My Peers and My Prince

MPMP (Weekend Confession)

Chapter 5: Weekend confession

Samarah's POV

Bumaba nako galing kwarto. Napansin ako ni papa dahil nakauniform ako. Long weekend kasi pero nagvolunteer ako para sa school project namen.

"Arah, may pasok ka pa?" Tanong sakin ni papa habang paupo siya.

"Opo." Maikling sagot ko.

"Weekend na ha. Nagbabalak pa naman kaming mag out of town ni papa. Hindi ka ba sasama?" Tanong ni mama.

"Okay lang po. Ingat nalang po kayo. Iwan niyo nalang po sa ibabaw ng ref yung allowance ko." Sabi ko atsaka tumayo.

Kinuha ko yung bag ko at binuksan ang pintuan.

"Alis na po ako."

"Ingat ka anak ha." Wala na akong sinabi. Sinara ko lang ang pintuan at lumabas ng gate.

Masyado talaga akong naguguluhan sa aking sarili. Hindi ko akalaing nasabi ko yun sa mga classmates ko.

Tama ba ang ginawa ko?
Hindi ko naman kasi kayang hayaan na napapahiya si Kaz ng dahil sakin.

Bakit kasi ganito ang itsura ko?! Lagi akong kinakatakutan at iniiwasan!
Nadadamay ang ibang tao sa mga ginagawa ko.

Ngayon, mukhang wala na akong mukhang ihaharap sa kanila.

Nahihiya na ako sa sarili ko.

Siguradong wala na talagang kakausap sakin.

Wala nang taong lalapitan ako.

Mag-iisa na naman ako.

Unti-unting tumulo ang luha sa mata ko. Mukha akong tanga ni hindi ko manlang kayang kontrolin ang emotions ko.

Good thing walang tao malapit dito sa school.

Kasi kung makikita nila ngayon ang itsura ko, mas lalo ko lang itong ikakahiya.
Baka magpalibing na ako ng buhay.

Sana... sana may taong makaintindi sakin.

I stoped when I reach the tree in the pathwalk beside our school.

I wipe out my tears.
Medyo blured na kasi ang paningin ko.

Pagakatingin ko sa harap ko, may nakatayo.

"I hate it when I see you crying."

Sabi niya ng marahan. Hindi ko alam pero ng marinig ko ang boses niya, mas lalo pa akong umiyak.
Gusto ko magtago.
Nahihiya akong makita siya.

Pero bakit niya niya pa nasasabi yun?
Hindi ba siya naiinis sakin?

Nasira na ang image niya sa mga students sa school ng dahil sa pakikipag usap niya sakin.

"A-anong ginagawa mo dito?" Tanong ko.

"To help you for the class project. I volunteer too. And I'm looking forward for working with you." Sagot niya.

Bakit ba lagi syang ganyan?
Mas naguguluhan lang ako sa mga ginagawa niya.

"Here." Tapos may inabot siya sa aking small teddy bear with a note.

Note: "We're sorry, Samarah."
Frm: Classmates.

"They're sincere. They want to apologize. Alam kong naiisnis ka na sakin, but I want to be with you this long week end. Can I?" He asked.

Oo nga pala. Hindi ko man gustuhing makasama siya sa ngayon, I have no choice.

"Yeah." Then he hugged me.

My mind starts to change.

It's true.
My feelings for this guy are just respect.

But I think, the way he cares for me, gives me the feelings I never felt before.

What's this?

My heart hurts when I'm thinking about him.

I hope, this won't end soon.

So I spend my whole weekend with Kaz doing our class project.

Kailangan kasi namin yun for school's festival.

May pageant pa na gagawin.
Si Kaz na ang pambatobfor boys. Hindi ko lang alam sa babae.

Syempre tinanong niya ako kung pwede ako. And I said no.

Hindi kasi ako mahilig sa ganun.

At ang napuntang theme samin is horror.

Nang aasar ba siya?

So we filed up our plans. I hope it work.

*LAST DAY*

"Hey Sam! May mga files pa ba akong naiwan sayo?" Tanong ni Kaz.

"Wala na ata eh." So I checked again.

"Wala na? Puso ko na lang?"
Ha?! Nagulat ako sa sinabi niya pero hindi ako umimik.

I walk out from the room.

"Sam? Are you mad?" He asked.

Pano ba to? Hindi naman ako galit kaya ako umalis.

Alam ko kasing namumula nako. Hindi ko alam ang nangyayari sakin this past few days.

"No." I simply reply.

"Okay. Hahaha you know Sam, there's someone I like." I look at him. Bigla niya kasing sinabi.

"She cries a lot but the way she smiles, makes me fall for her."

Aray ko! I'm surprised.

I didn't know that he likes another girl.

Hindi ko rin alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko.

"You know Sam, I like her since the first time I saw her." Ano daw? Bakit niya ba ito sinasabi sa akin?

"And I think, I can't stop loving her. Alam mo ba kung sino siya?"

Nakatingin lang ako sa kanya.

The next thing I did is...

I run.