sevgili günlük;
dün ilk defa yeni bir arkadaş edinmiş olabileceğimi düşündüm. karşı komşumuzun oğlu olduğunu söyleyen sarı saçlı bir çocuk kapımızı çaldı ve annemin daha önce verdiğini bile hatırlayamadığım kırmızı seramik tenceremizi geri getirdi. karşısında berbat göründüğüme eminim, yüzüme bir şey ona çarpmış gibi baktı ve benimle konuşurken kekeledi.
bütün gece uyumadım, sevgili günlük. bir sürü blog dolaştım ve david lynch'in filmlerini yorumlayan yazıları okudum. sinemayı ilgi çekici buluyorum. eğer aileme karşı biraz daha dürüst davranabilseydim, onlara siyaset bilimi yerine sinema okumayı istediğimi söyleyebilirdim. ama yapamıyorum.
uykusuzluğum gün geçtikçe belli bir düzene oturmuş gibi. azalmıyor, ama daha kötüye de gitmiyor. doktor foster, psikoloğum, sanki ben geldiğimde rahatlıyormuş gibi görünüyor. ben uyurken kitap okuduğunu ve bazen de alışveriş listesi hazırladığını söyledi. en azından bir işe yaradığımı bilmek güzel.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
la douleur exquise ✘ bucky
FanfictionBucky uykusuzdu. [01.01.2016] © Tüm hakları saklıdır. ● Hikaye hiçbir şekilde kopyalanamaz, çoğaltılamaz, yayımlanamaz.