Rain, Rain Go Away

[Laro Tayo] 3

Handa 2!

May naririnig ka ba??

Oo!! Huni!!

Huni ng batang umiiyak!!

Wag kang aalis!!

Basahin mo lng!!

Ng dahan dahan..

Aalis siya sa pwesto niya..

Baka pupuntahan ka niya!!

Wag kang aalis!!

Oo umiiyak siya!!

Kaya dahan dahan kang magbasa..

May nararamdaman ka ba??

Nasa likod mo siya...

Wag mong lingunin!!"

Wag!!!

Kasi Mabait siya!!!

Pero pumapatay!!!

#:#;#;#;#;#;#Handa 2

Ken POV

"Hoy Okay ka lang?" Tanong ni Ryle. Na siyang nawala ang pagkakahawak ng kamay ko. Kinutuban bigla ako. Sobrang bilis ng kabog ng dibdib ko sa naramdaman. Di ko na kayang huminga.
Umabang samin si Uncle at Ante. Binigyan ng yakap at biso. Ang saya ko dahil muli ko silang nakita. Kita din sa mukha nila yung siya.

"Kamusta kayo mga pamangkin?" Tanong ni Uncle.

"Ok po" Sagot ni Ryle.

"Ok naman po kami ng Mama ko!" Sagot ko. Tinignan ko si Mama sa kaliwa ko.

"Mama?? Wheres Mother?" Tanong ni Ante.

"Nand---" Pinutol ko yung sasabihin ko kasi wala si Mama sa tabi ko. Saan naman nagpunta yun.
Nagkatinginan naman si Uncle at Ante.

"Baka na sa Garden po!" Dagdag ko. Saan si Mama?? Baka na sa Garden nga. Pinakyat na kami ni Uncle sa kwarto namin. Napansin ko naman na pumasok si Mama sa isang kwarto. At ako dumiretso na lang sa kwartong tinuro ng Maid dito. Pagpasok ko sa loob agad kong inaayos yung gamit ko at bumaba. Kumatok muna ako sa kwartong pinasukan ni Mama.

"Mama??" Wala akong sagot na narinig. Baka nasa baba na si Mama. Kaya naisipan kong bumaba na din. Pagbaba ko may nakita akong piano. Pumunta ako dun at tumugtog ng alam kong pyesa.
Bawat pindot ko sa piyano. Nakakaramdam ako ng tuwa. Ng kaaliwalasan at gagaanan ng loob.
Naramdaman kong may tumabi sakin at sinabayan ako sa pagtugtug. Si Mama. Nginitian ko siya. Gumanti din siya ng ngiti sakin. Pagkatapos naming tumugtog humarap siya sakin..

"Anak kahit na wala na ko sa tabi mo balang araw. Wag mong pagaganahin yung emosyon mo kasi yun yung nagpapalakas ng takot mo. Mag pray ka kay God yung gaya ng turo ko sayo. Wag kang iiyak hah yun yung wish ko sayo. Tahan na tahan!"
"Di ko kaya Mama!!" Tumulo na din yung luha ko.
"Shh!! Wag mong sasabihing di mo kaya kasi malakas ka nak! Matatag ka" Pinawi niya yung luha sa mata ko at hilikan yung noo.
"I love you nak!" Inayos niya yung buhok ko at hinalikan ulit.
"I love you too Ma" Sabay ng paglaho niya. Di ko matanggap ehh. Patay na siya. Inilagay ko yung kamay ko sa mukha ko at umiyak ng umiyak.
Lumapit naman sina Uncle sakin. Hinahaplos haplos ni Ante yung likod ko.

"Pamangkin ito yung abo ng Mama mo. Natagpuang patay ang Mama mo sa pagkakabaril. Wala pang alam kong sino yung bumaril sa kanya. Naiwan sa bangkay niya itong rosary!" Sabi ni Uncle. Niyakap ko yung abo ni mama at yung rosary. Humagulgol ako. Bigla namang dumating si Dad. Lumapit ako sa kanya at niyakap ng mahigpit. Alam kong nasaktan din siya sa nangyari kay Mama at nag-aalala sakin.

"Sorry nak kasi wala ako dito para protektahan ko kayo! Im so sorry nak!"
"Di niyo po kasalanan yun Dad!" Sagot ko. Humarap ako sa kanya at tinignan ko yung mata niya. Umiiyak din kagaya ng Mata ko. Alam kong dahil yung sa mga may pinagkakautangan si Dad kaya ganon yung nangyayari. Narinig ko yun ng nagtatalo sila Mama.

"Di na kita iiwan nak!" Tumango ako sakanya at niyakap ko siya ng mahigpit.

May bigla namang tumakbo..

Oo! Tumakbo ..

Papuntang isang kwarto..

Kumalas ako sa pagkakayakap kay Dad.

Sinundan ko.

Malapit na ako sa kwarto..

Katahimikan.

Marahang paghakbang..

Limang hakbang..

Apat..

Tatlo...

Dalawa na lang...

Isa...

Hahawakan ko na yung knob.

K-kusang bumukas..

"Kuya wag kang papasok diyan! Mabaho!"

Nagulat ako..

Lumayo ako dun..

Naglakad palikod..

Tapos humarap..

Tumapat sa mukha ko si..

Si...

Si Ryle..

"Aray ko mga Kuya naiipit ako" Sigaw mg bata.

"Sorry"

Natawa ako at sinamaan ko ng tingin si Ryle..

"Ikaw ba yung tumakbo.kanina?" Tanong ko. Tumango naman siya sakin.

"Ano bang mel(r)on dun?" Ryle..

"Wala naman L(R)yle" panggagaya ko. Tumawa naman kaming pareho.
Niyaya na kami ng maid na kakain na. Sumunod na din kami. Pagdating namin agad akong umupo kasi takam na takam na ko sa pagkaing nakahain. Nakaupo na kaming lahat.

"Lets Pray" sabi ni Ante. Si Ryle naman kukuha na ng manok. Tinapik ko nga. Yun sinamaan niya ko ng tingin at sinamaan siya ng tingin ni Uncle.

"Lord thank you for this day" mataimtim kong isinapuso yung linyang yun. Pumikit ako.
"Thank you kasi nakita ko na ulit yung mga pamangkin ko" ngumiti sila sakin.
"Naging maayos na si Ken!" Napangiti naman ako.
"Thank you din ng marami sa mga bleesings na toh. Please Protect us! Thank you lord ang We love you"

"Amen" sabay kami. Agad naman ako kumuha ng makakain ganon din sila. Gutom na gutom na ako. Puno na halos yung plato ko sa pagkain pero hinayaan ko na lang na tawanan nila ako. Gutom po eh! Bakit ba! Napapapikit pa ko sa sarap. Habang nginunguya ko yung kinakain ko. May nakita na naman akong tumakbong bata dala ang baby doll. Tinitigan ko pero lumabas yung batang babae kaninang kausap ko.

"Sino po yun?" Tanong ko.

"Ahh si Brena apo namin" Sagot nila.

Si Brena pala yun. Hinayaan ko na lang yun. Basta kumain lang ako ng kumain.
Pagkatapos naming kumain dumiretso ako ng garden. Ang gaganda ng bulaklak. Pinagmasdan ko lang sila ng mabuti. Di ko mapigilang makangiti. Hayz. Di ko muna inaalala yung nangyari kay Mama. Ayaw niya akong maging malungkot kaya pass muna ang kanegahan. Habang nagmumuni muni ako. Dinadama yung sariwang hangin. Tumingala ako sa langit biglang kumulimlim. Pinagmasdan ko yung ulap bigla na lang bumagsak yung malakas na ulan. Naisip kong maligo na lang at maglaro sa ulan total basa na din ako. Nakita ako ni Ryle at si Brena sinabayan nila ako. Ang saya saya.
#:#:#;#;#;#;#;#;#;#;#;#;#;

3rd person POV

"Mabuti naman mabilis nakarecover ng batang yan" Sabi ni Ante Rina kay Daddy ni Ken. Ngumiti yung dad ni ken.
"Oo nga po" sagot nito. Di mapigilang mapaluha sa tuwa ng dad ni Ken. Niyakap naman siya ni Ante Rina.
Habang patuloy pa rin sa paglalaro sina Ken sa ulan.