Psikopatın Aşkı +18 #wattys2019

korkum

.Birden titreme geldi. Gözlerimi araladım yine koltukta uyumuştum kahretsin. Doğrulmaya çalıştım ama belim tutulmuştu.

acısını hiçe sayarak doğruldum.

Bu hayat bana ne acılar verdi .

Gözlerimden bir göz yaşı arsızca yere düşüp intihar etmişti.

Masanın üstünde duran saate baktım.

Yine geç kalmıştım derse.

Ayağa kalktım.

Ve yavaş adımlarla pencereye yaklaştım.

Pencereyi açtım dışarı baktım. Rüzgar bedenimi okşuyor gibiydi.

Güneş tenime dokunuyor gibiydi.

Yine yalnızdım . yine ...

Ama böyle zavalı ve aciz olmayacaktım.

İNTİKAM

Sadece 7 harf'le duygularımı anlatmak zorundayım.

Sessiz çığlıklarım bedenimi parçalayacak kadar büyük
Ama
Dindiremiyecek kadar bitkin ve çaresiz ...

Sessizlik bedenimi ele geçirmiş, korku ve acizlikle yaşam gücümü elimden alıyordu.

Sokağa baktım.

Herkesin bir amacı var .

Peki benim neydi?

İNTİKAM MI? YOKSA ACİZLİĞİN İÇİNDE KAYBOLMAK MI?

hayır ben aciz ve zavallı değilim .

Bu karanlığın içinde boğulmayacaktım.

Herkesin bir karanlığı var kimileri çıkar kimileri karanlık huzur olduğu için kalır kimileri ise çıkamaz karanlığın içinde kaybolur gider

Benim için karanlık yok olmak demek

Benim için siyah yok .

Siyah sadece mezuniyet elbisemin rengi .

Hayatım beyaz ...

Masumiyetin beyazı , barışın beyazı...

Ve Hayalerin beyazı...

Bugün önemli bir gün

İntikam günümün başlangıcı

Zihnim bütün planı inci gibi sıraladı.

Artık kalbim sadece masumiyete açık.

Gözlerimi kapatım ,Sesizliğin ve yanlızlığın içinde

Düşündüm .

Neden annem ,neden!!!

Kalbim parçalanıyordu.