Bruses (Squad Fanfiction)

Chapter 18 (end)

'Ik werd gebeld door Jeremy.. Romy dr hart is meerdere kereb gestopt. Ze waren er net optijd bij, ze is onderwerg naar de ic. Beter gaan we nu naar Jer, hij heeft ons nu nodig. En Romy ook.' Samar krijgt tranen in haar ogen en klemt haar armen om mijn middel. 'Joost,' Huilt ze. 'Dit komt allemaal door mij, als ik geraakt was had ze het sws overleeft. Ik hoor daar te liggen, zij niet.' 'Samar, Romy sprong voor je omdat ze van je houdt.' Samar pakt mijn hand vast en met de rest lopen we naar het ziekenhuis.
*at the hospital*
Link en Nynke lopen achter ons te praten over weet ik niet wat. Samar rent naar Jeremy toe wanneer ze hem ziet en wij lopen erachter aan. 'Jer, hoe is het met Romy?' Vraag ik en Jer kijkt half huilend naar boven. 'De kans dat ze dit overleeft is wel groter geworden doordat ze nu wordt geopereerd. Waarschijnlijk word ze na de operatie vanavond pas wakker rond 7 uur. Ik blijf hier zitten.' Jeremy zwijgt en Enzo gaat naast hem zitten. 'Ik en Mila blijven hier toch Mil?' Mila knikt. 'Samar en ik blijven sowieso.' Link en Nynke zuchten. 'Wij kunnen niet blijven, Nynke heeft een wedstrijd en ik moet sowieso vanwege straf om 5 uur thuis zijn.' Samar lacht. 'Dan mag je opschieten lieve schat, het is 10 voor 5 en het is een kwartier fietsen.' 'Kut..' Link geeft Samar een knuffel, Nynke een kus, Jeremy, Enzo en mij een hand en rent weg. 'Hou me op de hoogte oke?!' Schreeuwt hij en kijkt naar achter. 'Is goed!' Zeg ik en Link verdwijnt de hoek om.

Samar pov

Daar zitten we dan, wachtend op Romy. 'Het is nu 6 uur, als het goed is moet ze over een uur wakker worden.' Joost zucht en slaat zijn arm om me heen als hij merkt dat er een traan over mijn wang rolt . 'Het komt goed Samar, Romy is sterk genoeg om er weer boven op te komen. Over die Harm gesproken.. waar ken je hem van eigenlijk? Ik snap t als je het er niet over wil hebben oke?' Ik zucht. 'Ik heb een tijdje bij Harm gewoond met mijn broertje nadat we terug waren gebracht van de rampplek waar onze ouders zijn omgekomen. Toen deed hij nog aardig enzo, maar toen hij te horen kreeg dat ik werd overgeplaatst naar Groningen om een nieuwe start te maken, werd hij kwaad. Niet alleen op mij, ook op zijn ouders dat ze dit toelieten. Ook omdat hij mij net had verteld dat hij wat voor me voelde. Toen ik zei dat dat niet wederzijds was, werd hij nog kwader en moest ik letterlijk vluchtten met mijn broertje naar dé criminelen buurt van Rotterdam. Toen ontmoette ik Nyna en Jude, die probeerde mijn vertrouwen te winnen. Dat lukte ze en nadat ik die vriendschap ook verneukt had werd ik samen met Josh overgeplaatst naar Groningen. Sindsdien hebben Nyna, Jude en Harm een hekel aan Josh en mij. Ik weet dat hij er alles voor overheeft om ons om te leggen, gewoon om ons, en vooral mij, te laten boeten voor de keuzes die ik heb gemaakt.' 'Dat is..' Joost wordt onderbroken door een Nynke die naar ons toe rent. 'Jongens, die Harm is overleden. teveel bloedverlies. Dat betekend voor jou Joost dat je een halve moord op je geweten hebt.' Joost knikt. 'Maak je geen zorgen Nyn, ik heb de politie de gehele situatie uitgelegd, dat het zelfverdediging was en dat ik een wapenvergunning heb omdat ik die nodig had.'. Ik zucht en er kom een dokter naar ons toe. 'Wachten jullie op Romy Stapert?' Enzo knikt. 'Oke, dan heb ik goed nieuws: ze is wakker, wel zwak maar ze is wakker en in staat tot spreken.' 'Samar, ga naar haar toe. Jij mag eerst, ze heeft tenslotte jou leven gered!' Ik knik en loop kamer 109 binnen. Daar ligt Romy, ze is een beetje bleek en haar buik is ingewikkeld in verband. 'Hey Schaapje.' Zegt Romy nuchter en ik ga naast haar zitten. 'Hey, bedankt dat je mijn leven hebt gered. Harm is dood en die Marit gaat de cel in.' 'Mooi.. Maar hey, dat is wat vriendinnen doen. Als jij was geraakt had waren die kogels in je borst gekomen en had ik het mezelf niet over mijn hart kunnen krijgen dat ik jou dood liet gaan.' 'Meid ik hou van je..' Ik geef Romy een knuffel. 'Ik ook van jou.' Romy zucht en de rest van de groep komt binnen. Jeremy geeft haar een kus en ik sta op zodat ik op Joost zijn schoot kan gaan zitten. 'Hoe is het?' Vraagt Joost en Romy lacht. 'Voor iemand die twee kogels in haar buik heeft gekregen voel ik me nog redelijk goed. Maar weet je wat het mooiste is Samar?' 'Nou?' Antwoord ik, Romy legt haar hand op haar wond en pakt met mij hand vast en die van Jeremy. Iedereen pakt elkaars had vast en Romy lacht. 'Deze heb ik over voor jou, omdat jij mijn beste vriendin bent. Dit zijn onze Bruses, die van jou, die van Joost, Jeremy, Enzo, Link, Mila, Nynke en van mij. Dit zijn onze Bruses en dit zullen we nooit vergeten<3'

Dit was het! Bruses is uit! Super bedankt voor jullie support op dit boek, hopelijk zie ik jullie ook weer bij mijn volgende boek: 'Verboden; een Joost&squad fanfictie'! Hiervan zal het eerste hoofdstuk/intro komende week online komen! Nogmaals bedankt voor de support en dan zeg ik laters laters<3 #Teveelliefde<3