Karanlık Yanım Aydınlık Ruhum

Bölüm-2

***SELİN***

Miray ağzı bir karış açık bana bakıyordu.aslında şaşırması normaldi,çünkü ilk defa ben ona kanka dedim.evet ilk defa.

"Kanka derken ?Olum senin kafa taş falan düşmüş olmasın,bi bakim kafana ?"

"Taşımaşı bırak şimdi.O kimdi diyorum!" Tamam çocuk fazla yakışıklı yada ben fazla abartıyorumdur. Neden soruyorum bilmiyorum. Elim, niye bu kadar terledi onu da,bilmiyorum.

"Kanka o Kıvanç benim arkadaşım.çocukluk arkadaşım,kardeşimdir kendileride geldi zaten.buyur,tanışın siz bende mutfaktan su içicem."artık başka nerden içicekse.

"Miraay! Banada su gatirebilir misin?" Diye sordum. Hala ellerim terliyordu.Amacım zaten su içmekti,ama o çocuk yüzünden dengem şaşmıştı zaten.

Su almaya gidersem bardağın kırlıp,daha sonrada bi taraflarımı kesmesini istemezdik heralde.

"Tabii ki." Kıvanç'a da su isteyip istemediğini sorup. Kıvanç olumlu manasında başını salladıktan sonra,mutfağa girdi.

"Sen pardonda sorunlu falan mısın??" Ben Miray'ın arkasından bakarken mutfağa girdiği anda,konuştu.Sanırım konuşmak için,mirayın mutfağa girmesini bekliyordu.

"Ne alaka,Sen ne ayak sorunlu falan. Ben tanımadığım için sormuştum sadece o kadar."

Ne çektin be Selin,şu Kıvanç'dan.

"Ben zaten ismimi sana söyleyecektim,sen çemkirmeseydin tanışıyor olurduk."

"Yeter bu kadar saçmalık bence."

Bunu söyledigimde mirayda gelmiş ve tekli koltukta oturup, bizim atışmamızı izliyordu.İkisi birden gülmeye başlayınca bende güldüm.

E tabi bende uyandığım anda taş bi çocuk gördüğümde kafayı sıyırırım.

Kıvanç,kahverengi düz dalgalı uzun saçları,uzun boylu,siyah gömlek,deri ceket ve pantolonuyla.of taş yuah.
Hiç erkek görmemiş gibi davranıyorum. Noluyo ya.

"Miray ve ismini bilmediğim şahıs beraber karşıda bi restaurand var. Çok güzel yemek yapıyorlar akşam yemeği için gidelim mi ?"

İsmimi bilmiyormuş. Şohosmos.

"Sen yavşıyon sanki Miray'la bana."
Miray kolumu cimcikleyince karar değistirdim.
"Gelirsek haber veririz."dedim.
Miray kokumu cimcikledi.
Kesin etim koptu.
Fikrimi değiştir.. ne değiştircem be. Giderse Miray kendi gitsin ben niye gidiom.
Ama Miray sag salim gelemez falan.

Güvenemiom.

Kıvanç'ı yolculadıkdan sonra Miray bana uçtu saçma salak şeyler zırvaladı ki. Zaten hiç umursamam onun dedigi şeyleri.

"Ya kızım,sen salak mısın? Ne güzel çocuk akşam yemeğine çağırmış gidek işte."

"Ya kızım saçmalama ben onun arabasıyla falan gitmem. Biz taksiyle gideriz."

"Saçmalama taksiyle burdan oraya kaç yazar biliyomusun?"

"Burdan oraya Kıvanç bize kaç yazar sen biliyomusun,limitsiz yazar hemde tarifesiz öküz."

"Hoşlanıyorum demiyodaa."

Hoşlanıyomuyum ben mi ? Ondan öyle bi çocukdan. Ben Selin Özyılmaz mı? Nah.

"Miray,benim şu ana kadar bi çocukla temas kurduğumu ne zaman gördün veya ben ne zaman,birisinden hoşlandım açıklarmısın??"

Ben şu ana kadar,kimseden hoşlanmadım çıkmadımda. Bundan sonrada olmayacak.
Bir kişi dahi göz teması kurmadım kimseyle,bazen yolda falan etrafı incelerken nadiren olmuştur,ama kimseyi sevemem. Yani sevmem.

"Selin,çocukla atışırken sırıtıyodun, ayrıca ilk defa bir erkeğin yanında güldün."

Nasıl ya ? Ben Kıvançla,atışırken sırıtıyormuydum. Kesinlikle yanlış görmüştür,yada elimde olmadan sırıtmışımdır.

"Kızım ben belki çoçukla alay geçiomuş gibi yaptım o sırıtışı ne biliyon ??"
Miray,konuşacakken benim karnımdan acayip sesler geldiği için konuşamadı. Ama birtek benden gelmemişti bu ses, Mirayın karnındanda gelmişti.

Ben,karnımı ovuşturarak Miraya döndüm.
"Ben çok açım. Başka bi zaman kararlaştırırız bu konuyu, markete gidip. Dondurulmuş pizza alalım." Ben merdivenden yukarı çıkacaktım ki, Miray beni dirseğimden tutup.

"Nasıl yani,gitmiyormuyuz şimdi?"

Nereye gitmiozmu lan. He şu yavşak beyinli Kıvanç'9n davet ettiği yemeğe.

"Pizzanın neresini sevmiyorsun afedersin?? Pizza candır olum."

Miray,biraz düşündü.
Hak vermiş gibi oldu,itiraz eder gibide oldu anlamadım.

"Neyse. Başka zamana gidicez artık." Diyip benle yukarı çıkıp,kendi odasıma girdi.

Üstüme siyah üstünde live,love,dream *-* baskılı tişörtümü çıkarttım. Altına,beyaz yırtık sonlara doğru buz mavisiyle giden,kot pantolonumu çıkarttım.

Zaten hırkaya gerek yoktu. Hava bana göre sıcaktı zaten.

Üstümü giyip odadan çıktım. Miraya seslenip,onu dışarıda bekleyeceğimi söyledikten sonra dışarı çıkıp sokakta bir tur attım.

Birden bi araba hızlıca geldi,ben daha ne olduğunu anlamadan göt üstü yerdeydim.
Allahtan hızlı çarpmamıştıda,fren yaptığında bacağıma vurmuştu.

Adam arabadan çıkıp koşar adımlarla yanıma vardığında.

" Ulan,sığır. Bok mu var bu kadar hızlı sürecek."
Ben adama sayarken,adam bana tepkisiz bakıyordu.
Çocuk iyiydi , baya iyiydi.
Sanırım benim yaşlarımda birşeydi. Çocuk bana öküzün trene baktığı gibi bakmaya devam edince rahatsız olduğumu belli ederek,yerimde kıpırdandım.

"İyi misin? Bi yerin ağrıyor yada acıyormu ?" Ard arda soru sorarken mirayda çığlık atarak evden çıktıgında yanıma koştu.

"Selin noldu iyimisin ? Arabamı çaptı beyfendi nol..." Gerisi yok.
Miray çocuğa,çocukta Miraya şaşkınca bakıyordu.
Miray'ın gözünden bir damla yaş döküldü.
İkiside aynı anda konuşup.

"Miray ?"

"Emre ?"

Birbirlerini tanıyorlarmıydı yani.
Mirayın tanımadığı yoktu gerçi,ben ne olduğunu soracakken Miray ayağa kalkıp, benide kucağıma alıp eve götürdü.
Miray spor salonuna sık sık gidip güçlendirirdi kendini.
Bir erkekden bile güclü hale geldi.

Çocuk arkamızdan seslendi. Seslendi ama miray durmadı.

*******

Merhaba arkadaşlaaar
Yeni bölüm karşınızda
Vote vermeyi ve hikaye hakkındaki düşüncenizi yazmayı unutmayınn