Miracle In My Heart

Miracle in my heart
Part 17

(Dihospital)

*mingyu sdar dri koma*

Omma: mingyu, mingyu ok ke?? Nih omma mingyu..mingyu..

*omma mingyu memegang muka anaknya*

*mingyu bingung, die melihat disekelilingnya*

Mingyu: sye dkt mne?

Omma mingyu: mingyu dkt hospital skunk nih. Mingyu sakit lagi?

*mingyu memandang ommanya dgn pelik*

Mingyu: mingyu? Spe mingyu dan awk berdua spe? Sye tak knal.

*omma mingyu terkejut mndngar kata² mingyu*

Omma: mwo? Mingyu nih omma mingyu dan nih appa..mingtu tak knal kami berdua? Waeyo?

Mingyu: omma, appa? Argh..hahhh..

*mingyu memegang kpalanya*

Mingyu: kpala skit...argh..

*omma dan appa mingtu memanggil doktor*

Doktor: puan dan tuan tunggu di luar dulu.

*omma dan appa mingyu kluar dri bilik sakit*

Omma: appa, knape dgn mingyu die langsung tk knal kite..sye risau..

*omma mingyu menangis di sisi suaminya*

Appa: kite kne sabar..kite doa yg terbaik utk mingyu. Ok.

*appa mingyu menenangkan isterinya*

*bape minit kmudian doktor kluar dri bilik sakit*

Omma: doktor mcm mne dgn anak sye? Gwenchana?

Doktor: maafkan sye, mingyu mnghidap amnesia, die tlah hilang ingatan. Sye harap puan dan tuan bersabar. Sbb ramai je bdak² yg amnesia, tpi akhirnya dorang pulih jgak.

*doktor dan nurse berlalu dri situ*

*omma mingyu mnangis di dkapan suaminya*

*omma dan appa mingyu msuk ke bilik bertemu dgn mingyu*

Mingyu: mianne...sye betul² tak ingat ape². Mianne..

*omma mingyu memeluk mingyu*

Omma: tak pe...nnti ingatan mingyu pasti kembali blik...sbar ye.

*mingyu mengangguk*

(Dirumah eunha)

*eunha msih bersedih atas kemalangan yg berlaku kpd mingyu, sehingga mmbuat die terseksa skali*

*eunha duduk di balkoni rumahnya dgn sendirian, utk melepaskan sdihnya*

Eunha: mingyu ya. Mianne...bogoshipo mingyu ya...jjinja...