Züleyha'inbüyük bir gösteris, yüceligi vardi... Gitti, Hz. Yusuf'u zindanaattirdi, sonra da bir köleye dedi ki:
- Hemen simdiYusuf'u yere yik, adamakilli sopa vur. Kolunu kuvvetle kaldırarakindir sopayi; öyle bir dövki ta uzaktan ah ettigini duyayım.
Köleemre uyup Yusuf'u dövmeye niyetlendi ama yüzünü görüncekiyamadi Yusuf'a. Ve iyi kalpli köle orada bir post bulundugunugördü, sopayi ona indirmeye basladi. Kölenin her sopayiindirmesinde Yusuf, mahsustan feryad etmekteydi. Züleyha uzaktanYusuf'un ciliz feryadini duydukca "Vur, adamakilli vur be adam!"diye bagiriyordu.
Köle, Hz. Yusuf'a:
- Ey günes yüzlüYusuf, Züleyha gelir de sirtinda hicbir sapa izi bulunmadiginigörür, anlarsa, süphe yok ki beni sikystirip, isimi bitirir.Omuzunu ac, disini syk. Adamakilli inecek bir sopaya dayan. Bu sopa,sana kötü inecek ama Züleyha görürse affeder belki, dedi.
Yusufelbisesini siyirdi, sirtini acti, köle elini kaldirip Yusuf'a öylebir vurdu ki Yusuf yere düstü. Züheyla Yusuf'un ah edisini duyarduymaz "yeter" dedi, "Bu sefer ki ah ta yürektencikti. Bundan önceki ahlar önemsizdi ama bu sefer ki tam canevinden yükseldi."
