Nova 3: A new begin

Hoofdstuk 18

Eddie

'Wat doen jullie hier?!' Zegt meneer Parker boos en hangt op. 'Ohw....dit is mijn huis niet. Ik dacht al, we hadden toch rode behang.' Zeg ik en zet een big smile op. Meneer Parker rolt met zijn ogen. 'Ik ga de politie bellen.' Zegt hij en kijkt naar zijn mobiel. 'Nee niet doen!' Zegt Kiara bang. 'Dan wil ik een hele goeie reden hebben waarom jullie achter mijn bank zaten.'

Kiara en ik kijken elkaar aan. We gaan de rollen even omdraaien. 'Waarom heeft u ons nooit verteld dat u een europese zeearend bent.' Hij kijkt ons verbaasd aan. 'We zagen u weg vliegen.' 'En daarom breek je in mijn huis?' 'U heeft Alice ontvoerd.' 'Nee dat was ik niet! Dat zweer ik. Het is iemand anders.'

'Weet je zeker dat je tweeling zus dood is?' Zegt Kiara. 'Pardon?!' 'We..hadden het kranten stukje gelezen over je familie. Dat ging toch wel over je familie?' 'Ja. En ja mijn zus is dood. Waar zou ze anders moeten zijn?' Zegt hij boos.

Weer word Kiara gebeld. Ze neemt op. 'Is het goed als ik je terug bel........Wat!?....Oke, ik kom er meteen aan.' Ze hangt op. 'Er is een bom ontploft bij de gevangenis van Herion. Heel veel gevangenen zijn ontsnapt. Ik moet naar mijn pack.' Ik knik.

Kiara rent snel het huis uit. Ik wil ook naar buiten lopen maar meneer Parker houd me tegen. 'Wij moeten nog even praten.'

Alice

Ik kijk naar mijn mobiel. Het begint weer opnieuw. Alles begint weer opnieuw. Ik moet dit stoppen.

Ik doe mijn mobiel in mijn zak en loop verder. 'En waar denk jij heen te gaan?' Hoor ik mam roepen. Ik zucht en draai me om. 'Ik...' 'Je blijft hier en je mag het kasteel niet meer verlaten.' 'Maar...ik...' 'Je weet best dat het te gevaarlijk is. Het spijt me lieverd.' 'Hoe moet ik ooit op een dag konining zijn als ik niet eens weet hoe ik nu voor mijn volk moet zorgen.' 'Zoiezo niet op jou manier. Jij zoekt het gevaar op.' 'Omdat de mensen in gevaar zijn. Ik wil ze gewoon helpen.' 'Ze willen jou hebben Alice. Dat kan ik ze niet toe laten.'

Ik kijk naar mijn schoenen. 'Ik wou dat ik naar huis kon. Waar alles normaal was.' Zucht ik. Ik hoor hoe mam naar me toe loopt. 'Alice.' Zegt ze en legt haar hand op mijn schouder. Ik draai me meteen om en loop weg. 'Maak je geen zorgen. Ik ga naar mijn slaapkamer.'

Met een harde klap gooi ik mijn deur dicht en ga op bed liggen. Ik voel me zo machteloos. Ik voel me zo alleen.

Ik pak mijn mobiel. Ik wil Eddie bellen maar hij staat niet meer in mijn contacten. Mam heeft hem vast verwijderd. Ik snap niet waarom ze zo boos is op hem.

Eddie

Ik kijk meneer Parker aan. 'Jullie denken dat mijn zus Laura nog leeft?' 'Uhm, Kiara zei dat. En nu ik er over na denk, denk ik dat ze gelijk heeft.' 'Dat kan niet.' 'Wie heeft Alice dan ontvoerd?' 'Dat is het nou juist. Waarom zou Laura, Alice ontvoeren. Ik ken Laura, ze zou zoiets nooit doen.' 'Daar moeten we dus achterkomen.' Parker kijkt me strak aan en knikt.

Ik loop het huis uit en pak mijn mobiel en bel naar Alice. 'Uw nummer is geblokkeerd.' Ik kijk verward naar mijn mobiel. Hier moet Elaine achter zitten. Dan ga ik wel gewoon naar haar toe.

Kiara

Ik ren met mijn roedel door het bos. We volgen de geur van Luke en nog een paar ontsnapte gevangenen. We stoppen bij de grens van Uron. 'Daar was ik al bang voor. Ze zijn naar Uron gegaan.' Zeg ik met een zucht. 'Moeten we door gaan?' Vraagt Nick.

Ik kijk naar Uron. 'Zolang jullie mee willen.' Iedereen knikt. 'Oke laten we gaan. Maar wees wel voorzichtig.' Weer knikt iedereen. Ik huil om de politie te laten weten waar we zijn. Daarna rennen we weer door.

Alice

Ik zit achter mijn laptop run 2 run te spelen als ik opeens wolven gehuil hoor. Het is Kiara. Ze gaat naar Uron!? Is ze gek geworden!?

Snel doe ik het raam nog wijder open en verander in een steenuil. Ik vlieg mijn raam uit.

Als ik na een stukje vliegen naar beneden kijk zie ik toevallig Eddie lopen. Snel vlieg ik naar beneden en land voor zijn neus.

Ik verander weer terug en spring in zijn armen en knuffel hem. 'Ik heb je gemist.' 'Hey, ik wilde net naar je toe gaan.' 'Mijn moeder is boos op je. Maar ik snap niet waarom?' 'We...hebben een beetje ruzie gehad toen jij was ontvoerd.'

'Ze is echt overbeschermd.' Eddie lacht. 'Maar ik moet weer gaan.' 'Waar heen?' 'Kiara is in Uron op zoek naar Luke. Ik moet haar stoppen.' 'Wow, daar komt niks van in. Je wilt Uron? Ben je gek geworden?!' 'Ja zo dacht ik ook over Kiara.'

'Alice. Kiara is niet de gene die ze willen hebben. Ze willen jou. En Kiara kan voor zich zelf zorgen.' Ik zucht. 'Oke dan.'

Hij kust me. 'Thats my girl.' 'Thats my boy.' Grijns ik en zoen hem. Dan gaat mijn mobiel af. Ik kijk en zie een berichtje van mam. 'Waar ben jij?!'

Ik zucht. 'Ik moet gaan.' 'Hey.' Zegt hij en kijkt me aan. 'Zij kan ons niet uit elkaar halen. Dat is onmogelijk.' Ik kijk in zijn mooie ogen. Dan moet ik denken aan wat Luke zei. Hij gaat hem vermoorden. 'Is er iets?' Vraagt Eddie. Blijkaar was het aan mijn gezicht te lezen. Ik schud mijn hoofd. 'Ik moet gaan.' Ik zoen Eddie nog even en vlieg dan terug naar huis.

Kiara

We volgen nog steeds de geur van Luke. In de verte zien we het kasteel. We zien er een paar mensen naar binnen lopen en er staan bewakers er om heen. 'Dat was natuurlijk te verwachten.' Zeg ik met een zucht.

'Wat doen we nu?' 'We moeten terug en dit melden aan Elaine. Misschien kan zij er een leger naar sturen of iets. We zijn in iedergeval een te kleine groep om het kasteel binnen tevallen.'
'Daar heb je gelijk in.' Verschrikt draai ik me om en zie Luke als een wolf op een rots staan. Meteen merk ik dat we omsingelt zijn door verschillende Nova's. Dit was een slecht plan.

Aaaahhh!!!!! Nova staat op #1 in fantasie!!! Ik sta zo hard te gillen nu!!! Mijn dag kan niet meer stuk!

Dit is allemaal dankzij jullie!! Love you!

Wat vinden jullie van het hoofdstuk? ^^