Gizemli Tanışma

41 7 0
                                    

  Ders matematik yazılılar açıklanıcak ve ben nerdeyse bayılıp düşücem o derece heyecan başladı.Sınav olucakken veya okunacakken karnıma bi ağrı saplanıyor.Tek bendemi bilmiyorum ama inanılmaz heyecanlıyım.ASLI:95 EFE:80 (Şu Efe'yi anlamıyorum sen git gecelere kadar çalış 80 al) ECE:100 KEMAL:100 (Zeki çocuk bi 99 al ağla hemen) ve ben 35 kişi okunmuş sıra bana gelmişti.Hoca ''BEREN'', dediği an ayağa fırladım.                                                                                                                                             -AFERİN KIZIM 100,dedi. Şaşırmamdan ağzım açık kalakaldım.Birinci 70 ikinci 60 ve üçüncü 100 hayret ettim.Aman neyse 100 aldım ya bana yeter. Tenefüste sınıfın kapısında o uzun boylu sırık dikildi karşıma '' Senle konuşmam gerek'' ,diye.Konuşmak istemiyordum ama onu kırmak istemedim. Bahçeye çıktık bir banka oturduk ve başladı anlatmaya neymiş çok güzelmişim 1 yıldır beni seyrediyormuş eee banene bundan.Başladı kendini tanıtmaya adı Ayaz 'mış. 10.sınıfmış.İyice sinir oluyordum.Artık uyuz olmaya başladım ve banktan kalkarak oradan uzaklaştım. Peşimden koştu kolumu tuttu ve filmlerde yaşanan olay göz göze gelme gözlerine bakınca anladım doğru söylüyodu gerçekten beni seviyordu.Ve asla unutamıyacağım bir söz dedi:                                                                                     -İnsan güveniği kişiye inanır.Nasıl yani ben ona güveniyor hemde inanıyor muydum ? Ona sadece şun dedim:                                                                                                                                                                                                -Ayaz sen benim sadece arkadaşım kalacaksın , dedim ve gözlerimden yaşlar süzüldü.Gözyaşlarımın sebebi neydi utancımdan yerin dibine giriyordum.Bana yaklaştı ve sakince sarıldı.Bana sarılmasına izin vermiştim çünkü sarılması beni sakinleştiriyordu.Yavaşça ona sarıldım ve koşarak sınıfa doğru gittim.Aslı ve Ece başıma üşüşerek ''noldu ? noldu ? ''demeye başladılar. Bizimkilerin her zamanki halleri ''Boşverin'' diyerek geçiştirdim. Zaten tamda hoca gelmişti.


Hayatın Mavi TonuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin