De volgende dag

28 3 0
                                    

De volgende ochtend ben ik als eerst wakker om 10:30, gelukkig heb ik niet zo'n grote kater. Ik ga naar beneden en maak ontbijt. Misty komt na een tijdje ook naar beneden,' goedemorgen lus, lekker geslapen?' 'Goedemorgen mis, ik heb best wel goed geslapen' ,antwoordde ik.' Kan ik helpen', vroeg Misty, 'ja tuurlijk kan je helpen, kan je op de eieren letten en ondertussen sinaasappelen snijden?' Misty knikte en ging aan het werk, ondertussen begon ik flensjes te maken en thee en koffie te zetten.

Om 11:00 stond alles klaar op tafel en slopen we naar boven. In mijn kamer telde we af;1,2,3 en we sprongen op Lizzy. Ze schrok wakker met een gil, ' waar was dat goed voor?' ‘Gewoon, omdat ontbijt klaar is.' Antwoorden we terug ,' kom nu maar naar beneden' 'vooruit'  zuchtte Lizzy en hees zich uit bed. We liepen naar beneden en gingen ontbijten.

Na het ontbijt gingen we alles in pakken en namen we afscheid. Het was een gezellige, maar vermoeiend slaap feestje, met nadruk op feestje.

Als iedereen opgehaald is plof ik op de bank neer en laat een grote zucht ontsnappen. Ik begin te denken aan gisteravond, aan die jongen Jake, hij was eigenlijk bestwel leuk. Ho, stop zo mag je niet denken over aardse jongens, het is ene jongen van aarde. Maar Lucy is zo schattig met die kuiltje wanneer hij lacht en die ogen . Oooh stop! Maar je moet toegeven er was wat met hem.

wacht ik had weer eens een discussie met mezelf, daar moet ik echt mee ophouden, ik heb echt geen leven. ik lach er toch wel om hoor, dat ik zo dek over een aardse jongen, maar ik moet toegeven hij had wel iets... iets.. ehm... niet aards... iets... anders.... hmmm... nouja ik verbeelde het me maar.  Het beste is dat ik hem zo snel mogelijk moet vergeten,  dit is niet goed voor me, dit mag niet!

Ik word uit mijn gedachten getrokken door mijn moeder.' Lieverd ik ben thuis, hoe was je slaap feestje?' ik zucht en loop naar mijn moeder voor een knuffel. Achter mijn moeder zie ik mijn kleine broertje binnen rennen. ' luccyyyyyy!!!' roept hij en hij springt in mijn armen. ' ik hef je zo erh gemisft' zegt hij in zijn brabbel taal.

Mijn kleine broertje is natuurlijk niet mijne chte broertje en mijn ouders zijn mij adoptieouders. Toen mijn ouders me adopteerde dachten ze dat ze geen kinderen konden krijgen, maar vier jaar geleden kwam dit schattige wezen tevoorschijn. Mijn aller liefste broertje Leon, ik zie ze dan ook allemaal als gewoon familie, heb dan ook bijna mijn hele leven met hun gewoond. Hij is zo schattig, ik wist niet dat aardlingen zulke schattige mensje kon hebben.

 Ik geef hem een grote knuffel en vertel hem dat ik hem ook gemist hebt en zet hem daarna weer neer, als hij op de grond komt rent hij naar zijn speelhoek en gaat hij spelen. Mijn moeder en broertje zijn heel even uit geweest, want mijn moeder heeft het af en toe nogal moeilijk met de dood van mijn vader, hij heeft een jaar geleden een ongeluk gehad en was op slag dood. Ik heb er soms ook nogwel moeite mee, maar het is nooit mijn echte vader geweest, maar toch hield ik van hem.

Ik loop naar mijn moeder om te helpen met de tassen naar boven te brengen. ' lieverd zou jij pizza kunnen bestellen ik heb geen boodschappen gedaan. ' vraagt ze aan mij en ik knik en loop naar beneden naar de huistelefoon om te bestellen.

Na een tijdje word de pizza bezorgd en gaan we snel eten. Na het eten brengt mijn moeder Leon naar bed en ik ga  nog even tv kijken. Mijn moeder gaat om half elf ook naar bed en ik ga naar boven en daar op mijn laptop wat rotzooien. Om een uur kruip ik in mijn bed en na een tijde val ik inslaap.

Diegene van daarWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu