Hoofdstuk 25

446 35 19
                                    

Pov Linktijger

De dagen gaan snel. We doen niet meer dan gamen, slapen en eten. Jeremy sluit zich nog steeds elke dag op in zijn kamer. Vandaag ben ik er klaar mee. Ik loop de gang op richting zijn kamer en trap tegen de deur. "Jer!" Roep ik hard. "Doe open!" Ik hoor gekreun en 10 seconden later gaat de deur open. De kamer is een bende en Jeremy's haar zit door de war. Ik stap zonder het te vragen zijn kamer in. "Jer" begin ik. "Zo kan het niet langer. Ik wil je wel helpen, maar dan moet ik wel weten wat er met je is" Jeremy houd zich sterk maar ineens zie ik in zijn ooghoek een traan, die over zijn hele gezicht trekt en vervolgens op zijn broek valt. "Ik heb er last van Link" snikt Jeremy. "Ik kan niet meer slapen. Bang dat ik wakker wordt van..." Zijn gezichtsuitdrukking veranderd van verdrietig naar bang. "Het" "Het?" Jer knikt. "Het komt elke avond terug. Zodra ik begin te slapen. Dus dat doe ik niet meer" Het is even stil. "En wat is 'Het'?" Ik had verwacht dat hij geen antwoord zou geven, maar dat deed hij wel. "De nachtmerrie's. Over.... over hoe ik hier kwam. Die man. Die man i-is mij-mijn...."

The Youtube GameWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu