Olmuyor! Ne yaparsam yapayım, nasıl yaparsam yapayım beceremiyorum senin ağından çıkmayı.Tıpkı bir örümcek gibi sardın dört bir tarafımı.Gizli ağlar ördün bana kendinin bile farkında olmadığı. Dramatik olan da senin bendeki senden habersizliğin. Umursamayışın,kalbinin başka kalbe ait olduğu ya da fütursuzca yer bulamamasındaki sende yarattığı koca bir boşluk. Ben bir ateşim, her Allah'ın günü seninle kavrulan, bazı günlerde seni aklından çıkardığı varsayımıyla hareket eden,bilinçaltının yine seni çağırdığı ve düşüne yerleştirdiği.Kalbim; azad et beni sevgisinden, yalvariyorum sana. Başka sevgilere verimli olmamı sağla, temizle onun sevgisini kendinden. Sevgisinden habersiz kalbi ne yapsın ki seven, sevilen bi haberse senden. Rahatı sağlığı yerinde midir, ruhu beni hiç arar mı, bedendeki gözleri beni çevresinde bakınır mı? Kalbi ve aklı dengede midir? Hüznü bensiz midir, 70 liği kimin için devirir?. Afyonu varsayar kadehindeki anasonu, bilmez ki benim afyonum gözlerinin içinde,fütursuz hareketleridir.
