Xianel

21 0 0
                                    

Xianel's POV

Hay.

Yan na lang ang lagi kong nasasabi sa tuwing nagaaway ang magulang ko. Yung tipong naririnde ka na sa mga sigawan nila araw - araw.

Idagdag mo pa ang pagka feeling hangin mo sa tuwing kasama mo ang mga kakaklase mong wala namang pake sayo.

At ang mga couple na laging PDA at akala mo ilang taon di nagsama pero halos minu-minuto naman magkasama.

Oo. Bitter na kung bitter. Eh talagang magiging ganun ka naman talaga kapag feeling mo kinalimutan ka na nang mundo.

"Xiaaaaasaaaaaaaa!!!" sigaw nang kaisa kaisang baliw ko yatang kaibigan na si Dane.

"Oh, bakit nanaman?"

"Lalim nanaman kasi nang iniisip mo teh. Talo mo pa yata yung ocean sa sobrang deep nyang iniisip mo."

"Pake mo ba? Eh sa di ko lang talaga mapigilan na maisip ng mga bagay - bagay."

" Ay teh. Tama na kasi ang pagiging bitter mo sa mundo."

"Hay, Dane akala mo kasi ganun lang yun kadali alam mo yu-----"

"Sssssh... Stop the bitterness teh we're here nga para magrelax relax dibaaaaa?"

"FINE." Irap ko na lang sa babaeng ito. Oo nga pala nandito kami sa bar. We'll sa dinami dami ng iniisip ko di ko na maramdaman ang saya no. Lalo na kung---

"Shit!" biglang sabi ko na lang ng matapunan ako ng isang shunga shungang lalaking ito habang nagpupunas ng damit kong natapunan nya. Buhay ko nga naman.

"Sorry, miss. Di namin sinasadya e." Sabi ng lalaking shungang nakatapon ng drinks sa akin.

Napaangat ako sa sinabi at ng makita ko ang lalaking shunga napasabi ako nang.. "OMG."

Dahil ang lalaking nasa harap ko ngayon ay ang lalaking iniwan ako at ang dahilan kung bakit ako naging ganito...

WHEN HE CAMETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon