Unanswered Wishes

4

Senin varlığınla nefes alıyorum ben, gidip de beni soluksuz bırakma lütfen.

Bir yaprak daha düştü.

Chanyeol derin bir nefes alıp gözlerini yumdu. Nedensizliğin ve amaçsızlığın yükü omuzlarına binerken en son istediği şey kendisiyle birini daha dibe çekmekti. 

Yerdeki yaprak yığını rüzgarla dans etmeye başladı. 

by CapricornusX×Powered By Capricornusby CapricornusX×Powered By CapricornusBaekhyun ile bir haftadır takılıyorlardı. Chanyeol kısa oğlanın eğlenceli, düşünceli ve zeki olduğunu düşünüyordu. Beraber vakit geçirmesi bu kadar eğlenceli bir insanın varlığı bile imkansız gibiydi onun gözünde. Bu neşeli çocuğu kendisiyle zehirlemeye cesaret edemiyordu. 'Nefretliksin!' sözleri kulaklarında dolaşırken gözlerinin önünde beliren Baekhyun ona her şeyin iyi olacağını anlatıyordu sanki. Hep aynı çevrede yaşayıp birbirlerini nasıl daha önce görememişlerdi? Chanyeol manavdaki amcayla sohbet ederken Baekhyun kasap reyonunda mıydı? Baekhyun otobüse yetişmeye çalışırken Chanyeol bisikletle mi geziyordu? Chanyeol ağlarken Baekhyun uyuyor muydu?

Az önce iyi olan hava kötüleşiyordu. Bulutlar aniden toplanmış, mahvedilecek hayatlar var mı bakınıyordu. Gürültülü gök gürültüleri Chanyeol'e yirmi küsür yıllık hayatının arka plan müziği gibi geliyordu. Düşen ilk damla ile gözyaşları da akmaya başladı. 

×Powered By Capricornus

-

-

-

Baekhyun battaniyesine sıkıca sarılmıştı. Yağan sağanak yağmur içinde tarif edemediği hisler uyandırıyordu. Sıcak çikolatasını yudumlarken Chanyeol'u düşündü. 

Baekhyun aşka tapardı. Aşık olmayı o kadar çok istiyordu ve aynı zamanda istemiyordu ki... Aşk karşılıklı olmak zorundaydı, ama Baekhyun birinin onu sırf kendisi istediği için sevmesini istemiyordu. Söylemesi kolaydı ama aşık olduğunuz kişinin de size aşık olmasını isterdiniz, mantık bunu dinlemezdi ve o kişi size aşık olduğu anda 'yoksa...' peşinizi bırakmazdı. Yoksa benim yüzümden mi seviyor beni? Yoksa sadece ben diledim diye mi?.. Baekhyun'un aşık olmaktan ne kadar korktuğunu anlatmaya hiç gerek yoktu. 

Çakan bir şimşekle hafifçe irkildi ama ondan birkaç saniye sonra çalan kapı iyice ürkmesine sebep olmuştu.

Sıcak çikolatasını koltuğun yanındaki meşin sehpaya koydu ve battaniyesinin uçları yeri süpürürken kapıya yöneldi. Hangi aptal tasarladıysa şu aptal kapıyı, boyu kapı deliğine bakmaya yetmiyordu. Dudağını ısırdı ve kapıyı açtı. Karşısında gördüğü manzarayı beklemiyordu.

×Powered By Capricornus

-

-

-

by CapricornusX×Powered By Capricornusby CapricornusX×Powered By Capricornus"Hasta olacaksın, al iç şunu." Baekhyun endişeyle izlediği deve bir bardak sıcak çikolata yapmıştı. O böyle büyümüştü çünkü, sıcak çikolata kanser de dahil olmak üzere her şeyi iyi edebilirdi. Chanyeol'e babasının pijamalarını vermiş, bir güzel de battaniyeye sarmıştı. Uzun çocuk sıcak çikolatayı kabul edince de eline havlu aldı ve Chanyeol'un oturduğu koltuğun arkasına geçti.

Hafif bir şekilde oğlanın saçlarını kurularken hala mırıldanıyordu. "Hayır, derdin neydi de yağmurun altında bu kadar gezindin? Ceset falan mı gömüyordun Chanyeol itiraf et."

Chanyeol'un kalın sesini duyup kıkırdadığını anlayınca biraz rahatlamıştı. Havluyu kenara bıraktı, koltuğun önüne geçip çömeldi. Artık daha yumuşak bir sesle konuşuyordu. 

"Yeollie...Bir sorun olsa bana söylerdin değil mi?"

Chanyeol'un gülümsemesi yüzünde donmuştu. Açıkçası zaten en son yağmurun başladığını hissediyordu. Sonrası bir nevi boşluktu. Chanyeol ne zaman depresif hissetse bir şeyler hep eksik olurdu. Baekhyun'un evine neden geldiğini bile bilmiyordu.

"E-evet, elbette Baekhyun." dedi tereddütle. Baekhyun iç çekti. 

Eliyle yüzünü okşadı Chanyeol'un. "Yalnız değilsin, hiçbir şey için de geç değil. Dünya değişmedi Chanyeol. Mutlu olacaksın, mutlu olmanı sağlayacağım."

İşte bu son noktaydı. Bir hafta nasıl dayandığını bile bilmiyordu Chanyeol. Gözyaşları yüzünden akarken titremeye ve hıçkırmaya başlamıştı bile. Baekhyun, üzerine dökmediğinden emin olmak için sıcak çikolata kupasını elinden kaptı ve kenara koydu.

by CapricornusX×Powered By Capricornusby CapricornusX×Powered By CapricornusSarsılarak ama yine de sessizce ağlayan Chanyeol'e sarıldı. Sıkıca... Asla bırakmayacakmış gibi... Bütün dertlerini ondan emiyormuş gibi. Chanyeol sessiz ağlama yetisini küçükken kazanmıştı. Ailesi tartışırken, annesi sarhoşken ya da annesi depresyondayken...Her zaman işine yaramıştı bu özelliği ama Baekhyun kulağına bunun gerekli olmadığını fısıldıyordu.

"Rahatlaman lazım Chanyeol, içini dökmen lazım. Ben buradayım, istediğin kadar ağlayabilirsin."

Chanyeol'un ağlama sesleri odayı doldurmaya başladığında Baekhyun az kaldığını düşündü, Chanyeol'un duvarlarını yıkmaya çok az kaldığını.

Yaklaşık yarım saat öyle durdular. Chanyeol ara ara hıçkırıyordu ama ağlaması kesilmiş sayılırdı. Baekhyun'un kollarıysa gevşememişti bile. Chanyeol'un başını kendi göğsüne yaslamıştı. Bir insan bazen ağlarken yaslanacak kimsesi olmadığı için bile ağlayabilirdi ve Baekhyun bundan sonra Chanyeol'un yalnız hissetmesine izin vermeyecekti.

Yalnızca bir hafta önce tanıştığı oğlana ne kadar da çabuk ısınmıştı. Sanki önceki hayatında da tanıyordu onu. Sanki bütün yaşadığı hayat Chanyeol ile tanışmak içindi. 

"Gel sana yatacak yatak açalım." dedi Baekhyun Chanyeol'un saçlarını okşayıp. Chanyeol çocukça bir edayla başını iki yana salladı ve yüzünü çekmedi Baekhyun'un göğsünden.

Baekhyun hafifçe gülümsedi. "Yorgunsundur Chanyeol, uyuman lazım."

Aldığı tepki değişmemişti. "Öyleyse gel beraber uyuyalım. Benim de uykum geldi." 

Chanyeol'un kulakları kızarıyordu. Baekhyun kesinlikle kendi dilediği için olmayan kızarıklıklara baktı. Bu kadar sevimli bir insan dilese gerçek olur muydu? Kendisinin istemesine gerek olmadan ona bu kadar tatlı birini yolladığı için Tanrıya şükretti Baekhyun ve onu asla kaybetmemeyi diledi. Onsuz asla kalmamayı diledi. Onunla sonsuza kadar bu mutluluğa sahip olmayı diledi.

Baekhyun için dünya dileklerinin gerçek olduğu bir rüyalar alemi gibiydi. Yirmi yılın sonunda bütün dileklerini adayacağı birini bulmuştu işte. Bir tek onun hakkındaki dilekleri gerçekleşmiyordu ama önemli değildi. O vardı, buradaydı ve Baekhyun bütün dilekleri kabul olmuş gibi hissediyordu.

Yüzüne bakınca cennette hissederken nasıl gözlerimi kapatırım?

A.N// Final haftası olan Betül'e aşırı başarılar diliyorum!!!!! Baek'e de diletiyorummm

Chanbaek reel

~Puppet