Just Passion

Tuhaflik

Kendime geldigimde tenefus olmustu ve Boram bana endiseyle bakiyordu.Ne ne var dercesine baktigimda bana bir kagit uzatip giderken sunlari soyledi:

-Uzgunum benden uzak dur.

-Ne Boram?Hey ne old--Aish gitti bile.

Kagidi acip okumaya basladim.

"Sen korkarken bile gozlerinle beni büyuluyorsun.Bana oyle baktiginda ne kadar sogukkanli olsamda kalbim tekliyor.Sen benim gunesimsin icimi aydinlatan.Ayni zamandada gece oldugunda karanliga dusuren.Seni gormeyince icim karariyor.Seni seviyorum."

Okudugumda kanimin dondugu bu kagidi hizla cevirdim.Biri adini yazmis olmaliydi degil mi?Arkasi evet mantikli.

"Merak etme sadece aşk"

Ne yani kim oynuyor benle.Saka evet sakadir boyle olmali degil mi?

Sinifa gittigimde Boram yanimdan kalkmisti.En arkalarda bir yere oturmustu ve yanina gittigim herkes benden kacmisti.

En sonunda hoca onlarin bu davranisina kizip benim yerimi degistirmisti.Kalbimi tekleten o kisinin yanina.

Oturdugumda ses cikarmadim ve cantamdan kimya kitabini cikardim.Ve yere bir kagit dustu.Actigimda yine o notun benzerini gordum.Actim ve okudum.

"Beni merak ediyorsun degil mi?Beni bana aşik oldugun zaman goreceksin.O zamana kadar anlarsin zaten.Beni ben olarak degil notu yazan kisi olarak sev istiyorum.Sen beni seviyorsun.Ama gercek beni tanimadigin beni.Simdilik sadece şunu söyleyeyim.Sana bilemedigin kadar yakinim.Bilemedigin kadar da uzak."

"Sadece aşk"

Basimi urkerek siradan kaldirdigimda hala derste oldugumuzu farkettim.Sadece iki dakika kalmisti.Iki dakika sabredip hemen disari ciktim.

Kafayi yiyecektim kimdi bu kimdi?Sabahtan beri bir suru not yollamisti.Beni sevdigini soyluyor.Onu sevdigimi ama onu tanimadigimi soyluyordu.Tanimiyosam nasil seveyim?Onu tanidigimda sevmemi istiyordu.Ama onun tek yaptigi beni ürkutmek ve korkutmakti.

Yanima Baekhyun geldi.Kendisi teyzemin kucuk oglu olur.Ayni okula gidiyoruz.Benden 1 yas kucuktur.Lise 3 e gidiyor.Cok iyi anlasiriz.Buyuk oglu Chanyeol bizden buyuk ve universite 2 yi okuyor.

-Baekhyun noldu.

-Biri geldi ve senden uzak durmami soyledi.

Bunu duydugumda acelece sordum.

-Kim?Neden boyle bisey istedi.

-Tanimiyorum.Buyuk gozlu bir cocuktu.Sapka takiyordu tam goremedim.Senden uzak durmassam kotu seyler olacagini soyledi.Ve elime not birakti.Senden uzak duramam noona biliyorsun.Ama simdilik biraz uzaklasalim.

Birakip gitti notu.Ne simdi bu saplantili simdi de beni mi kiskaniyordu.

"O cocuk kuzenin biliyorum ama surekli sana yapisiyor.Noona diyerek hep yanina geliyor.Mizmizlaniyor.Sa-na aşik mi?Ondan uzak dur.Seni seviyorum.

Seni hep izliyorum.Etrafina bakinma.Beni bulamassin

Sadece aşk"

Etrafima baktim ve onu goremedim dogru.Aglamak istiyordum.Lanetlenmis gibiyim sanki.Herkes bende uzaklasiyor.Isim yerine "Sadece ask"sifatini kullanmasi sinirimi bozuyor.Ne yani bana birisi "notlar kimden" dese "sadece aşk" mi diyecegim?

Şurada bagirabilir miyim?

Okulun terasina ciktim ve bagirdim.

-KIMSEN CIK ARTIK SENI MERAK EDIYORUM...

Oradan bir kus geciyordu ve yanima geldi.Kafama isedi ve bir kagit firlatti ayaklarindan.

-LANET OLSUN ORNITORING PERRY

Demedim tabikide notu actim ve okudum.

"Bagirmasana.Sesin buraya kadar geliyor.Sesin kisilacak sonra.Ben o sesini duyamam sonra.Beni merak mi ediyorsun?Beni sevdin mi?Uzulme canim sadece sabret.Beni goreceksin.Hemde sen benim"sadece aşk"yazmamdan sinir mi oluyorsun.Ama bana cok hos geliyor.O yuzden yazacagim.Seni sinirliyken bile tatli gormek beni mutlu ediyor.

"Sadece aşk"

Sozlerine gulumsedim.Cidden beni guldurmeyi biliyordu.

Hava kararmisti yavas yavas yurumeye basladim ve aniden aklimda ucusan fikirler.

Herseye o kadar dalmistim ki Do Kyungsoo'yu unutmustum.Galiba not birakan kisiden hoslaniyordum.Onu tanimasam da.

Ama ikisi arasinda secim yapamazdim.

Iste onu gorunce kostum arkasindan.Onu takip ettim ve cok tenha bir yere geldik.Tam o donemeci dondugumde arkadan biri seslenip omzuma dokununca çiglik attim.

-Hey burda ne isin var?

-AAAGGGH

-Ya benim sadece

-Chanyeol korkuttun.

-Ne yapiyorsun burda?

-Bir yere gitmem gerek ve cok korkuyorum.

-Tamam seninle gelirim.

Onu tekrar bulmak zor olmadi.Zaten bundan sonrasinda sadece tek bir yol vardi.Oraya dogru ilerlediginizde Chanyeol seslendi:

C-Daha gitmeyelim korkuyorum.Burasi cok tenha!

Ben-Gitmek zorundayiz.Bunu ogrenmeliyim.

C-Neyi?

Ben-Bunu bosver ama benimle gel.Cok korkuyorum.Yanimda kal.

C-...

Ben-Ha?

C-...

Uzun suredir konusmayinca Chanyeolun bana küstugunu sandim.

Arkami donerken seslendim:

Ben-Chany---Ne???Nereye gittin??

Arkami dondugumde onu bulamayinca korktum.Etrafa baktigimda ne kadar ileri gittigimizin daha yeni farkina varmistim.Burasi neresiydi?

Ben-Chanyeol bana oyun oynama!!!Sakaysa komik degil!!!

Bagirdigimda yankilanan sesim korkmama daha cok yardim etti.Aglamaya basladim.

Ben-Cha*hıck*yee-ol yap-ma korku*hıck*yorum.

Olayin ciddiliginden onun saka yapmadigini anladim.Bagirip burdan kurtulmak istedim.

Ben-IMDAAT!!!KIMSE YOK MU BURDA!!!

Bazi ayak sesleri duydum ve oradaki eve dogru koştum.Eve girdim kapisini acik gordugum icin.

Birinin geldigini duyunca ilk gordugum odaya attim kendimi.

Yere dustugumde önume bakma firsati buldum.

Duvarlar benim fotograflarimla doluydu.

Hala birinin cikip bana "Saka"diye bagirip 1 Nisan sakasi oldugunu soylemesini umut ettim.Ama ne cikan oldu ne de bugun 1 Nisandi...

Tarih:7 Ocak 2016

Lutfen okuyun ve begenin.Bu dusunceler kolay gelmiyo aklima...