I woke up in the morning as i feel my head aching, but a little bit. Parang nasusuka rin ako.
I groaned when i open my eyes and realized that i was in hospital. Not again.
I sat up and i feel something at the side. I saw my brother sleeping deeply. I just rolled my eyes.
At the side of the table, i see my little purse. I took it. I saw messages from my Boyfriends when i open my phone. At the second time, i rolled my eyes. Pinatay pala ni kuya yung phone ko.
Mannerism ko na siguro yung pagtataray na yan. I chuckled. Naiinis naman ako kasi nandito na naman ako sa pinaka ayokong lugar na ito, kahit anong iwas ko, babagsak at babagsak pa rin ako dito. I started to irritate. Aalis na lang ako.
Dahan dahan akong bumaba sa higaan para hindi magising si kuya na mahimbing na natutulog sa gilid ng kama. Nang makababa ay dali dali kong hinanap yung mga damit ko.
I was shocked when the door suddenly open. My heart beats faster.
I sigh in relief when it's just a nurse. Her eyes widened when she saw me awake. Shet! Para akong magnanakaw dito!
She was about to speak when i say to shut her mouth. Lip sync. Ginawa naman nya. Tumakbo ako papunta sa kanya at hinila sya palabas ng kwarto.
"Ma'am? Okay lang po ba kayo?" The nurse asked, pagkalabas namin ng kwarto.
"Where is my clothes?" i asked.
"Ma'am, anong pong gagawin ny--" i cut her off.
"Basta, nasan ba? Kailangan ko lang" i said, pero pabulong.
"Ibigay mo na, para makaalis na ako dito" I said. Her eyes-widened.
"Ma'am, gigisingin ko po muna si sir--" She said. Na alarma naman ako.
"Sige, subukan mo at baka bukas hindi kana magtatrabaho dito" I lied, with my chin up. Yes, mayaman kami pero hindi lahat ng building dito amin. But yeah, i have power.
Mukhang nasindak ko naman sya kaya agad na umalis para kunin ang mga damit ko. Mabilis naman na nakabalik ito kaya kinuha ko agad yung mga damit kong nakatupi pa. Pumunta ako sa c.r para makapagpalit ng suot.
When i finish to change my clothes, i was confidently walking outside. Medyo nainis ako kasi hindi man lang ako nakapag-retouch, pero atleast palabas na ako sa impyernong ito. Buti na lang din ay hindi ko nakalimutan dalhin ang purse ko.
Nang makalabas ako ng building ay agad na sumakay sa taxi at umalis. I smiled. Bye hell.
George's POV
Nagising naman ako bigla nang may yumugyog sa balikat ko at tinawag pa ang pangalan ko. I suddenly open my eyes.
Tumingala ako at naramdamang may parang malaking space sa harap ko. Kinapa ko naman at nanlaki ang mata ko. Humarap naman ako sa gumising sakin.
"Where is tiffany?!!!" I panic.
"Yun na nga sir eh! Umalis na po sya!" The nurse said, tumayo naman ako.
"Bakit mo naman pinaalis?!" I angrily yell at her. Napalunok naman ito sa kaba.
"Sir! Kasi ipapatanggal nya daw po ako sa trabaho" Yumuko na lang ang nurse. I groan, at napatakip na lang sa mukha ko.
I quickly dialed my parents.
"Hey son, napatawag ka pa? Eh, on the way na kami ng mommy mo" He calmly said.
"Dad! Si tiffany!"
"Wait--what happened?" He start to worried.
"Umalis sya! Tumakas! Argh!" I said.
"What!? Just wait there, okay?" He said.
"Okay dad, drive carefully" then i hang up the call. Umalis na muna yung nurse at napaupo na muna ako. I don't have choice, mag iintay na lang ako.
Argh! Puro kunsumisyon na lang binibigay nang kapatid ko. Minsan talaga di ko maiwasan magalit sa ugali nya. Nakakairita, napaka spoiled.
Nakarating naman agad sila dad at ngayon ay kinakausap ang mga tao na sa security. Nakita naman nila sa cctv si tiffany na palabas ng hospital.
Dad groaned. He's very disappointed. Lumabas na lang ako sa security at pumunta sa kwarto ng kapatid ko para hanapin yung purse nya, but no. I can't see the purse. So i think na dala ng kapatid ko iyon. I dialed my sister. I was surprised, when she answered.
"Morning kuya!" She said on the other line. Buti na lang at walang tao dito sa kwarto para makapag usap kami ng maayos.
"Where are you?" I asked her.
"At bakit ko sasabihin?" Then she laugh.
"Lahat kami nag aalala sayo! Specially mom and dad!" I said. I know she rolled her eyes at me.
"Basta! Uuwe na lang ako!" She laugh again. Napakamot na lang ako sa ulo. This woman.