The Clash of Bands: Heartbeat (EDITING)

Heartbeat 34

A/N: EYYYY~~~ So...Update nanaman...XD Sorry kung ito lang. JM naman kasi, bakit ako nanaman mag U-UD? Jks~ Anyways... Happy Reading~

-RS

••••••

- Jhanna's POV -

Nandito ako ngayon sa isang convenience store malapit sa Entertainment Building. At kasalukuyang umiinom ng kape.

*Sighs* Ewan ko ba kung bakit si Stephen na lang lagi ang nakikita nilang naaapi. Gusto ko lang naman magkaroon ng magandang buhay na gaya sa kanya, pero bakit lagi na lang akong bigo? Dahil ba sa laging masama ang ginagawa ko para lang makuha ko ang mga atensyon nila? 

Kahit na sa haba ng pinagsamahan naming lahat... Kung ituring nila ako, parang hindi nila ako kilala. Gusto ko lang namang humingi ng tawad at bumalik sa kanila, pero bakit nila ako itinataboy palayo? Bakit nila ako laging tinatawag na masama at may pakana ng lahat ng nangyari kay Stephen? I don't understand.

Natigil ang pag-iisip ko ng may biglang tumawag sa cellphone ko.

Mr. G Calling...

"Hello?"

"Milady, itutuloy pa'ba natin ang plano?"

"N-No. Itigil niyo na muna lahat. I'm tired... 'Wag na muna kayong tumawag."

"Pero Ma'am nakahanda na po ang lahat at ang mga tauhan ay nakapuwesto na. Ikaw na lang ang—"

Hindi ko na siya pinatapos pa at binaba na ang tawag. Tinignan ko ang wallpaper ng phone ko. It's a picture of me and my dad... smiling and hugging each other. Just like nothing even happened. We we're happy back then.

But tss... bullsh*t! Kailan pa kami naging masaya? At kailan pa ba ako minahal ng sarili kong ama?! Bakit ganito? Lagi na lang akong masama, ang ayaw ng lahat. Bakit lagi nila akong hinuhusgahan? Ako na lang lagi ang mali... at ako na lang lagi ang may kasalanan... BAKIT?

Hindi ko na namalayan na may tumulo na pa lang luha sa mata ko.bKaya agad ko itong pinunasan...

"AY KABAYONG BUNTIS NA NATIPALOK AT NAHULOG!" sigaw ng isang lalaki.

Ewan ko ba kung talagang sabog ako o sadyang pagod lang ako dahilan para lumipad ang utak ko at hindi naramdaman ang malamig na softdrinks na natapon sa blouse ko.

"AY! Sorry Miss!" ani nya habang tinatapon ang lalagyan sa basurahan.

So what? Someone will spill a drink on me, then he'll be like my stranger-friend, he will comfort me and me as a soft girl will fall for him. And he'll leave me, love another girl and here I am again suffering alone?