Alkış sesleri son bulduğunda hayatında
Yalnızlık kavramı yer edinir bir köşede
Gülerken yalnız, ağlarken yalnız,
Yalnız her zaman her durumda yalnız
Paha biçmek zor aslında bu kavrama
Bülbül tek başına duramaz zaten altın kafeste
Gerekmedikçe de uğrar ruhuna
Siz yalnızlık kavramını kavradığınız vakit
Biz kavramın ta kendisiydik,bayım
Bizi, bizle korkutamazsınız
Biz kendimizle çok başbaşa kaldık
Bazen bitmek üzere olan bir mum ışığında
Bazen de yıldızların ve ayın süslediği karanlık gecelerde
Dertleştik, biz, kendimizi dinledik ve ona ansızın kandık
Şimdi ayak izlerinizin üstünden bir yıl geçmiş
Bir yıl, on yıl, çok yıl...
Yıllanmış ayak izleri; sizin ayak izleriniz
Yerini doldurmamanızdan mütevellit
Az buçuk da yılmış. Hani haksız da sayılmaz
Kaybolmaktır zaten aslolan,baki değildir ya ayak izleriniz
Ayak izleriniz derin, çıktığı yer zaten tarif edilemez
~ Zuhal Gök ~
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IS
PuisiBu kitap;şiire şiir için bakan, şiiri, aşk için AŞKA OKUYAN,AŞKI ŞİİRE ÜFLEYEN BİRİ TARAFINDAN AŞKLA AŞKA YAZILMIŞTIR.
