Start Over Again [on hold]

6.0

‘Mama, ik ga even naar buiten.’ ‘Wat ga je doen?’ ‘Ik eeh, ik heb afgesproken met een vriend.’ ‘Vriend? Nu al? Waar ken je hem van?’ ‘Ik heb hem gisteren ontmoet. Hij gaat me Londen laten zien.’ ‘Dus je kent hem niet goed?’ Soms is mijn moeder wel iets te overbezorgd… ‘Maham, als er iets is, bel ik gelijk, oké?’ ‘Oké, en als je dan maar meteen terug naar het hotel komt.’ ‘Jahaa, zal ik doen. Maar ik moet nu echt gaan, anders ben ik te laat.’ Ik zie op de klok dat het een uur is. Ik pak mijn tas en ren naar buiten, de gang op. Dan ren ik heel snel de trap af. Als ik in de lobby kom kijk ik even rond en zie Harry op de bank zitten waar we elkaar gisteren tegen kwamen. Hij zwaait naar me. Blij zwaai ik terug.

‘What are you gonna me first?’ vraag ik aan Harry. ‘What about The London Eye? Now wait, we have to go in there when it’s dark. You can eat with the boys and me tonight if you want? After that we can visit the London eye then?’ ‘Yea okay. But then I’ve to call my mum first.’ Ik pak mijn mobiel en toets het nummer van mijn moeder in.

‘I can eat with you tonight!’ zeg ik blij tegen Harry. ‘Yeaah! And now I’ve an idea to do.’ Hij pakt mijn hand en rent weg. Hij stopt met rennen als we voor een bioscoop staan. ‘Wanna watch a movie?’ Maar hij wacht het antwoord niet eens af. Hij loopt naar het loket om kaartjes te kopen en koopt twee kaartjes voor een film die ik niet ken. Maar dat maakt niet uit. Want ik ben met Harry.

‘Did you liked the movie?’ vraag ik aan Harry, als we de bioscoop uitlopen. ‘I liked you more…’ Ik moet blozen. ‘Really?’ ‘Yea, really.’ Let’s go to the other boys. They wanna meat you.’ En weer pakt Harry mijn hand vast. Weer word ik heel blij. Harry vind me leuk. Ik hem ook, maar ik durf het niet te zeggen. Hij wil me vast niet… Hij is beroemd… Harry stopt met lopen en we staan voor een deur. Hij maakt hem open met zijn sleutel en wel lopen naar binnen. Ik hoor allemaal mensen schreeuwen. Dat zullen de andere jongens wel zijn. Wat zouden ze van me vinden? Harry doet zachtjes de deur naar de kamer open. Eerst staan we een tijdje onopgemerkt in de deuropening en dan wordt het opeens stil. Louis is de eerste die wat zegt. ‘Is that Lynn?!’