Hoofdstuk 2

930 45 13
                                    

Pov Joost (Joostspeeltspellen)

Het is heet. Ik wrijf onhandig wat zweet van mijn voorhoofd en adem een paar keer rustig in en uit om de zenuwen tegen te gaan. Ik hoor Link praten. "We hebben hier vandaag een speciale gast!..." Ik probeer mijn lach in te houden. "...Hij heeft gezegt dat hij niet aanwezig kon zijn..." -Dat was de beste grap ooit, alle kijkers waren teleurgesteld en nu ga ik ze zo erg verassen! "...Maar hij is hier dan toch! De enige echteee....." Ik duw de deksel van de kist omhoog terwijl ik roep "Joost!". Mensen beginnen te gillen en anderen beginnen te lachen. Van verschillende kanten wordt confeti geschoten, daarna begint er muziek te spelen. Na een beetje dansen verdwijnen Link en ik weer in de coulissen. "Zullen we even naar jou kleedkamer?" Link is blijkbaar met zijn gedachten ergens anders. "Huh, wat?" "Of je een pjoes bent, nou goed?" Het is even stil. "Is er wat?" vraag ik dan maar. "Nee, ik ben gewoon moe en wel een beetje klaar. Ik kan niet wachten tot ik weer in de trein naar huis zit" "Ik begrijp je, jij zit hier al de hele dag, ik nog maar net" ik grinnik maar Link kan er niet om lachen. "Ik ga even naar de wc, jij gaat handtekeningen uitdelen toch? Ik zie je zo wel in de zaal" haastig verdwijnt hij in de gang richting de wc. Ik loop de zaal in. Meteen wordt ik bestormt door mensen. Ik zet vlug wat handtekeningen en ga dan in mijn box staan. Mensen moeten dan in een met lintjes aangegeven rij gaan staan en een voor een kunnen ze even met me praten, op de foto of een handtekening krijgen. Een heel handig systeem. Na bijna 30 kinderen gehad te hebben kijk ik richting de box van Link. Er staan aardig wat mensen te wachten maar ik zie Link niet zitten. Ik kijk de zaal rond. Geen Link. Ik ga nog met 1 jongen op de foto en sluit dan met een koortje de rij af. Een paar kinderen lopen weg, anderen blijven staan. Ik loop de gang met alle kleedkamers weer in en loop de wc in. Geen Link. In zijn kleedkamer zie ik hem ook niet. Half bezorgt loop ik langs alle kleedkamers weer terug richting de zaal. Ik stop met lopen als ik onder Jeremy's kleedkamerdeur licht zie komen. Ik klop op de deur en doe open. Ik tref Jeremy aan op de bank met een zak chips. "Hee Joost, leuke act!" lacht hij en hij klopt op de bank als teken dat hij wil dat ik naast hem kom zitten. Ik blijf liever staan. "Bedankt" zeg ik droog. "Maar dat is niet waarvoor ik hier kwam" Jeremy kijkt verbaast en stopt een hand chips in zijn mond. Hij zegt niets dus ik ga weer verder. "Link is weg" "Hoezo?" Jeremy stopt nog een hand chips in zijn mond. "Geen idee. Hij zou naar de wc gaan maar ik heb hem daarna niet meer gezien" Het is even stil.... Op het gekraak van de chips van Jeremy na dan. "Ga naar de info-balie, misschien heeft hij zich afgemeld en is hij weggegaan?" "Oja, goeie! Thanks Jer!" Ik verlaat de kamer en loop richting de zaal, waar de info-balie staat. Link kan toch niet zomaar weggegaan zijn?



The Youtube GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu