Nova 3: A new begin

Hoofdstuk 29

Kiara

'Vertel het me nog één keer.' Zegt de jonge politie agent. Ik zucht en rol met mijn ogen. 'Ik gaf Eddie de ketting van Nova. Toen trok zijn vader mij de kamer uit en deed de deur dicht. Nog niet eens een minuut later deed ik de deur open en toen was Eddie verdwenen.' De politie agent kijkt me niet begrijpend aan. 'Alsof ik het begrijp!' Roep ik boos. De politie agent schrikt van mijn reactie en gaat met zijn hand naar zijn geweer. 'Doe even normaal man! Ik snap niet waarom ze zo'n nieuwe gast als jij inschakelen. Peter...was veel beter.' Ik zucht.

'Ik laat je wel even alleen.' Zegt de agent en loopt weg. 'Dat was ik al lang.' Mompel ik tegen mezelf.

Dan loopt Hunter naar me toe. 'Ben je oke?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik snap gewoon niet waar Eddie is. Wat nou als hij toch dood is.' 'Nee dat geloof ik niet. Nova heeft hem misschien....ik weet het niet.' 'Maar wat doen we nu. Zonder Eddie krijgen we Alice niet terug. En ik ben bang dat Hugo hier elk moment hier kan zijn.' Zeg ik en gaap.

'Misschien moet je maar even naar huis en slapen. Want volgensmij heb je dat weinig gedaan.' 'Zo krijg ik Alice en Eddie niet terug.' 'Maar als je geen benen meer hebt om op te staan zal het ook moeilijk zijn.' Ik knik en gaap weer.

'Kom.' Zeg ik en Hunter helpt me opstaan. Als ik sta zie ik Elaine op me aflopen. 'Wat gaan jullie doen?' 'Ik breng Kiara naar huis zodat ze kan slapen.' 'Nee.' Ik kijk haar vreemd aan. 'Je blijft in het kasteel. Na Eddie en Alice wil ik niet dat jij ook verdwijnt.' 'Maar mijn ouders...' 'Die zijn ook al in het kasteel.' Ik knik dankbaar.

Dan kijk ik naar Hunter. 'Mag Hunter ook blijven slapen.' 'Ik weet niet of...' 'Ik wil niet.' Zegt Hunter. Ik kijk hem aan. 'Waarom niet?' 'Omdat ik het ben.' Zegt hij en kijkt naar Elaine. 'Is het wel goed als ik haar naar het kasteel breng?' Elaine knikt. 'Dan zie ik je straks.' Zegt Elaine en loopt weg.

Hunter en ik rijden naar het kasteel. Op de radio na is het stil in de auto. Ik weet ook gewoon niet wat ik zeggen. Maar misschien ligt het aan dat ik moe ben.

Als we bij het kasteel zijn stap ik uit. Maar Hunter niet. 'Is er iets?' Hij schud zijn hoofd. 'Waarom kom je dan even niet naar binnen.' 'Ik....het is beter zo. Ik zie je later oke?' Ik knik en gooi de auto deur dicht. Dan rijd Hunter weg.

Waarom doet hij zo raar. Ligt het aan mij? Heb ik iets vekeerds gezegt? Of houd hij gewoon niet meer van mij? Op het moment wanneer ik hem juist nodig heb.

Luke

Ik loop de troonzaal in en buig voor Hugo. 'Ik heb...raar nieuws.' 'Vertel.' 'Ik heb gehoord dat Kiara, Eddie de ketting van Nova heeft gegeven. En nu is Eddie verdwenen. En de ketting ook.' 'Wat? Hoe?' 'Niemand weet het. Het ene moment lag hij dood te gaan in een ziekenhuis bed. Het andere moment.....weg.'

Ik zie Hugo nadenken. 'Wat betekend het? Heeft Nova iets met Eddie gedaan?' 'Hoor ik iemand Eddie zeggen?' Ik draai me om en zie Alice in de deuropening staan. 'Hij is weg.' 'Weg als in dood weg.' 'Nee, hij spoorloos verdwenen. Samen met de ketting van Nova.' 'Wat!' Zegt ze en loopt naar ons toe. 'De twee belangerijkste dingen zijn we dus kwijt!'

'Het maakt niet uit. Elaine heeft nu ook die ketting niet meer.' 'Dus?' 'Dus ik denk dat het hoogtijd is dat we Herion gaan overnemen.' Zegt Hugo en kijkt uit het raam. 'Ik heb een leger. Ik heb Nova en ik heb Alice. Meer heb ik niet nodig.' Grijnst hij.

'Wanneer gaan we?' 'Morgen ochtend. Morgen is Herion van mij.'

Kiara

Ik zit in de eetkamer met mam, pap, Elaine, Aiden en meneer Parker. We zijn rustig aan het eten. Rustig, want niemand praat. Het is zo genant en irritand. Ik wou dat Hunter hier was.

'Dus..' Zegt pap. 'Is er al een plan gemaakt om Uron te verslaan?' Zegt hij en kijkt naar Elaine. 'Mijn leger is aan het trainen. We hopen zo snel mogelijk er heen te gaan.' Pap knikt. Ik voel dat Aiden me aan kijkt. Heel irritand.

Dan kijk ik hem aan en dan kijkt hij weg. Zit er soms iets op mijn gezicht. Is dat de reden dat Hunter zo raar deed? Niks van aantrekken Kiara. Je moet klaar zijn voor het gevecht.

Na het eten ga ik naar de logeer kamer waar ik slaap. Eigelijk is het mijn kamer omdat ik best wel vaak bij Alice logeerde. Ik kijk naar de foto's waar wij samen opstaan. Ik mis die goeie oude tijden.

Dan merk ik dat iemand in de deur opening staan. Ik draai me om en zie Aiden staan. 'Hey.' 'Hey.' Zegt hij en loopt mijn kamer in. 'Is alles oke?' 'Ik vroeg me af. Wat is dat tussen jou en Hunter?' 'Hoezo?' 'Omdat je heel close met hem bent.' 'Is daar iets mis mee?' 'Hij is gevaarlijk.' Ik rol met mijn ogen. 'Hunter Was gevaarlijk. Hij hoort nu bij ons.' 'Hoe weet je dat zo zeker. Eens zo slecht altijd slecht.' 'Jij hebt toch ook voor Phillip gewerkt.' 'Maar ik heb geen onschuldige mensen vermoord Kiara! Hunter wel!' Zegt Aiden boos.

'Je moet hem een tweede kans geven.' 'Nee, ik blijf zo ver mogelijk uit zijn buurt. En ik raad jou aan het zelfde te doen.' Zegt Aiden en loopt dan mijn kamer uit.

'Maar ik hou van hem.' Zeg ik zachtjes.

Sorrrrrryyy, dat ik zo lang weg ben geweest. Ik heb het druk gehad maar probeer weer meer te schrijven. Ik hoop dat het hoofdstuk leuk is ^^