THE LOVE I DESIRE

Chapter 4

"I'm feeling something sa inyo pre ha, sineseryoso mo na bayan?" sabi ng isa pa nyang kasama nakatago lang ako dito sa may gilid diko makita masyado yung Iba nyang kasama pero naririnig ko naman sila.

"don't tell me bro, nagiba na taste mo sa babae? She's kinda nice but the fact that I'm pity her" sabi naman ni Kevin sya lang ang kilala ko ang boses dahil madalas sya sumusulpot pag may lakad kami ni tom.

"Bro, napasagot mo na sya, makukuha mo na yung premyo mo sa pustahan samin, wala talagang nakakatalo sayo" sabi naman ng isa. Natigilan ako...

What!? this is not true.....
Namili ka lang ng dinig kat, magtutuli ka kase! tama tama..
Aalis na sana na ko dahil ayoko ng nandito ako dahil natatakot ako.
Oo, natatakot ako na may marinig nanaman..

kaso pahakbang na ko ng may nagsalita.

"You told me guys na dapat magtagal kami, Then I just gave you what you want, Kat is not my type, you all know that, she's boring and I'm totally inlove to sandara." Sabi ni tom kasunod ang tawanan ng kaibigan.

Pagkatapos ko marinig yun ay tumakbo nako, pumunta ko sa likod ng school at doon naglumpasay sa kaiiyak, Hindi ko na namalayan ang oras..

Napatingin ako sa cp ko, naka silent to kanina pa..
Pagtingin ko... What the efff
56 missed call and 80 messages

Tiningnan ko agad to,

From: Cindy

where are you bes? Are you okay?

From: Lea

Kat, where the hell are you? kanina pa kami naghahanap sayo. Hindi kana umattend ng class Simula kaninang umaga.

From: bianca

Please answer your freaking phone, we're worried.

ilan lang yan sa mga nabasa ko, OA talaga ng mga to. hahahaha
Pero may isang text na nakapagpakalabog ng puso ko.

From: Dy<3

Hinahanap ka nila sakin, Where are you? I want to talk to you.

kinabahan ako sa text na yun. Eto na this is it.

_________

"Kat! Wake up!" sigay ni bianca pakaingay nga naman nakatulog pala ko sa pagiisip kagabi.

"Napakaingay mo ang aga-aga" bigla naman akong tinarayan.

"ikaw kaya pinakamatagal satin maligo at magayos. Kaya Dalian mo umpisahan mo na, baka malate pa tayo sa flight." Sabi naman ni Lea,

Mga to talaga, At ayun nagsimula nakong kumilos, pagkatapos kong maligo nagsuot nako ng faded jeans na punit punit basta ganun, tapos nag crop top then shades hindi ako nagmamake up, Kung magmake up man light lang.

pagbaba ko sa sala mga nakaayos na din sila mga naka jeans kami, si lea naka sando, si bianca naman naka blouse at si Cindy naman ayun naka polo shirt.

Pinadala na namin sa maids yung gamit at dumeretso na kami sa sasakyan. Deretso sa airport.

And then here we go nandito na kami sa eroplano, I wonder how will they react pag nakita nila ko ngayon, its been years nung umalis ako sa pilipinas at sa panahong iyon wala kong ibang kinocontact na kaibigan, Family ko lang ang tanging nakaka Skype at tawagan ko. Of course, tingin nyo ba maglalayas at pagtataguan ko ang family ko. No way.

But this time may iniisip akong isang tao. Kamusta na kaya sya?

kilala nya pa ba ko?

Ay Mali.

Makikilala nya pa kaya ko.

This is it. siguro nagiisip kayo kung bakit pako bumalik no? Hindi ako magrerevenge inunahan ko na kayo, revenge is for immature. But may isa kong binitiwan na salita sa aking sarili na pag nagkita kami di na ako tulad ng dati.

I've changed to be better. For myself.
Not in a freaking revenge.

gusto ko lang ipakita sakanya na masaya ako at magiging masaya ako without him. At alam kong wala syang pake dun. But I want him to see that because the last time he see me.

Is the time he looks at me full of pity.

I don't want that, I want to prove myself to everyone....

This is it....