Hoofdstuk 13

33 3 0
                                    

Pov ouders van Lisa

Trinngggg... Trinngggg
'He vreemd, verwachte jij een telefoontje lieverd? ' vroeg ik aan mijn man 'neen schatje, neem maar op he ' antwoorde hij lief

-------- het telefoon gesprek ( p=politie en a=Ann {de moeder van Lisa) -----------

A: met ann, met wie spreek ik?

P: hallo mevrouw u spreek met dr politie, bent u de moeder van Lisa ?

A: ja daar spreekt u mee. Is er nieuws?

P: wel dat kan ik u het bestr uitleggen op het kantoor. Zou u even langs kunnen komen. Johan is er natuurlijk ook bij omdat het haar vriendje is, als u daar gren problemen mee heeft.

A: ooo, natuurlijk kan ik langs komen. Ik kom er direct aan en nee het is niet er dat Johan er ook bij is.

P: oke dan verwachten wij u zo.

-------- einde telefoon gesprek --------

'Schat, maak je klaar we moeten naar de politie' riep ik nogal gehaast. Ik pakte zo snel mogelijk mijn handtas, stak mijn sleutelbos en gsm erin en deed de deur open voor mijn man. In de auto was het stil, de radio had ik natuurlijk niet opgezet want daar had ik even geen behoefte aan. De rit bleef maar duren todat mijn man zei 'schat hier is het, maak je nu toch niet zo druk. Het komt allemaal goed.' ik knikte en drukte een kus op zijn lippen. Met een bang hartje liepen we naar binnen. 'Goede voormiddag, mijnheer en mevrouw. Waar kan ik jullie mee helpen?' vroeg de man die achter de receptie stond heel vriendelijk, ' wij moesten naar hier komen van hoofdinspecteur Schillebeeckx' ' aa ja, volgt u mij maar' informeerde hij ons. We liepen een soort zaal binnen en ik zag meteen Johan zitten. Hij had me ook opgemerkt en kwam meteen naar mij toe. 'Ik mis haar zo' zegt hij huilend, ik neem hrm in mijn armen en zeg ' ik weet het Johan, wij missen haar ook'. Ik liet hem los. Ik en mijn man stelde ons voor aan de agente en namen plaatd op de stoelen die er stonden. ' wel Pieter (de vader van Lisa), Ann en Johan, we hebbrn Lisa terug gevonden maar dat was niet echt een gemakelijke klus. Ze zat eerst in een soort warenhuis dat al jarrn niet meer gebruikt werd en ook gewoon leegstond maar toen we daar aankwamen was er allren een briefje waarin stond dat we sneller naar hier hadden moeten komen want zr was verplaatst naar ergens ander.' ik had gewoon tranen in mijn ogen en Pieter pakte mij hand vast, ik keek hem aan en zag dat hij ook tranen in zijn ogen had. Johan begon al te snikken bij het horen van dit nieuws en dat was dan nig niet alles.

Pov Johan

'We hebben geen moment getwijfeld en hebben direct onze speurhond dat sjaaltje laten ruiken. Hij had direct een spoor opgevangen dat leide naar een pand dat in het bos stond. Dat pand was onbewoonbaar. Daar heb ik Lisa aangetroffen, ze had nog een regelmatige hartslag en ik riep dan ook meteen een ambulance op maar nog voor ze er waren voelde ik geen hartslag meer. Ik heb alles gedaan om haar hartslag terug te krijgen en met succes. Ze ligt nu in het ziekenhuis en word in coma gehouden. Meer informatie hebben wij zelf ook nog niet. Dat briefje hebben we naar het labi gestuurd en de recherche gaat het verder onderzoeken zodat we die pesters tepaken krijgen. Gaan jullie nu maar naar het ziekenhuis' zei de agente nig als laatste voor hazr verhaal af te maken. Maar ik kon mijn oren niet geloven, mijn Lisa was dood, ze had geen hartslag meer. Ik begon te huilen. We bedankten de agentes en verlieten het commisariaat. 'Zou ik met jullie mee mogen naar Lisa' vroeg kk al snikkend 'maar tuurlijk men jonge, je bent haar vriendje dus tuurlijk mag je mee' antwoordde Pieter en Ann nam me in omhelzing. De rit naar het ziekenhuis leekt uren tr duren en eens we daar waren ging ik direct naar de receptie en vrieg waar ze lag. 'Kamer 123, dat is op het 3de verdiep' informeerde de vrouw vriendelijk ' oke bedankt' zei ik en rende meteen naar de lift.

------------------------------
Wie is er klaar voor 2016 ?

X-jes ShaunySBuurtpolitie

Horse LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu