Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και μπηκα μέσα.
Είδα την μαμά μου να έρχεται προς το μέρος μου με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο της.
Στεφανία: "Προς τι αυτή ή χαρά;" της ειπα.
Μαμά: "Γιατί Στεφανία κακό είναι;"
Στεφανία: "Γιατί κακό είναι που ρώτησα;" της ειπα ειρωνικά.
Στριφογυρισε τα μάτια της.
Μαμά: "Λοιπόν σου εχω καλά νέα!" μου είπε.
Την επεξεργαστηκα λιγο.
Στεφανία: "πες μου πως είναι αυτό που νομίζω;" της ειπα χαρούμενα.
Έχω να χαρώ τόσο εδώ και πολύ καιρώ.
Μαμά: "Δεν ξέρω τι νομίζεις!"
Στεφανία: "Θα φύγει έτσι; Θα ξαικουμπηστη; Απίστευτο!" ειπα έτοιμοι να εκραγω απ την χαρά μου.
Μαμά: "Μα-" την διέκοψα.
Στεφανία: "Τι; Μήπως δεν θέλει να φύγει το κολοπαιδο; Μην ανησυχεις θα το κανονισω εγώ... Θα το κάνω να φανεί σαν ατύχημα."
Ή μαμά μου είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα για κάποιο λόγο που δεν γνώριζα.
Μαμά: "Στεφανία... Απλά...πφφφφφ" είπε και έπιασε με τα χέρια της το κεφάλι της.
Μα τι έπαθε παλι; Δεν μπορώ να συναινοηθω με κανέναν πλέον.
Με έτρωγε η αγωνία για το αν θα φυγει ο chris η όχι.
Μακάρι να φύγει... Μακάρι να φύγει ... Μακάρι να φύγει! Δεν ζητάω πολλά!!!
Μαμά: "Γιατί των μισείς τόσο;"
Σοβαρά τώρα; Θα κάνουμε αυτήν την συζήτηση;
Στεφανία: "Αν αρχίσω να μιλάω δεν νομίζω ότι θα τελειώσω σήμερα. Οπότε πες εσύ αυτό που ήθελες να μου πεις."
Πριν προλάβει να πει κάτι χτύπησε το τηλέφωνο. Εγώ εβρισα χαμηλόφωνα, τώρα βρήκε να χτυπήσει το καταραμένο το τηλέφωνο;
Όταν ξανά γύρισε, φαινόταν θυμωμένη ή μάλλον παρά πολύ θυμωμένη.
Μαμά: "Μάντεψε!"
YOU ARE READING
Save Your Fucking Self!
RandomΕίστε έτοιμοι να διαβάσετε την ιστορία μου? Αντέχετε τον πόνο την προδοσία τη ζήλια τον έρωτα το πάθος την αγάπη? Πολλά συναισθήματα ε? Είστε έτοιμοι να τα νοιώσετε? Άνθρωποι τόσο διαφορετικη μα και τόσο ίδιοι κατά βαθος. (Υ.Γ Τα περισσότερα κεφάλα...
