2☀️

30 7 0
                                    

*Maddy*

Eindelijk, ver weg van Doncaster. Italië is lekker warm en heel anders dan ik gewend ben van Engeland.

Tijdens de reis hebben Harry en ik nog wat gepraat en ja het was wel gezellig. Ik was aardig denk ik, maar ja ik blijf Maddy.

Ik blijf in de schaduw staan terwijl Harry binnen een kamer aan het regelen is. Eindelijk even alleen, ik pak mijn pakje sigaretten uit mijn zak. Even alleen een sigaretje roken, het doet me even denken aan Louis. Ik ga mijn maatje wel missen maar hij wilde niet mee dus moest ik hem wel achter laten.

"We hebben een kamer Maddy" Harry komt de deur van het hotel aan lopen.

"Wat doe jij nou?" Vraagt hij verbaasd. Sukkel.

"Nou dat zie je toch, wil je ook?" Plaag ik hem.

"Nee dankje" antwoord hij een beetje verlegen.

"Het was ook een grapje Harry" zeg ik en ik trap mijn sigaret uit op de grond. Shit ik moet Louis nog bellen, hij wilde weten waar ik nu ben.

"Uh Harry ga jij maar vast naar de kamer ik moet nog even iemand bellen" zeg ik, Harry knikt en draait zich om. Snel pak ik mijn mobiel en zoek Louis' nummer. Ik kijk nog achterom en zie dat Harry al binnen is.

M: Tommo!
L: Mads! Waar zit je?
M: Italia
L: Dus je bent echt gegaan, hoezo Italië. Ik vind jou meer een Amsterdam type.
M: dat zit dan denk ik in de familie
L: wat?
M: uhm ja, je neef Harry zij dat ook al, ik zag hem op het vliegveld en ja nu zit ik met hem in Italië.
L: Mads wat moet je nou met Harry?
M: Geen idee Lou, hij gaat me de wereld laten zien ofzo. Maar Lou geen zorgen ik verander niet en jij blijft mijn maatje.
L: Madss sinds wanneer ben je zo lief voor me?
M: Ben ik niet!
L: Zo mag ik het horen

Zo praat ik nog een tijdje met Louis.
L: Maar Mads, ik ga naar Mike ik spreek je later wel weer.
M: Bye Bye Tommo.

"Dus je kent Louis wel" ik schrik van Harry die in eens achter me staat.

"Uhm kunnen we daar op onze kamer even over praten?" Vraag ik. Shit. Harry loopt naar de lift en ik loop maar achter hem aan. In de lift zeggen we geen woord tegen elkaar, Harry lijkt wel boos? Fijn heb ik weer moet ik het weer oplossen.

"Leg uit" zegt Harry kortaf als we de hotel kamer in lopen.

"Louis is mijn beste vriend" antwoord ik hem ook al was wat hij zei niet echt een vraag.

"Je beste vriend?! Maddy, Louis is fout hoe kan je vrienden zijn met zo iemand?" Zegt Harry en ik kan niet echt een emotie van zijn gezicht aflezen. Hier heb ik dus echt geen zin in straks ga ik nog aardig klinken.

"Ik ben bijna net zo fout Harry" zeg ik een beetje geïrriteerd. Ik heb geen zin om hem alles uit te leggen.

"Maddy dat geloof ik niet ik ken Louis al zo lang" zegt Harry nu rustig en een beetje geschrokken.

"Dan niet Harry, voor ik jou kende was ik elke dag met Louis. De mensen in Doncaster wilde liever niks met ons en ons groepje te maken hebben. Ik ben zeker niet de liefste Harry en probeer me niet te veranderen dat gaat je niet lukken daarvoor heb ik te veel mee gemaakt." Zo dat is ook gezegd ik ben er echt helemaal klaar mee.

"Oke dan wat jij wil, ik zal het hier bij laten en dankje dat je nu wel eerlijk was" Harry lijkt wel bang ofzo naja ik laat het gaan geen zin om er nu nog verder over te praten.

"Ik weet dat het pas 7 uur is maar vind het het goed als ik ga slapen ben best wel moe van de reis" zeg ik rustig ik doe maar zo aardig mogelijk want ik heb nu niet zo'n zin om ruzie te maken met Harry.

"Ja is goed ik was het zelf ook van plan er is alleen maar 1 tweepersoonsbed, moet ik op de bank slapen?" Vraag Harry.

"Nee hoor maar handjes thuis meneertje" grijs ik en Harry glimlacht.

"Ik zou niet durven" glimlacht hij, het is fijn dat hij zich nu wat meer op zijn gemaakt voelt. Ik ben niet echt de makkelijkste persoon om mee om te gaan.

Ik loop naar de badkamer om me om te kleden. Ergens voel ik me ook wel een beetje rot omdat ik zo Maddy ben tegen Harry, want Harry heeft niets verkeerd gedaan.

Als ik de kamer weer inloop zit Harry al op bed. Hij heeft een dun wit shirt aan waardoor je zijn tattoos goed kan zien. Hij is zo'n softie maar heeft zo veel tattoos , meer dan Louis.

"Hé Harry, je hoeft niet bang voor me te worden hoor zolang ik je mag doe ik niks" lach ik . Harry kijkt op van zijn mobiel en glimlacht naar me. Ik ga aan mijn kant van het bed zitten. Ik mis Louis wel, met Louis kon ik lachen en echt mezelf zijn. We hebben een hekel aan dezelfde personen en ja hij is echt mijn maatje. Toen ik Lizzy nog had keek ik altijd tegen Louis op, Lizzy mocht hem niet zo. Lizzy hielt me eigenlijk een beetje bij Louis weg, ik vertrouwde Lizzy in alles en ze zei dat vrienden worden met Louis echt geen goed idee was dus ik vertrouwde haar. Maar toen was Lizzy weg en was Louis daar, ja ik ben veranderd door Louis maar hij maakte me sterker en ik heb nu vertrouwen. Louis en ik zijn fout maar het voelt zo goed.

☀️-☀️-☀️-☀️-☀️-☀️-☀️

Hii

Sorry dat de hoofdstukken nog niet zo lang zijn maar daar werk ik aan!
Nou hoop dat jullie het verhaal al een beetje leuk vinden😊

Lots of love,,❤️

I'll Show You The World *H.S*Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu