Karanlık Melek

K.M.4

Yeni bölüm..
Multimedya'da Arya'nın kıyafeti varr.Begenirseniz cook mutlu olurum, ona gore yazacağım...
Kapının tiklanmasiyla göz bandagi kafama çekip"gir"diyorum içeriye meryem teyze elinde küçük bir tepsiyle giriyor, "arya okula geç kalacaksın hadi birşeyler atistir da çık" kafami sallayıp gitmesini belirtiyorum yavaşça kapıdan çıktığında karşıdaki aynada yine dağınık manzarayla karşılaşmam bir oluyor,kendime çeki düzen vermeliyim.
Biz ona acılarını saklamak diyoruz.
Kafami ellerinin arasına alıp ovuyorum yine o ses yine acı başlıyor, korku tüm bedenini sararken banyoya gidip elimi yuzumu yikiyorum bu biraz olsun beni rahatlatiyor,Dolabımdan siyah şort gri t-shirt ve bir gomlek alip üzerine geciriyorum.Saçlarım kendinden dalgalı oldukları için hiç dokunmayıp eyeliner ve rumelimi surup ayakkabilarimi ve çoraplarımı giyip şapkamı takiyorum.İki sene tam iki sene dile kolay dedikleri bu olsa gerek böyle hazirlanmamistim.Aynaya tekrar bakıp siyah mini sırt cantama cuzdanimi telefonumu atip aşağı iniyorum.Her zaman ki gibi herkes mutfakta sessizce işlerini yapıyor,umursamayip okula gidiyorum..
Bahceden arabayla girdiğimde  güzel bir yere arabami park edip gözlüklerimi takiyorum ve çantamı alıp iniyorum.Gözler ruhun aynasidir lafina inanan biriyim aslında o yüzden bu gözlükleri takiyorum.Kendimi acilarimi gizlemeye çalışıyorum bu çaresizlerin yaptığı bir şey değil mi?ee bende caresizim...
Okulun koca binasından girdiğimde direk mudurun odasıyla karşılaşıyorum,kapıyı tiklatmadan içeri girip karşısına geçiyorum"arya ATAHAN "karışımdaki kırklı yaşlarındaki bayan gayet genç gözüküyor, kaslarıni bir sure havaya kaldırıyor benden bir ozur gelmiyecegini anladığında nefesini dışarı verip" 12 B 905"kafami sallayıp odasından çıkıp en üst kata çıkıp sınıfa giriyorum etrafa bakmadan çam kenarı en arka sıranin bir onune geçip oturuyorum kimseyle uğraşmak istemediğini için en arkaya oturmuyorum...
Gözlerimi telefonumun mesaj sesiyle aciyorum,iki yıldır ilk defa başka bir yerde  gözlerimi actigim için ilk olarak yadirgayip sonra anliyorum,okuldayim kafami kaldirdigimda hocanın sert bakışla karşılaşıyorum,tek kaşımı meydan okurcasına kaldırınca hemn önüne dönüp derse devam ediyor.Telefonumu arayıp bulamadığından"bunu mu aradın?"arka sıramdaki çocuğun elinden telefonumu alıp önüme dönüyorum evet yüzüne hiç bakmadım çünkü kimseyle ugrasamam.
Gönderen:Babam
Bugün yanıma gel.
Tek nokta bitirir babam tek nokta koymuştu gitmek istemesem bile babamin adamlarının zorla beni götüreceğini bildigimden gitmek zorundayimdim..
Gönderilen:Babam
Tamam.
Onun dediği gibi oydum,duygusuz biriydim küçükken onu kendime ornek alirdim,aslında kızlar annelerini ornek alırlar ama benim annem yok, artık olmamasına alistim artık yalnızlığa alistim...
Bitiş ziliyle hocanın sınıfta olmasına rağmen çantamı alıp gözlüğümü takip sınıftan çıkıp arabama biniyorum.Bataklığa sürüyorüm arabayı.. Evet bataklık adı gibidir kendisi girdin mi çıkamazsın girdin mj  acının en acısını tadarsın...
Bataklığa vardigimda arabami park edip o uzun ince yolda yurumeye başlıyorum, beni görenler şaşırıp önüne dönüyor ve birşeyler geveliyorlardi yine umuramadim su iki yıl i içinde umursamamayı ogrenmistim,yalnızlığı benimsemistim...
Babamın odasına geldigimde kapıyı tıklayıp içeri girdim yine camın önünde o heybetli vücut, yavaşça bana döndüğünde karanlık mavileri görüyorum yine tiksiniyorum kendimden."ne istiyorsun?"cama dönüp dışarıya bakıyor "arya yapma" sesimin son kuvvetiyle "ne istiyorsun?" diye bağırıyorum.Tavizini bozmadan camdan bakıyor bu benim sinirimi daha da çok bozmasina sebeb oluyor.Elime ne geçtiyse parcaliyorum,en sonunda kolumdaki kanla duruyorum yere oturup aglamaya başlıyorum sekiz aydır biriken hickiriklari bırakıyorum artık..Arkasını döndüğü an  yanimda bitiyor"naptin sen ?"kolumdaki facalari gorunce daha da alevlenip"sen kendini oldurmeye mi calisiyorsun?"ayağa kalkıp odasından koşarak çıkıyorum ince uzun yoluda koşup yere kapaklaniyorum.Artık aglayasim durmuş fakat kolumdaki kan hala devam ediyor,biri yanıma eğilip koluma bir bez koyuyor kafami kaldirdigimda yosun yesil lerle karşılaşıyorum,kolumu hızla çekip bezi yere atiyorum.Kolumdaki baskı ile rakamı döndüğümde adamlardan biri konuşuyor...
"Arya Hanım babaniz sizi getirmemizi emretti"