Save Your Fucking Self!

20

Ή ώρα είναι 7:00 το πρωι. Είμαι ξαπλωμένη στο κρεβάτι και κοιταω το ταβάνι. Δεν έχω κοιμηθεί καθόλου, το δείπνο ήταν ένας εφιάλτης. Μισώ τόσο πολύ τους δίδυμους φυσικά ποιο πολύ τον Aaron που με ειρωνεύεται κιόλας!

Αλλα ακομη περισσοτερο μισ τον Chirs, δεν υπάρχει πιο ηλιθιο παιδάκι. Τον τελευταίο καιρω δέχεται κάτι παράξενα τηλεφωνηματα, κάτι παραξενο συμβαίνει.

Σηκωθηκα απ το κρεβάτι μου και πήγα στο μπανιο. Ανοιξα λίγο την βρίση, και σιγά σιγά έβαλα το χέρι μου από κατω, όταν ακουμπησα το νερό το εβγαλα γρηγορα, εκλεισα την βρίση και έβριζα για κανένα πεντάλεπτο και μετα, ανοιξα την ντουλάπα μου και έβαλα ότι βρήκα μπροστά μου, έβαλα πρόχειρα το καπέλο στο κεφάλι μου και κατεβηκα κάτω.

Ή μαμά μου ήταν στην κουζίνα και έφτιαχνε πρωινο, φαινόταν αφηρημένη. Τι να σκεφτόταν άραγε;

Εκατσα στο τραπεζι, όταν με προσέχει τινάζεται πίσω.

Μάλλον και εγώ αν θα με έβλεπα αυτήν την στιγμη στο καθρέφτη αυτήν την αντίδραση θα είχα.

Μαμά: "Αχ Στεφανία με τρομαξες!" είπε έχωντας το χέρι της πάνω στο στήθος της προς το μέρος που είναι ή καρδιά.