndürdüm! Benim...
