Sabah alarmı sesiyle gözlerimi açtım,okuldan nefret ediyordum. Güven kaydını aldırmıştı ve hala konuşuyorduk,beni kıskanıyor du ve bu benim hoşuma gidiyordu. Onu çok seviyorum,bu çok güzel bir şeydi beni düşünmesi,koruması hoşuma gidiyordu. Okuldakiler ile aram çok iyiydi yakup çok seviyorum. Kardeşim gibiydi yani herşeyi mi utanmadan anlatıyorum ve Melisle sevgiliydiler. Merveninde sevgilisi vardı anlıycağınız bir sap bendim. Ve açıkçası bundan rahatsız değildim. Çünkü sevdiğim vardı. Okul kıyafetleri mi giydim balkona çıkıp son sigara mıda içtim ve tramvaya yol aldım. Asansöre bindim ve ilerledim. Havalar soğumuştu. Montuma sarıldım ve tramvaya bindim. Okula kadar gözlerimi dinlendirmeyi severdim. Aslında uyumayı çok severim,çünkü herşeyden uzak olmak çok güzel,uyurken hiçbirşeyi hissetmemeyi seviyorum,acıkmıyorum ve sigara derdin yok. Uyumak güzeldir bunları düşünürken okula vardığı mı fark ettim ve okula ilerledim yakubu görmemle;
-Naber lan tırrık
Y; Meriç bir sus olum ya
Yüzüme sahte bir trip bıraktım ve okula ilerledim,tabiki de yakuba asla trip atmazdım. Çünkü çok değerliydi,ve bunu hissediyordum. Melisi görmemle gülümsedim ve ;
-Günaydın güzellik
Melos; Günaydın aşkısı
Ayşeyi soracak olursanız Ayşe okulunu değiştirmişti,Osmanın onu çok sıktığını düşünüyordu ve başka okula gitmişti,aslında ona çok alışmıştım. Ben bunları düşünürken hoca derse girerek ben kafamı sıraya koyarak günüme uyuyarak devam ettim. Yakup beni öperek uyandırmıştı canım ya öğle arasına girdiğinizde belirterek sigara içmek için ayaklandım sırf niyet sigaraydı yoksa asla kalkmazdım canım sıradan. Kapıya çıktık ve Melisle,Merveyi beklemeye başladık. O sırada telefonum çaldı ve hemen koşarak okulun dışına çıktım. Telefonumu açtım ve ;
-Alo?
-Kızım
-Baba??
Evet doğru babamdı 16yıldır kızını arayıp sormayan,açmısın tokmusun diye merak etmeyen bir babam vardı,hoş oda biyolojik babamdı bana değer vermeyen bir insana neden baba diyorum ki? Gözlerim dolmuştu doğum tarihimi bile hatırlamayan insana çok ihtiyacım olmuştu hep
-Gaziantep'e gelmişsiniz,neden geldiniz düzenimi bozmak için geldiniz değil mi? Anne ne söyle bizden uzak durun" dedi ve suratıma kapattı yıllarca onun kokusuna özlem duyduğum adam. Kaldırıma oturdum ve hıckırarak ağladım tek istediğim beni birazcık sevmesiydi hoş bu saatten sonra yapışırmıydı kalbe yara bandı?
Ben bunları düşünürken yakup koşarak yanıma gelmişti. Anlamıştı üzüldüğümü ;
-Y;Noldu Meriç?
-Yok birşey" dedim. Çünkü söylersem onunda moreli bozulurdu. Oda babasızdı annesizdi tamam ben belki evlatlık değildim,annem yanımdaydı ama o yalnız dı bu hayatta. Kendimi topladım ve her zaman yemek yediğimiz kafeterya ya ilerledik. Zaten tanıdıktı,adam bizi görmesiyle her zamanki yerimize ilerledik üst katta otururduk hep kimseler olmazdı,sadece biz olurduk daha rahat ederdik zaten herkesin önünde yemek yiyen bir insanda değildim,ama bunu ne melis için ne yakup için nede merve için diyebilirim. Yemeklerimiz geleli 5 dakika olmuştu ama onlar 4 dakikada bitirmişlerdi hele de yakup bir ısırık alıyordu ekmeğin yarısı gidiyordu cidden rekor kırmak için çabalasa başarır o dereceydi ben düşüncelerime gülerken yüzüme turşu geldi,evet turşu kim attı diye kafamı kaldırdım ve salak gibi sırıtan bir yakupla karşılaştım.
-Lan veled ne diye nimeti atıyorsun?
-Olum mal mal sırıtıyordun,korktum yani
-Salak çocuk birgün çarpılcaksın ümüğüne sıkarım
-Melis;Gençler 5 dakika kaldı sigaranızı için de gidelim,geç kalıcaz"dedi. Onu onayladık sonuçta okul müdür yardımcımız pek anlayışlı bir insan değildi helede beni hiç sevmiyordu ve galiba bunun nedenini hiçbir zaman öğrenemicem. Okula ilerlerken Güvenin "Seni seviyorum"mesajına sırıtıyordum, ve bende ona aşık olmuştum aslında bakarsanız çok çabuk aşık olan bir insanımdır. Ama zor vaz geçerim yani yani kavramım şıpsevdi ama şıp diyede bırakmam,okula vardığımız da direk sınıflara dağıldık ve dersin başlamasını bekledim. Dersin ortalarında dışardan sesler geliyordu,herkes çıkmıştı hemen bizde çıktık ve ne olduğunu öğrenmeye başladık. Olay şuymuşki okul müdür yardımcısının yeğeni bizim okuldaymış ve çok asabi bir öğrenciymiş,bu yüzden öğretmeni odaya kapatmış ve birbirlerine sağlı sollu girişmişler tabi bunu duyan da dayı yani ramazan hoca hemen çocuğu okuldan başka okula nakil aldırmış pekte umrum da olan bir konu değildi ama kavga ise çok güzel bir meraklı insan olurum bunları düşünürken hocamız hemen bizi sınıfa soktu ve derse devam ettik.
Okul çıkışı bizimkiler ile her zaman gittiğimiz parka ilerledik,artık alışmıştım onlara. Parka ilerlerken bir markette durduk ve paralarımızı birleştirip sigara aldık.
Tabiki de fakir değildik,ama öğrenciyiz bizde sonuçta. Yavaş yavaş parka yaklaşmıştık ama parkta bir kız acayip gıcığıma gitmişti,yani bakarsınız gıcık olursunuz ya öyleydi işte. Kız bana ters ters bakarken bende ona bakıyorum en sonunda dayanamayıp hayırdır"dedim
-Ne hayırdır bakamaz mıyım?
-Bakamazsın güzelim dönüceksin önüne
Bir anda ne oldu ne bitti bilmiyorum ama kızla birbirimize girdik ben tekme geçiriyordum kız saçlarımı yakalamaya çalışıyordu,İzmitte hep kavga ederdim ve bugüne kadar hic dayak yemedim,bununla övünmedim ama bu böyleydi,daha küçücük veled beni dövme planları yaparken ben çoktan onu dövmüştüm,aklınca artistlik yapıcam diye de bana bıcağımı verin ayağı yapıyordu,kavga etmeyeli uzun zaman olmuştu çünkü anneme söz vermiştim kavga etmeyeceğim diye çünkü bir kavgaya karıştım ve sonunda mahkemelik olmuştum Allah tan başıma birşey gelmemişti. En sonunda kız bana söverek evine yol aldı sözde yarın beni dövdürücek. Ben tabi kavga bitince gülüyorum falan hava kararmaya başlayınca Güvene mesaj atmıştım ama bana soğuktu yani o hep soğuk karakterli bir insandı havada soğuktu oda soğuk davranınca daha çok üşüyordum ben. Bana böyle yapması beni çok üzmüştü ona sordum noldu neden soğuksun dedim bana benden ayrılmak istediğini söyledi. Hiçbirşey yoktu ki ortada neden bitirmek istemişti bizi? Ben bunları düşünüp ağlarken belki de o orda çok mutluydu. Belki de başkası vardı onu seviyorum,belki arkadaşları mı kandırırdım "umrum da değil bitti,valla rahatladım"derdim ama bilirdim öyle olmuyor işte bitince çok acıyor bu kalp kimse görmüyor üşüyor bu kalp aslında,babasız büyümüş ise asla huzurlu olamayız. Çünkü bizler babasız büyüyen insanlarız.. "mevsimin suçu yok,yokluğu soğuktu"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutursam Seni Fısılda
RandomArkadaşlar bu ilk kitabimdir hatalarim olabilir anlayışla karşılıcağınızı umuyorum -Sevdigim,sevgilim,herşeyim dediğimiz adami kaybetmek nedir biliyormusunuz siz? Onu toprağa vermek ona aşkınızı söyleyemeden. Ben verdim bu benim hikayemdi bir bedend...