~~~~~~Kural #7: Aşk katipleri görünmezdirler, böylece aşk hikayelerinin en özel anlarını bile kaleme alabilirler.~~~~~~
Kris saatleri sayarken parmaklarıyla bir ritm tutturmuştu. Kapalı gözlerinin ardında bu kadar övülen Baekhyun'u canlandırmaya çalışıyor ama gördüğü tek siluet Yixing'e ait oluyordu. Sonunda beklediği saat gelince hiç tereddüt etmeden yerinden kalktı ve uzun adımlarla Yixing'in odasına ulaştı.
-
-
Onlar Chanyeol'un yazılarını okurken biz bunları yazan Chanyeol'u okuyalım, ne dersiniz?
-
-
Chanyeol, ufak bedenin bugün daha mutlu olduğunu fark etmişti. Hatta gözlerindeki ışıltılarla mest olmuştu. Elindeki kalemi ışık hızıyla kullanırken gözlerini güzel oğlandan bir an olsun ayırmıyordu.
"Gözleri hala parlıyordu ama dünkü gibi yaşlarla değil bütün insanlığa yaşama sevinci verecek bir güzellikle."
"Baekhyun, ödevi yaptın mı?" diyen ses uzun boylu bir oğlana aitti. Chanyeol dudaklarını hafifçe ısırdı ve izlemeye devam etti.
"Ödev mi? Ne ödevi? Ödev mi vardı?" Baekhyun'un gözleri şaşkınlıkla açılmıştı ve Chanyeol kıkırdamamak için kendisini zor tuttu. Bu manzara ne kadar da sevimliydi!
"Unuttuğu bir ödev karşısında şaşkınlıktan ağzı açık kalan ufaklık ışıklar saçmaya devam ediyordu."
"Kime neyi soruyorum ki ben..." Uzun oğlan gözlerini devirince Baekhyun ona hafif bir yumruk attı.
"Yah! Ben gayet iyi bir öğrenciyim."
-
-
-
"Kendisiyle alay eden arkadaşına hafifçe vurmuştu. Bütün gücüyle vursa bile ona zarar veremezdi zaten. Bu narin ve mükemmel eller yıkmak değil yapmak için yaratılmıştı besbelli."
Kris iç çekti. "Chanyeol'un büyük bir sorunu var."
Yixing başını sallayarak onayladı. "Ne yapmalıyız?"
-
-
-
"Sehun, sen önden git. Ben sanırım evde kitabımı unuttum." Baekhyun mırıldanarak konuştuğunda Sehun kaşlarını kaldırdı. "Seninle gelebilirim istersen."
"Ha? Yok gerek yok, hemen gidip gelirim."
Sehun onaylayıp ilerlediğinde Baekhyun arkasını döndü ve gerisin geriye dönmeye başladı. Birkaç dakika sonra Sehun gözden kaybolmuştu bile. Baekhyun bundan emin olduktan sonra kendisini izleyip notlar alan Chanyeol'e döndü.
"Sen de kimsin?"
Ve bu uzun olan için hayatında yaşadığı en büyük ikinci şoktu.
İlki tabi ki de Baekhyun'u gördüğü andı.
"Cevap vermeyecek misin? Sapık falan mısın? Bu kıyafetler de ne?"
Chanyeol, sonunda gözlerini Baekhyun'dan ayırdı ve kendisini süzdü. Beyaz takım elbisesi, kara kaplı defteri ve tüyden yapılma kalemiyle dünyadaki zamane gençliğe uyum sağlamadığı barizdi.
"Sehun seni neden göremedi?"
İşte bu soru Chanyeol'e Baekhyun'un ne kadar zeki biri olduğunu gösteriyordu. 'Mükemmel' diye düşündü, 'Her anlamda mükemmel bir insan.'
Chanyeol'un hala cevap vermediğini gören Baekhyun uzun olanın gözleri önünde parmaklarını şıklattı.
"Sağır mısın?"
Chanyeol, Baekhyun'un kadife sesinde boğulmak istiyordu ama kendisinden cevap bekler şekilde ona bakan kısa oğlan işini kolaylaştırmıyordu.
"Çok güzelsin." dedi aklına gelen ilk cümleyi dile getirmek suretiyle.
Baekhyun şaşırarak irkildi, ardından da kıpkırmızı kesilmişti. Chanyeol'un kalın sesini beklemiyordu, evet ama duyduğu cümle de onu utandırmıştı.
"Yalan söyleyerek yakanı kurtarabileceğini sanıyorsa-"
"Ne yalanı? Ne kadar güzel olduğunu bilmiyor olamazsın." Chanyeol dünyadaki en bariz gerçeğin yadsındığını görünce kendisini tutamamıştı.
"Her neyse! Sen kimsin dedim." Baekhyun'un yanaklarındaki pembelikler hala geçmemişti ve Chanyeol onlara bakıp aklına gelen betimlemeleri düşünüyordu. Tam yazacaktı ki Baekhyun defteri elinden kaptı.
O an Chanyeol başını ellerinin arasına alıp çığlık atmaya başladı.
-
-
-
"Yazılar... yazılar siliniyor!" Kris endişeyle bağırdı. Chanyeol onun en yakın arkadaşıydı! Onun başına bir şey gelmesine izin veremezdi. Hemen gidip Eros'la konuşmalı ve dünyaya inmeliydi.
Yixing sanki onun zihnini okumuş gibi kolunu ona doladı. "Sakin ol, bak görüyor musun? Geri geliyorlar."
-
-
-
Baekhyun çığlık atan oğlandan korkmuştu ama yalnızca bir milisaniyeliğine. Ardından çığlığın ne kadar acı dolu olduğunu fark etmiş ve panik olmuştu. Defteri hemen yere çömelmiş ve bağırmakta olan oğlanın kucağına koydu.
Chanyeol kan ter içinde başını kaldırdı ve zayıfça gülümsedi. Burnundan kan geliyordu.
"Ben Chanyeol ve ben bir aşk katibiyim." diyebildi kısa süreliğine bilincini kaybetmeden önce.
A.N// Karışık mı? Çok değil. Tuhaf mı? Evet, çok. Güzel mi? Orası subjektif bir konu, siz bilirsiniz canlar
Kısa mıydı? Evet ama ağrılarla yaşıyorum T.T
Ha bi de evt TATİLDEYİM MUHAHAHAHHSHASHDHRFJHBOGGOKJGLBKDFKV
Sevdiceğim heer şeyden 100 al
Chanbaek reel
~Ash
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Katibi~~Chanbaek~~
FanfictionOturduğu koltukta büzülmüş, gözyaşlarını engellemek istercesine göz kapaklarını kapatmış ve bunu başaramadığı için başını öne eğmiş ufak bir oğlan... Yanaklarından süzülen yaşlar, kucağına öylesine koyduğu kusursuz ellerini ıslatarak akarken bu yüre...