Bruses (Squad Fanfiction)

Chapter 12

Jeremy pov

'Waarom zou Mila mij via joú bellen? Merkt ze nogsteeds niet dat ik dr niet meer zo mag?' Ik zucht. Romy en ik staan naast elkaar buiten. Ik neem nog een trekje van mijn brandende sigaret en Romy neemt een slokje uit haar waterfles. 'Weet ik niet. Al hoewel..' 'Wat is er Romy?' Ik kijk haar diep in haar ogen aan en ze gaat verder. 'Ik weet misschien waarom ze dat doet. Of je het leuk vind om te horen weet ik niet maar oke: toen ik nog goede vriendinnen met haar was en jij nog met Samar had vertelde ze me alles en ik haar ook. Ze vertelde dat ze jaloers op Samar was omdat ze je pittig leuk vindt.' 'Wat?! Nee dat kan niet want..' Ik zucht en pak Romy haar hand vast. 'Want wat Jer?' Romy kijkt me aan met haar prachtige ogen. 'Ik weet dat het altijd leek alsof ik haar leuk vond maar dat is niet zo. Ik.. ik.. Ik ben verliefd.. op jou.' 'En die tijd met Samar dan?' Romy kijkt me zwaar verward aan ik lach. 'De tijd met Samar was echt echt, ik had 2,5 jaar met haar en dat was echt, geloof me. Ik was smoorverliefd op haar. Nadat ik het uitmaakte besefde ik pas wat ik haar had aangedaan, toen ik heb wou goedmaken kregen we ruzie. Ik baalde er oprecht van..' 'Awh arme jij.. Weet je wat?' Mila gaat voor me staan, legt haar hand op mijn borst en geeft me een klein kusje op mn wang. 'Ik ook van jou Jer.. Ik ook van jou.' 'Hey tortelduifjes, zijn jullie bijna klaar? Ik ga jullie zo koppelen hoor!' Joost gaat bij een tafeltje zitten bij het raam. 'Dude neeeeee.' Lacht Mila en ik begin ook te lachen. Lachend lopen we terug naar Joost die zit te wachten bij de bar. 'Geven jullie elkaar nog een kus of niet?' Ik haal mijn schouders op maar Romy weet het wel, ze komt dichterbij en ik voel haar lippen op de mijne. Dan hoor ik geklap: iedereen klapt nadat ze ons zagen zoenen. We lachen en de barvrouw komt onze kant op.

Samar pov

'Harm, mag ik wat vragen?' 'Wat nu weer?!' Harm zit in de tuin en kijkt me zwaar geirriteerd aan. 'Waar heb je ze heen gestuurd?' 'Waar wie?' 'Romy en Joost?' 'O die noobs, naar de gevaarlijkste buurt van Rotterdam.'. Ik sta op en kijk hem verbaasd aan. 'Je had toch ruzie daar met Nyna en Jules?' 'Ja toen, nu niet meer.' Hij loopt naar binnen maar merkt niet dat hij zijn pistool laat liggen en het schuurraam open laat staan. Het is laat, half 12. Ik zie het licht uitgaan. DIT IS MIJN KANS! Ik klim moeilijk door het raam heen en pak het pistool. Ik klim over de schutting heen en ren weg. Hoewel, wat je rennend kan noemen. Waar moet ik heen? Wacht is, Romy is in die buurt, Harm woont er 30 minuten vandaan! Lopen Samar..

Next morning Romy pov

'Guys, ik weet niet of we Samar nog vinden.. Ze is nu al zolang weg en van die ene Harm heb ik ook niks meer gehoord.' We staan buiten, aangekleed en al te wachten op de bus. 'Room, we vinden haar wel oke?' Ik knik en we stappen de bus in die net is aangekomen. Na vijf minuten knikt Joost en begint te praten. 'We gaan hier uitstappen en..' 'Wat? Wat is er Joost?' Vraag ik en Joost wijst naar buiten 'Ik zie Samar denk ik.' Ik kijk die kant op en ja. 'SAMAR!' We drukken snel op het stopknopje en stappen uit. 'SAMAR!' Ik zie haar onze kant opkijken en ik ren naar haar toe. 'SAMAR OMFG!' Huil ik en Samar huilt ook. 'ROMY, JOOST EN JEREMY? Wat doe je hier Jeremy?'..

JEEJ SAMAR HAS BEEN FOUND