Medya ben ve Yakuptur. Dediğim gibi herşeyi orjinal koymuştum,sadece baş kahramanın adı ve resmi olmicak..
Sabahın 7sinde uyanmıştım uyku tutmamış dı çünkü Güvenin bana artık istemiyorum lafından sonra pekte mutluluk kalmamıştı,zaten Antepi sevmemiştim o var diye alışmıştım ve olmadı işte..
Gözlerine aşık olun bir adamın gözlerine aşık olduğunuz adamı asla kaybetmeyin birgün o gözlere bakmaya çekinirsiniz..
Saatime baktığımda saatin 07.30olduğunu görünce hemen elimi yüzümü yıkadım ve hemen üstümü değiştirdim.. Okul formalarımız dan nefret ediyorum çünkü beyazdı kolay leke bırakırdı. Hemen sigara mı içtim ve tramvaya koştum. Hemen kartımı okuttum ve tramvayı beklemeye koyuldum. Tramvayımın gelmesiyle ilerledim ve ortalara geçtim,keşke geçmeseydim.. Onu görmemle kalbim sızladı,öyle birşeydi ki bu tesadüf yoktu,olması gereken vardı ve oldu da ona bakmadan hemen arkaya ilerledim ve ayakta yolculuğuma devam ettim,onu seviyordum hemde çok seviyordum ama bazı şeyler olur ve hiçbirşey düzelmez gibi gelebilirdi,bende de böyleydi düzelmiycekti biliyordum ama gene de bir umut işte bekliyordum sevgi bu muydu? Acı çekmek aşk mıydı? Karşılık alamamak? Bu aşk ise nerede bunun mutluluğuydu? Mutsuz olan biz miydik? Giden kaybeden ise ağlayan neden kalanlar oluyordu? Bu çok saçmay dı buda aşk dı işte,göz ucuyla ona baktım,yüzünü inceledim,telefonuna bakıp gülümsüyordu,mutluydu o sevilmediğini bilmek çok zordu.. Okulumun durağına gelmemle ona hiç bakmadan hemen indim ve okuluma yol aldım. Osman ve Yakup'u görmemle onlara gülümsedim ve iki güzel kardeşimin yanaklarından öptüm
"Günaydın lan tirrikler"
"Sanada günaydın aşkım"dedi. Yakup
"Şuan bana yürüyorsun Yakup"dedim
"Rahat bırak lan pezevenk kardeşimi"dedi osman
Onların bu hallerine gülerek okula ilerledim ikisinide çok seviyordum. Melisi görmemle gülümsedim ve öpücük yolladım
"Günaydın hayko"dedim,Melis fanatik Haykocuy du,çok seviyordu ve biz ona hayko derdik.
"Günaydın aşkım,bugün deneme sınavı varmış"
"Öylemi,çok güzel uyumak için çok hoş"
"Hayır uyuyamazsın,çünkü sınavı sallayıp parka gidicez " dedi.
Bende başımı onaylayarak salladım ve sınıfıma ilerledim. Dersimiz matematik di ve bu hocayı çok severdim,baya bir asabi bir öğretmendi,ama çok iyiydi. Hocanın gelmesi ile ayağa kalktık ve derse girdik,hocayı can kulağı ile dinliyordum. Dersin geçtiğini zilin çalması ile fark ettim ve ayağa kalktım Yakup'un yanına ilerledim ve kantine gittik. Tostumu aldım ve masalardan birine kuruldum ve iştahla yemeğe başladım taki Melisin;
"Meriç,hani şu Ramazan hocanın yeğeni vardıya"
Evet olarak başımı salladım
"Sizin sınıfa geliyormuş,ve çok asabi bir çocukmuş"
"Bundan banane kardeşim gelsin napayım?"
"Kızım demek istediğim dikkat et o çocuğa"
"Sen merak etme canısı bana laf yapabilceğini bile düşünmesin,ben kimseden laf yiyecek bir insan değilim,dayısı var diye bana hava yapabilceğini düşünmesin"
Yakup;"yürü be aslanım arkandayım"
Biz gülerken yanımıza osman geldi ve;
"Ayy,benim tatlış kardeşim napıyormuş?"
Hepimiz Osmana sen 'ciddimisin?' bakışı attık ve gülümsedik.. Onları seviyordum,tabiki de antepe alışamamıştım, ama bu onları sevmeyeceğim anlamına gelmezdi. Hep beraber sınıflara dağılırken,sınıftaki yerimi almıştım. Sınıfım da Hulusican diye bir arkadaşım vardı onun yanında oturuyordum. Onunla gülüp eğlenirken sınıfın kapısı çaldı ve içeri;
"Hocam,dersinizi böldüm ben Aydın hani Ramazan hocanın yeğeni,bu sınıftayım"
Hoca ona cevap verme tenezzülüne bile girmemişti,bu çok edepsiz terbiyesiz bir çocuktu. Oda en arka sıraya geçerek oturdu yerine ve derse devam edildi. Bende kafamı sıraya koydum ve uyudum. Uyandığımda Can'da uyuyordu zilin çalmasına 5 dakika vardı çantamı toplayıp canı uyandırmıştım ve zil çalmasıyla bizimkiler ile parka yol aldık. Nedense içimde kötü bir his vardı,kalbim sıkışıyordu,nefesim daralıyordu. Ne zaman bunu yaşasam hep birşeyler olucağına kanaat getirirdim ve olurdu da. Parka ilerlediğimiz de dün dövdüğüm kızı görmemle anlamıştım arkadaşlarını toplamıştı ve ben dayak yiyecektim. Aslında dayak yiyeceğimi bilsem de asla kaçmazdım burda korkak ben değil 6 kişi toplayan kız ve onun arkadaşlarıydı. Yanlarına gitmem ile dün dövdüğüm kız bana saldırmasıyla bende ona saldırmıştım. Tabiki de onun arkadaşları bana. Ben altta 3 kişiyi almıştım ama tek başıma 6 kız zordu en sonunda bizi ayırdıklarında herşeye rağmen gülmüştüm ve orta parmağımı yollayıp sigara mı içtim. Yakup koşarak yanıma geldi ve;
"Birşeyin varmı, özür dilerim"
"Saçmalama,sence bana birşey olur mu? Bir kaç morluk var o kadar"
Gülümsedi ve bana sarıldı. Nasıl bir şeydi bu kardeşlik, çok değerliydi benim için sevgili değildiniz,arkadaş değildiniz bu dostluk tu bir can da birleşmeydi.
Ben bunları düşünürken yakup'un beni dürtmesi ile ona döndüm 'noldu' der gibi başımı salladım
"Hadi yürü seni tramvaya bırakayım"
Tamam,der gibi başımı salladım, herkese görüşürüz dedim ve yakupla ilerledik tramvaya
"Güvenle noldu?"
Güveni bilen yakup ve melisti,tabikide üzüldüğümü biliyordular,ne kadar belli etmesem de onlarda belli etmiyorlar.
"Birşey olmadı bitti işte"dedim burukça
"Konuşma mı ister misin? Çok güzel yöntemlerim vardır"
"Yok canısı biliyorum ben o yöntemleri"
Alnımdan öptü can parçam kardeş kokulum ve tamam dedi,ona öpücük attım ve tramvaya bindim
Nedense bugün ağlamak istiyordum. Aslında nedenler çoktu,antepi sevmiyorum,onu seviyorum o beni sevmiyordu. Bunlar zor şeylerdi ben 17yaşıma kadar babasız büyümüştüm tabiki de bir 17yıl daha giderdim ama insan arardı bir baba kızını üzen adamı dövmek için karısını sıkıştıran depresyon hallerimi bir çikolata ile yıkan bir baba arardı her zaman,helede yaş 17ise ..
Eve varmam ile evde kuzenlerimin geldiğini gördüm tabiki de hepsini severdim ama en çok Sudeyi severdim,çünkü en çok bana yakın yaş Sude idi.. Ona sulu bir öpücük verdim ve Sudeyi izlemeye başladım. Çok güzel bir kızdı aslında onu hep Hazal Kaya'ya benzetmişti ve çokta benziyordu. Onu incelerken bir an onun salaklığına kahkaha atmıştım kendisi kiraz mevsimi dizisine aşıktı ve Ayaz onun aşkıydı. Televizyona yaklaşıp ayazı öpüyordu. Onun bu haline kahkaha patlattım ve mutfağa gidip sigaramı içip kendimi karanlığa teslim ettim. Gece bir an uyanır gibi oldum,telefonum susmak bilmiyordu arayan 'a baktığımda güvenin olduğunu görmüştüm ona 'noldu' diye mesaj attım oda bana 'yanlışlıkla aradım' dedi bende tekrar salaklığıma küfür ettim mutfağa kalktım su içtim ve tekrar sıcacık yatağıma ilerledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutursam Seni Fısılda
RandomArkadaşlar bu ilk kitabimdir hatalarim olabilir anlayışla karşılıcağınızı umuyorum -Sevdigim,sevgilim,herşeyim dediğimiz adami kaybetmek nedir biliyormusunuz siz? Onu toprağa vermek ona aşkınızı söyleyemeden. Ben verdim bu benim hikayemdi bir bedend...